ساماندهی توزیع فضایی (کالبدی) مراکز اسکان موقت در مدیریت بحران (مطالعه موردی: منطقه 7 تهران)
محورهای موضوعی : برنامه ریزی شهریسید علی علوی 1 , زینب شاهرخی فر 2 , علیرضا گروسی 3
1 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران
2 - دانشجوی رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران
3 - دانشجوی رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران
کلید واژه: مدیریت بحران, ساماندهی, توزیع فضایی, اسکان موقت,
چکیده مقاله :
در حوزه مسایل برنامهریزی شهری یکی از موضوعات مهم و راهبردی در شهرهای بزرگ، موضوع مکانیابی، جانمایی و ساماندهی فضایی مراکز اسکان موقت بوده است. بنابراین پژوهش حاضر با قبول واقعیت حادثه خیز بودن شهر تهران و احتمال بیخانمان شدن تعداد بسیاری از شهروندان، به دنبال جستجوهای علمی گزینش مناطقی مستعد جهت استقرار موقت افراد آسیبدیده پیش از وقوع سانحه صورت گرفته است. بنابراین جهت انجام این امر معیارهای تأثیرگذار شناسایی و انتخاب گردیده است. روش انجام این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی صورت گرفته است. و با استفاده از تکنیکهای تلفیقی سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) بررسی و روش ارزیابی چند عامله(MCE) و نیز مدل سلسله مراتبی(AHP) ، تحلیل و آزمونهای مکانی عوامل مختلف مؤثر بر استقرار بهینه مراکز اسکان موقت در محدوده مورد مطالعه صورت گرفته است. یافته های پژوهش نشان داده است که: طبقه بندی محدودههای مکانی موجود در سطح شهر جهت ایجاد مراکز اسکان موقت در طیف های گوناگون از رنگ تیره تا رنگ روشن انجام گرفته است.نقشه خروجی تولید شده رستری بوده و طیفی از مکانهای بسیار نامناسب تا بسیار مناسب را نشان میدهد. به طوری که نواحی با رنگ تیرهتر از قابلیت بیشتری برای پذیرش و استقرار سایتهای اسکان موقت محسوب می-گردند. . و نواحی با رنگ های روشن تر به علت دارا نبودن معیارهای مناسب برای استقرار اینگونه مکانها مناسب برای استقرار اسکان موقت نمیباشند.
One of the most important issues in the field of urban planning and strategic issues in large cities, the issue of location, layout and spatial organization has temporary accommodation centers. The study accident-prone accept the reality of homelessness in Tehran and the possibility of a large number of citizens, scientific search for the selection of suitable areas for temporary deployment of damage taken before the accident took place. Therefore, effective measures for the identification and selection is sent. This research is descriptive and analytical. And using a combination of techniques, geographical information systems (GIS) survey and multi criteria evaluation (MCE) and the hierarchical model (AHP), analysis and spatial analysis of various factors affecting the optimal deployment of temporary accommodation centers in the study area for is.very good show. So that areas with a darker color and more capable to accept the establishment of temporary settlement sites are significant. And areas with lighter colors because of the lack of appropriate criteria for the establishment of these places are not suitable for the establishment of temporary accommodation.
UN-Habitat (2006), “A New Start: The Paradox of Crisis”, Journal of Habitat Debate, Vol.12, No.4.
_||_