ارزیابی دانش زیست محیطی دانشجویان دانشگاه رازی با تاکید بر گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی
محورهای موضوعی : آب و محیط زیست
حسن ذوالفقاری
1
(دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. *(مسوول مکاتبات))
سمیه ناصرپور
2
(دکتری اقلیم شناسی( مخاطرات آب و هوایی)، گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.)
کلید واژه: گرمایش جهانی, تغییر اقلیم, محیط زیست,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش سنجش میزان آگاهی دانشجویان از پدیده گرمایش جهانی، تغییر اقلیم، پیامد ها‌ی آن در ایران و راهکارهای مقابله با آن است. روش بررسی: روش مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام پیمایشی است. اطلاعات مورد نیاز آن به وسیله پرسشنامه محقق ساخته گرداوری شده است. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه است، نمونه‌گیری تعداد دانشجویان از روش تصادفی طبقه‌ای و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 375 نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بود. برای سنجش روایی پرسشنامه از اعتبار صوری و برای محاسبه‌ی میزان پایایی پرسشنامه، از روش آلفای کرونباخ با ضریب 87/0 استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمونهای آمار توصیفی و استنباطی بوسیله‌ی نرم افزارهای ExcelوSpss انجام شده است. متغیر‌های مورد سنجش جنسیت، مقطع تحصیلی و رشته تحصیلی هستند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که سطح شناخت دانشجویان از گرمایش جهانی و تغییر اقلیم در حد متوسط است، اما میزان آگاهی دانشجویان بر حسب جنسیت تفاوتی ندارد، همچنین بین میزان آگاهی دانشجویان و دانشکده‌ی محل تحصیل آنان تفاوتی وجود ندارد، اما دانشجویان رشته‌ی آب و هواشناسی بنا بر ماهیت رشته تحصیلی در مقایسه با دانشجویان سایر رشته‌ها از سطح آگاهی بالاتری برخوردارند. ضمن آنکه بین مقطع تحصیلی و میزان شناخت دانشجویان باتوجه به سطح معناداری (05/0p< ) و با اطمینان 95 درصدی رابطه‌ی معنی داری وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: از آنجاکه آموزش، پیش نیاز دانش و آگاهی عمومی نسبت به مسائل و مشکلات پیرامون افراد به شمار می‌رود، به دنبال آگاهی افراد از موضوعی خاص (مانند گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی، نمودهای آن در جامعه و راهکارهای مقابله با پیامدهای آن)، شاهد تغییر نگرش نسبت به آن خواهیم بود، و تغییر نگرش می‌تواند منجر به حس مسئولیت پذیری شود. به این ترتیب ما با بالا بردن سطح آگاهی عمومی (به ویژه در دانشجویان بعنوان قشری آگاه و تآثیر گذار) در جامعه می‌توانیم آنان را برای مشارکت در حل مشکلات زیست محیطی تشویق نماییم. به این منظور پیشنهاد می‌شود یک برنامه آموزشی اساسی برای بالا بردن سطح دانش زیست محیطی دانشجویان در دانشگاه‌ها تدوین و اجرا شود.
Background and Objective: The purpose of this study is to evaluate the students' awareness of global warming, climate change, its implications in Iran, and strategies to deal with it. Material and Methodology: Study method in terms of applied purpose and in terms of the survey method. The statistical population in this study consisted of students of Razi University Kermanshah at all levels of the school. The sampling of students was stratified randomly; based on the proposed model by Morgan and Krejcie, 375 students were selected. The research data were collected using questionnaires developed by the researchers in this study. The validity was, based on experts’ views and the reliability was calculated 0.87 based on Cronbach’s alpha coefficient. Data analysis was done by descriptive and inferential statistical tests using EXCEL and SPSS software. Measured variables are gender, educational level, and strings study. Findings: The research findings indicate that the level of students' recognition of global warming and climate change is average and there isn’t a relationship between gender and their faculty. But compared climatology students in other sciences branches, a significant correlation exists between the educational levels of students' knowledge. While there is a significant correlation between the educational level and students' knowledge. Discussion and Conclusions: Education is a prerequisite for general knowledge and awareness of the problems surrounding people. With raising awareness and educating the public about a specific subject (such as global warming and climate change, its manifestations in society, and solutions to deal with its consequences), the attitude towards it changes. A change in attitude can lead to a sense of responsibility. In this way, by raising the level of public awareness (especially among students as an informed and influential group) in society, we can encourage them to participate in solving environmental problems. For this purpose, it is suggested to develop and implement a basic educational program to raise the level of environmental knowledge of students in universities.
_||_