بررسی وضعیت موجود و مطلوب نقش نظام آموزش و پرورش در توسعه پایدار با رویکرد الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت

محورهای موضوعی : علوم تربیتی

سمانه کرمی ¹ (دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.)
ترانه عنایتی ² (گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی ، ساری، ایران. (نویسنده مسئول))
کیومرث نیازآذری ³ (گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی ، ساری، ایران.)

تاریخ دریافت : 1401/04/01 تاریخ پذیرش : 1401/06/28 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: نظام آموزش و پرورش, الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت, کلمات کلیدی: توسعه پایدار, وضع موجود و مطلوب,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود و مطلوب نقش نظام آموزش و پرورش در توسعه پایدار با رویکرد الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت بود. این پژوهش از نوع پیمایشی، مبتنی ‌بر روش‌های تحلیل شکاف و در گروه مطالعات آمیخته از نوع اکتشافی (کیفی و کمی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 10 نفر از متخصصان نظام آموزش و پرورش بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز مدیران، کارشناسان مسئول و کارشناسان اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران به تعداد 440 نفر و حجم نمونه 205 نفر بود. ابزار گردآوری داده ها، در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ویلکاکسون و تی همبسته انجام گرفت. نتایج بخش کیفی پژوهش نشان داد عوامل موثر بر توسعه پایدار در نظام آموزش و پرورش با رویکرد الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت شامل 6 بعد و 45 مولفه بود. در بخش کمی، بررسی اختلاف وضعیت موجود و مطلوب در شش متغیر اصلی (فرهنگی، اجتماعی، زیست محیطی، اقتصادی، روش های آموزشی و سند تحول بنیادین آموزش و پرورش)، معنادار و زیاد بوده است. بعد فرهنگی، زیست محیطی و سند تحول بنیادین در مقایسه با دیگر ابعاد از وضعیت بهتری برخوردار بودند. بنابراین برای حرکت از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب توسعه پایدار لازم است نظام آموزش و پرورش اهمیت ویژه ای نسبت به آموزش مسائل اجتماعی، اقتصادی و روش های آموزشی موثر بر توسعه پایدار با رویکرد الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت داشته باشد.

چکیده انگلیسی:

This study aimed to investigate the current and favorable situation of the ‎education system in sustainable development with the approach of the ‎Islamic-Iranian model of progress.‎‏ ‏The statistical population in the qualitative section included ‎ten specialists in the education system who were purposefully selected by a ‎series of snowballs. In a small part, the managers, responsible experts, and ‎experts of the General Department of Education of Tehran were 440 people, ‎and the sample size according to Cochran's formula was 205 people. Sampling was done by stratified random sampling according to the ‎organizational position. The data collection tool was a semi-structured ‎interview in the qualitative part and a researcher-made questionnaire in ‎the quantitative part. Data analysis was performed using Wilcoxon and ‎correlated t-test. The qualitative part of the study showed that the factors ‎affecting sustainable development in the education system with the Islamic-‎Iranian model of progress included six dimensions and 45 components. In ‎the quantitative part, the study of the difference between the current and ‎favorable situation in the six main variables (cultural, social, environmental, ‎economic, educational methods, and the document of fundamental change ‎in education) has been significant and numerous. The cultural dimension, ‎the environment, and the document of fundamental change were in a ‎better position than other dimensions. Therefore, in order to move from the ‎current situation to the desired situation of sustainable development, the ‎education system must pay special attention to teaching social, economic, ‎and educational methods affecting sustainable development with the ‎Islamic-Iranian model approach. ‎