تاریخ‌نگاری تحلیلیِ تغییر نگاه به شخصیت و حقوق زنان پساپیامبر (موردپژوهی زن در عصر امویان)
محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی
علی شفیعی
1
,
منصور امیرزاده جیرکلی
2
,
محمدرضا کاظمی گلوردی
3
1 - دانشجوی دکتری گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تربت‌حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت‌حیدریه، ایران
2 - * استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تربت‌حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت‌حیدریه، ایران (نویسنده مسؤول)
3 - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
کلید واژه: عصر نبوی, شخصیت زن, تاریخ‌نگاری تحلیلی, عصر اموی, گفتمان جنسی,
چکیده مقاله :
تاریخ و تاریخ نگاریِ مسائل یک دانش می تواند هم به تصویر درست خاستگاه شکل‌گیری مسائل یک علم کمک کند و هم می‌تواند در موضوع‌شناسی مسئله‌های یک علم به کمک عالمان بیاید و به آنان کمک کند تا به نقش زمان و زمینه در چرایی طرح هر مسئله و مواجهه عالمان آن علم با این مسائل، تسلط و وقوف کاملی پیدا کنند.حقوق زنان به عنوان یکی از محورهای پژوهشی در دانش فقه در طول تاریخ دینداری و زیست مؤمنانه مسلمانان دچار فراز و فرودهای فراوانی شده است که در این مقاله تلاش شده تا در یک بازه زمانی ویژه به این مقوله پرداخته شود و ضمن نگاه تاریخ محورانه به تحلیل چرایی این فرود تاریخی حقوق زنان در جامعه اسلامی پرداخته شود. در این مقاله تلاش شده تا با استفاده از روش تحقیق تحلیلی و اسنادی، با مراجعه به منابع کتابخانه‌ای، ضمن تبیین اجمالی شخصیت و جایگاه زنان در عصر نبوی و ظرفیت‌های ایجاد شده توسط دستگاه معرفتی اسلام برای فعلیت یافتن توانمندی ایشان، به سوال اصلی یعنی تغییر نگاه به شخصیت و حقوق زنان پساپیامبر، کی و چگونه اتفاق افتاد؟ پاسخ داده شود.با مبنا قراردادن گزارش‌های تاریخی و به روش تاریخ‌نگاری تحلیلی، پاسخ اجمالی به پرسش اصلی مقاله، آن است که؛ اولین گام‌های بنیادین برای این انحراف در خلافت امویان برداشته شده است، به عنوان نمونه به: بازگشت گفتمان جنسی به رابطه زن و مرد، بازگشت به نگاه شیء‌گونه به زن، ترویج مفاسد اخلاقی به هدف جلوگیری از ظرفیت‌های اخلاقی و انسانی زنان، و... می‌توان اشاره کرد.
Many scholars claim that an analytical look at the history of Islam clearly shows that the post-prophet Islamic society underwent epistemological and behavioral transformations in many important areas that were of particular interest to the Prophet, and in a gradual movement distanced itself from the concerns of the Prophet.But it seems that if such a long and fragile claim cannot be accepted; But according to the abundant historical evidence, there can be no doubt that the Prophet's view of women's personality and rights was different or inconsistent with what was later formed in the religious community.In this article, while briefly explaining the personality and position of women in the prophetic age and the capacities created by the Islamic epistemology system to realize their potential, an attempt is made to answer the question of when and how the change in the personality and rights of post-apocalyptic women it fell?The brief answer to these questions, which is followed by historical reports based on analytical historiography, is that the first fundamental steps for this deviation in the Umayyad caliphate seem to have been taken, for example: Return of sexual discourse to the relationship. Men and women, returning to an object-oriented view of women, promoting moral corruption in order to prevent the moral and human capacities of women, and so on can be mentioned.
_||_