مدل مشارکت ذینفعان در توسعه کارآفرینی گردشگری شهر یزد
محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری
فائزه السادات میرفخرالدینی
1
(استادیار رشته مدیریت گردشگری، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، یزد، ایران.)
سید رضا بهادری
2
(دانش¬آموخته دکتری گردشگری، دانشکده حسابداری و مدیریت، پردیس دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.)
کلید واژه: مدل مشارکت ذینفعان, مشارکت ذینفعان, کارآفرینی, کارآفرینی گردشگری.,
چکیده مقاله :
تحقیقات نشان داده است که مشارکت ذینفعان در راستای توسعه کارآفرینی¬¬ها از اهمیت شایانی برخوردار است. بر همین مبنا تحقیق حاضر با هدف ارائه مدل مشارکت ذینفعان در توسعه کارآفرینی¬های گردشگری شهر یزد صورت پذیرفت. بر مبنای مدل پژوهش، پرسشنامه¬ای طراحی و داده¬ها با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پی¬ال¬اس تحلیل شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی و آزمون¬های مرتبط نیز نشان داد مدل از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و در نهایت مدل مشارکت ذینفعان در توسعه کارآفرینی گردشگری شهر یزد مورد تأیید قرار گرفت. ابعاد و مؤلفه¬های مدل مشتمل بر بعد اقتصادی(مؤلفه¬های تسهیلات اقتصادی، تعاون اقتصادی، وضعیت اقتصادی، مشارکت در اقتصاد)، اجتماعی فرهنگی (مؤلفه¬های باورها، سرمایه اجتماعی، فرهنگ سازی، ارزش¬ها)، نهادی سیاسی (مؤلفه¬های قوانین و مقرات، حیطه قدرت، اراده سیاسی، دیپلماسی خارجی) روانشناختی (مؤلفه¬های ویژگی¬های شخصیتی، نگرش فردی) و بعد تکنولوژیک و جغرافیایی-محیطی است که به صورت مستقیم در مدل در نظر گرفته شده است.
Researches has shown that the engagement of stakeholders is very important in the development of entrepreneurship. According to the studies, the role of stakeholders' engagement in the development of tourism entrepreneurship is undeniable and of course necessary. In this research, the city of Yazd has been chosen as case study. Despite that this city has world titles such as "Iran's First World Heritage City" and "World's Sustainable City" by UNESCO and Energy Globe Foundation, and there are high capacities for the development of tourism entrepreneurship in it, but unfortunately, the lack of The engagement of tourism stakeholders is evident in it, and this has become one of the reasons for the lack of growth and development of tourism entrepreneurship in Yazd city. On this basis, the present research was conducted with the aim of presenting a stakeholder engagement model in the development of tourism entrepreneurship in Yazd city. In fact, the researcher seeks to find a model for the engagement of stakeholders in the development of tourism entrepreneurship in Yazd city, so that by identifying the dimensions and components of the engagement of stakeholders and the relationship between them, he can provide a model for the engagement of the stakeholders of tourism in Yazd for the development of entrepreneurship.
1- بهادری، س.ر.؛ قادری، ا.؛ کروبی، م.؛ حسینی، س.(1401). شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های مشارکت ذینفعان در توسعه کارآفرینی گردشگری. فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت کسب و کار بین‌المللی.
2- جباری، گ. و هاشمی، س. س.(1401).شناسایی الگوهای ذهنی کارآفرینان گردشگری نسبت به کارآفرینی پایدار گردشگری با استفاده از روش کیو (موردمطالعه: استان همدان). فصلنامه گردشگری و تو.سعه. دوره 11، شماره 4 -صفحه 185-197
3- شفیعی ثابت، ن. و هراتی فرد، س. (1398). توانمندسازی ذینفعان محلی برای مشارکت در توسعه پایدار گردشگری با نقش میانجی اثرات ادراک شده از گردشگری. برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 8(29 )، 71-90.
4- طباطبائی، س.، مطهری نژاد، ح. و تیرگر، ه. (1395). اعتباریابی ابزار سنجش هویت معلمی پزشکان مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزیی (PLS). گام‌های توسعه در آموزش پزشکی (STRIDES IN DEVELOPMENT OF MEDICAL EDUCATION)، 13(6)، 553-567. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=295759
5- طباطبائی، س.س.، جهانگرد، ح. (1395). تحلیل ساختاری خودکارآمدی تصمیم‌گیری مسیرشغلی بر اطمینان تصمیم‌گیری مسیرشغلی با میانجی‌گری مهارت‌های آمادگی فرصت‌یابی حرفه‌ای. فصلنامه علمی پژوهشنامه تربیتی دانشگاه آزاد واحد بجنورد، 11(47)، 85-112.
6- نوروزی، م.؛ موسی خانی، م و سبحانی، ع. (1401). طراحی الگوی مشارکت ذینفعان در توسعه کارآفرینی دانشگاهی در ایران (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی). پژوهش‌های مدیریت راهبردی، دوره 28، شماره 86، صفحه 157-173
7- یوسفی، س. و شفیعی، ن.(1400). توانمندسازی ساختاری ذینفعان روستایی برای مشارکت در فراگرد کارآفرینی با نقش میانجی اثرات ادراک شده از توسعه کارآفرینی. نشریه پژوهش‌های دانش زمین » دوره 12، شماره 46
8- Ateljevic، J. and Page، S.J. Eds. (2009). Tourism and entrepreneurship .Routledge.
9- Archie B. Carroll;Ann K. Buchholtz. (2008). Business and Society: Ethics and Stakeholder Management. Cengage Learning
10- Bourne، L.، & Walker، D. H. (2006). Visualizing stakeholder influence—Two Australian examples. Project Management Journal، 37(1)، 5-21.
