بررسی تأثیر جنسیت بر به کارگیری تشبیه در آثار «فریبا وفی»
محورهای موضوعی : نقد ادبی و نظریه پردازینسرین علی اکبری 1 , شادی احمدی 2
1 - گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کردستان
2 - استان کردستان، شهر سنندج، گروه زبان و ادبیات فارسی،
کلید واژه: جنسیت شناسی زبان, تشبیه و ارکان آن, زبان, واژگان کلیدی: تشبیه جنسیتگرا, فریبا وفی,
چکیده مقاله :
عموم صاحبنظران فمنیست معتقدند همان طور که تفاوت های زبان زنانه و مردانه در گفتار افراد وجود دارد، در نوشتار آن ها نیز نمود پیدا میکند. هدف مقالۀ حاضر، بررسی تأثیر جنسیت بر زبان فریبا وفی به هنگام کاربرد تشبیه است. بنابراین شش مورد از آثار فریبا وفی، انتخاب و تأثیر جنسیت بر تشبیهات او کاویده شده است. این بررسی شامل انواع جنسیت زدگی زبانی در رکن مشبه و مشبه به، نوع و کیفیت تشبیهات نویسنده در مورد مردان داستان، و نمود بدن در این آثار است. یافته ها نشان می دهد که فریبا وفی یک نمونۀ مثالی خوب از تفسیر فمنیستی از جهان پیرامون خود است و با تأثیرپذیری از جنسیت، تلاش کرده به هنگام ساخت تشبیه، نقش خود را به عنوان راوی آگاهی دهنده در این زمینه به مخاطب بقبولاند. در واقع، ساخت تشبیه توسط فریبا وفی، یکی از شیوههای بیان است که توسط زبان زنانۀ او ایجاد شده است. این جنسیت گرایی در رکن مشبه به بیشتر از مشبه به چشم می خورد. وفی عموماً این تشبیهات جنسیتی را برای القای احساسات دنیای زنانهاش به کار برده است. تصویری که وی در این تشبیهات از مردان به دست می دهد؛ بیانگر فاصلۀ عاطفی خاص و روانی زنانِ داستان با مردانشان است. بدن زنانه، دلالت مستقیم و صریح ندارد.
The general feminist scholars believe that, as the differences in the language of feminine and masculine language are in the speech, it also appears in the writings. The purpose of this article is to investigate the effect of gender on the language of Fryba Vafi during the application of simile. So, six of Fariba vafi's works, choice and effects of gender on his simile have been studied. This review includes "Types of linguistic gender in the simile," "The type and quality of the author's simile about the story's men," and "body images" in these works. The findings show that Fariba vafi is a good example of a feminist interpretation of the world around him and, with the influence of gender, has tried to make his role as an enlightening narrator in this context when making likeness. . Indeed, the fabrication of likeness by Fariba vafi is one of the modes of expression created by his feminine language. This gender-specificity is more in line with the "moshabah" than "moshaba beh". vafi has generally used this gender simulation to inspire his female world. The image he gives men in this simile represents the specific emotional and psychological distances of women story with their men. The female body does not imply direct and explicit.
_||_