برآورد ریسک فراگیر و سرایت پذیری آن در نظام مالی کشور با رویکرد مدل همبستگی شرطی پویا
محورهای موضوعی : مهندسی مالی
لیلا براتی
1
(
گروه مدیریت مالی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
میرفیض فلاح
2
(
گروه مدیریت مالی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران و عضو گروه پژوهشی مخاطرات مالی نوین
)
فرهاد غفاری
3
(
گروه اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
)
علیرضا حیدرزاده هنزائی
4
(
گروه مدیریت مالی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
کلید واژه: همبستگی شرطی پویا, زیان مورد انتظار حاشیه‌ای, سرایت پذیری, ریسک فراگیر, نظام مالی,
چکیده مقاله :
هدف مقاله حاضر سنجش ریسک فراگیر در بخش‌های مالی مختلف شامل بخش بانکداری، بیمه و شرکت‌های سرمایه گذاری بود. ریسک فراگیر در حالت کلی بیانگر احتمال سقوط کل سیستم مالی در شرایط بحران است. در حالی که در اکثر موارد، سرمایه‌گذاران بازارهای مختلف نگران از دست دادن ارزش یک سهم و یا کالای خود هستند و ریسک‌های مترتب بر آن را اندازه‌گیری می‌کنند، ریسک فراگیر ، متمرکز بر روی کل بازار و سقوط احتمالی آن است. در این مطالعه از روش اندازه‌گیری تغییرات ارزش در معرض ریسک شرطی مبتنی بر بازدهی موسسات مالی مورد نظر استفاده شده است. در این مطالعه از اطلاعات آماری بانک‌ها، شرکت‌های سرمایه‌گذاری و بیمه‌های تجاری در طول سال‌های 1380-1399 استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که هر سه بخش مورد نظر در طول این دوره زمانی به طور معنی دار در ریسک فراگیر در ایران سهیم هستند و شرکت‌های سرمایه‌گذاری بیشترین سهم را در ریسک فراگیر دارند و پس از آن به ترتیب بخش‌های بانکداری و بیمه قرار می‌گیرند.
The purpose of this paper was to assess the overall risk in various financial sectors, including banking, insurance and investment companies. Pervasive risk in general indicates the possibility of collapse of the entire financial system in a crisis. While in most cases, investors in different markets worry about losing the value of a stock or commodity and measure the risks involved, the risk is pervasive, focused on the market as a whole and likely to fall. In this study, the method of measuring changes in value at risk based on the returns of financial institutions has been used. In this study, statistical information of banks, investment companies and commercial insurances during the years 1380-1399 has been used. The results show that all three sectors during this time period are significantly involved in hedging risk in Iran and investment companies have the largest share in hedging risk, followed by segments respectively. Banking and insurance are included.
_||_