11- Carroll، A.B. and Buchholtz، A.K. (2006) Business & Society: Ethics and Stakeholder Management (6th edn). Mason: Thomson South-Western.
12- Charleen، T.، Kumbirai، M.، & Forbes، K. (2014). Collaboration and stakeholder involvement for tourism development in Zimbabwe. International Journal of Advanced Research in Management and Social Sciences، 3(1)، 1-9.
13- Dabbles، H.(2000). Tourism & Small Enterprises & Community Development، Tourism & Sustainable Community Development، Edited | By Derek Hall & Greg Richards.
14- Elias، A. A.، Cavana، R. Y.، & Jackson، L. S. (2002). Stakeholder analysis for R&D project management. R&D Management، 32(4)، 301-310.
15- Tenenhaus، M.، Vinzi، V.، Chatelin، Y.، et al. (2005) PLS Path Modeling. Computational Statistics & Data Analysis، 48، 159-205. https://doi.org/10.1016/j.csda.2004.03.005.
16- Fontaine، C.، Haarman، A.، & Schmid، S. (2006). The stakeholder theory. Edlays education، 1، 1-33.
17- Heslinga، J.، Groote، P.، & Vanclay، F. (2019). Strengthening governance processes to improve benefit-sharing from tourism in protected areas by using stakeholder analysis. Journal of Sustainable Tourism، 27(6)، 773-787.
18- Isenberg، D (2011) When big companies fall، entrepreneurship rises، Harvard Business Review، http://blogs.hbr.org/2013/03/when-Big companies-fall-entrep/
19- Jafarpanah، M (2019) Entrepreneurship is the engine of development، Sharif Publications، first edition.
20- Kolk، A.، & Pinkse، J. (2006). Stakeholder mismanagement and corporate social responsibility crises. European management journal، 24(1)، 59-72.
21- Khattab، I.، & Al-Magli، O. O. (2017). Towards an integrated model of entrepreneurship ecosystem. Journal of Business & Economic Policy، 4(4)، 80-92.
22- Kumera Habtamu Bekana(2023). Stakeholders’ involvement in Tourism Development for Poverty Alleviation: The Case of Suba Forest، Ethiopia. International Journal of Science and Qualitative Analysis. Vol. 9، No. 1، pp. 12-22. doi: 10.11648/j.ijsqa.20230901.12
23- Luyet، V.، Schlaepfer، R.، Parlange، M. B.، & Buttler، A. (2012). A framework to implement stakeholder participation in environmental projects. Journal of environmental management، 111، 213-219.
24- Lemmetyinen، A.، & Go، F. M. (2009). The key capabilities required for managing tourism business networks. Tourism Management، 30(1)، 31–40.
25- Maiden، J. A. (2008). Participation in sustainable tourism development: Stakeholders & partnership working. Cardiff University (United Kingdom).
26- Partridge، K.، Jackson، C.، Wheeler، D.، & Zohar، A. (2005). The Stakeholder Engagement Manual. Volume 1: The Guide to Practitioners’ Perspectives on Stakeholder Engagement. Stakeholder Research Associates Canada Inc.
27- Rowe، G.، & Frewer، L. J. (2005). A typology of public engagement mechanisms. Science، Technology، & Human Values، 30(2)، 251-290.
28- Roxas، F. M. Y.، Rivera، J. P. R.، & Gutierrez، E. L. M. (2020). Mapping stakeholders’ roles in governing sustainable tourism destinations. Journal of Hospitality and Tourism Management، 45، 387-398.
29- Smith، E. (2008). Certain Factors Influence Entrepreneurial Climate، MU Study Finds Fair Treatment، Local Support and High-Speed Internet Foster Success for Small Business، News Bureau، University of Missouri.
30- Sinclair، M. L. (2011). Developing a Model for Effective Stakeholder Engagement Management. Asia Pacific Public Relations Journal، 12(2).
31- Sarmiento Barletti، J. P.، & Larson، A. M. (2020). Models of participation in multi-stakeholder forums: Results of a realist synthesis review.
32- Stevenson، L. & Lundström، A.، (2007)، Dressing the emperor: the fabric of entrepreneurship policy، in D. B. Audretsch، I. Grilo، & A. R. Thurik (eds).
33- Handbook of Research on Entrepreneurship Policy. Cheltanham: Edward Elgar، pp.
Tsephe، N. P. and Obono، S. E.، (2013). A theoretical framework for rural tourism motivation factors. In Proceedings of World Academy of Science، Engineering and Technology (No. 73، p. 1001). World Academy of Science، Engineering and Technology (WASET)
34- Turner، J. R. Anbari، F. T.، Bredillit، C. N.، (2008). Perspectives on research in project management. In Academy of Management Proceedings (Vol. 2008، No. 1، pp. 1-6). Briarcliff Manor، NY 10510: Academy of Management.
35- Yang، J.، Shen، Q.، & Ho، M. (2009). An overview of previous studies in stakeholder management and its implications for the construction industry. Journal of facilities management.
36- Sutterfield، J. S.، Friday-Stroud، S. S.، & Shivers-Blackwell، S. L. (2006). A case study of project and stakeholder management failures: lessons learned. Project Management Journal، 37(5)، 26-35.
37- Walker، D. H.، Bourne، L. M.، & Shelley، A. (2008). Influence، stakeholder mapping and visualization. Construction management and economics، 26(6)، 645-658.
38- Winans، K.، Dlott، F.، Harris، E.، & Dlott، J. (2021). Sustainable value mapping and analysis methodology: Enabling stakeholder participation to develop localized indicators mapped to broader sustainable development goals. Journal of Cleaner Production، 291، 125797.