تدوین الگوی کیفی بازآفرینی شهری پایدار با استفاده از روش تحلیل محتوا (مطالعه موردی: بافت های فرسوده شهرتهران)
محورهای موضوعی : مدیریت محیط زیست
علی حسین زاده
1
,
مریم فراهانی
2
*
,
سعید مطهری
3
,
آزیتا بهبهانی نیا
4
1 - دانشجوی دکتری رشته مدیریت محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن ایران.
2 - استادیار گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن ایران. *(مسوول مکاتبات)
3 - استادیار گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن ایران.
4 - استادیار گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: بازآفرینی بافت های فرسوده شهری به عنوان یکی از اهداف و سیاست های دولت در برنامه های توسعه کشور همواره مورد توجه بوده است. بازآفرینی شهری پایدار به عنوان رویکردی نوین قادر است بسیاری از معضلات و چالش های شهرها به ویژه در زمینه محیط زیست را کاهش داده یا از میان بردارد. تحقیق حاضر با هدف ارایه الگوی جدید بازآفرینی شهری پایدار در شهر تهران انجام گرفت. روش و بررسی: تحقیق حاضر توصیفی_ اکتشافی است. ابتدا، مولفه های بازآفرینی شهری پایدار با استفاده از ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته شناسایی گردید. جامعه آماری خبرگان حوزه ی مدیریت شهری - محیط زیست و شیوه نمونه گیری تصادفی هدفمند بود. تعداد نمونه با استفاده از تکنیک گلوله برفی و اصل اشباع نظری 22 نفر انتخاب شد. برای استخراج مدل و نهایی ساختن آن از روش تحلیل محتوی استفاده شد. ضریب همبستگی پیرسون نیز برای اطمینان از وجود رابطه بین متغیرها بکارگرفته شد. یافته ها: تعداد 101 کد اولیه بر اساس اصول تکرار، تاکید و اهمیت از بررسی و تحلیل داده های مصاحبه ها استخراج شد. در نهایت مفاهیم بازآفرینی پایدار شهری بر اساس 5 مولفه، 17 مقوله و 101 توصیف رفتاری دسته بندی گردید. همچنین بر اساس نتایج آزمون آماری توصیفی، میزان میانگین مولفه ها از متوسط بالاتر و تمامی آنها از انحراف معیار کمتر از یک برخوردار بودند. با توجه به میزان ضریب همبستگی بین متغیرها تحقیق رابطه مستقیم و قوی برقرار است. بحث و نتیجه گیری : از بین 17 مقوله برگزیده در تحقیق حاضر، تعداد 7 مقوله (شناسایی و همکاری با نهادها و متولیان درگیر، توجه به نیاز اصلی اجتماعات، توانمندسازی ذینفعان و نهادهای درگیر، میزان ظرفیت های توسعه شهری، وضعیت زیرساخت های شهری، زیرساختهای اطلاعاتی و تعاملی، زیرساخت های سرمایه گذاری) جدید می باشند. توجه به مولفه های فوق در تدوین برنامه ها و اتخاذ سیاست های مطلوب تر در عرصه باز آفرینی شهری تهران قادر خواهد بود، چالش‌های موجود در مسیر پایداری شهری را کاهش دهد.
Background and Objective: Reconstruction of worn-out urban structures has always been considered as one of the goals and policies of the government in the country's development programs. Sustainable urban regeneration as a new approach is able to reduce or eliminate many problems and challenges of cities, especially in the field of environment. The aim of this study was to present a new model of sustainable urban regeneration in Tehran.Material and Methodology: The present study is descriptive-exploratory. First, the components of sustainable urban regeneration were identified using semi-structured interview tools. The statistical population was experts in the field of urban management - environment and random sampling method. The number of samples was selected using the snowball technique and the principle of theoretical saturation of 22 people. Content analysis method was used to extract the model and finalize it. Pearson correlation coefficient was also used to ensure the relationship between variables.Findings: 101 initial codes were extracted from the analysis and analysis of interview data based on the principles of repetition, emphasis and importance. Finally, the concepts of sustainable urban regeneration were classified based on 5 components, 17 categories and 101 behavioral descriptions. Also, based on the results of descriptive statistical test, the mean of the components was above average and all of them had a standard deviation of less than one. According to the degree of correlation coefficient between the variables, the research has a direct and strong relationship.Discussion and Conclusion: Among the 17 selected categories in the present study, 7 categories (identification and cooperation with involved institutions and trustees, attention to the main needs of communities, empowerment of stakeholders and institutions involved, urban development capacity, status of urban infrastructure, information and interactive infrastructure, Investment infrastructure) are new. Paying attention to the above components in formulating programs and adopting more favorable policies in the field of urban regeneration in Tehran will be able to reduce the challenges in the path of urban sustainability.