الگوی مدیریت سازمانهای آموزشی مردمنهاد (حوزه مدرسه سازی)
محورهای موضوعی : آموزش و پرورشعلیرضا عراقیه 1 , سیدعلی محبوب 2 , عباس خورشیدی 3 , علی اکبر خسروی بابادی 4 , سعید مرادی 5
1 - دانشیار گروه علوم تربیتی واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران.
2 - دانشآموخته دکتری مدیریت آموزشی واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران.
3 - استاد گروه علوم تربیتی واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران.
4 - دانشیار گروه علوم تربیتی واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
5 - استادیار گروه علوم تربیتی واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران.
کلید واژه: مدرسه سازی, سازمانهای مردمنهاد, مدیریت سازمانهای آموزشی,
چکیده مقاله :
تحقیق حاضر با هدف ارائه الگو برای مدیریت سازمانهای آموزشی مردمنهاد فعال در حوزه مدرسه سازی انجام شد. دادههای موردنیاز مبتنی بر رویکرد پژوهشهای ترکیبی از نوع اکتشافی (مدل تدوین ابزار)، در دو بخش کیفی(براساس داده بنیاد) و کمی (بر پایه روش پیمایشی مقطعی) گردآوری گردید. در بخش کیفی 30 نفر از مدیران مجموعه بنیاد برکت به شیوه نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی 109 نفر از کارشناسان و کارکنان همین مجموعه به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در پژوهش مشارکت جستند. ابزار گرداوری دادهها در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود. دادههای کیفی به واسطه کدگذاری باز،محور و گزینشی تحلیل شدند .دادههای کمی بواسطه شاخصهای میانگین و تحلیل عاملی تاییدی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از کدگذاری مبتنی بر روش دادهبنیاد منجر به شناسایی 117 گویه، 22 مؤلفه و 5 بُعد شامل؛ راهبرد توسعه مدارس، آمایش سرزمینی، طراحی ساختار، مدیریت سرمایههای انسانی و تمدن سازی گردید. نتایج بخش کمّی نشان داد کلیه شاخصهای نیکویی برازش در خصوص ابعاد الگوی مدیریت سازمانهای آموزشی مردمنهاد در مدارس بنیاد برکت مورد تأیید قرار گرفته است.
ابراهیمی، الهام. عباسی، محرم. حسینی، سیدجواد و اسماعیلی، محسن (1398). بازتاب رهبری خدمتگزار در سازمانهای مردمنهاد: نقش تعدیل گر اخلاق کار اسلامی، فصلنامه علوم مدیریتی ایران، 14(53):39-20.
خیری، محمد (1397). سازمانهای مردمنهاد و مدیریت مشارکت محور: با تاکید بر ارائه مدلی غیر بوروکراتیک برای مدیریت مالی و جغرافیایی بحرانهای زیست محیطی کلانشهرهای ایران. فصلنامه علمی-پژوهشی جغرافیا، 8 (2):271-222.
سپهوند، انوشیروان و فرزام کیا، رضا (1395). بررسی نقش سازمانهای مردمنهاد در زمینه آموزش مهارتهای زندگی و تاثیر آن در افزایش سلامت روان افراد، اولین همایش ملی آینده پژوهی، علوم انسانی و امنیت اجتماعی، لرستان: دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی استان لرستان.
سلیانی، مسعود و وثوقی، منصور (1397). تحلیل ظرفیت سازمانهای مردمنهاد در نظارت بر عملکرد دولت و ارائۀ استراتژیهای بهبود، فصلنامه توسعه محلی، 10(1):114-95.
کرمی، مینا. سوخکیان، محمد علی و فرهادی، پیام (1398). بررسی و ارزیابی عملکرد انواع سازمانهای مردمنهاد در ایران. فصلنامه سیاستهای راهبردی و کلان،7(27): 160-141.
گلیج، منصور (1392). شناسایی شاخصهای کیفیت زندگی کاری و تأثیر آن بر عملکرد کارکنان در سازمانهای مردمنهاد، پایان نامه کارشناسی ارشد. گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
نوروزی، میلاد. میرپور، محمد. هوازاده، مهدی و متقی، زهره (1397). چالشهای تأمین منابع مالی در آموزش و پرورش، اولین همایش ملی اقتصاد آموزش و پرورش، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
Brass, J.N., Longhofer, S., Robinson, W.R. & Schnable, A. (2018). NGOs and international development: A review of thirty-five years of scholarship, World Development, 112(12):136-149.
Chinthana K. S., & Lodhia, S. (2019). Disruption and transformation: The organisational evolution of an NGO, The British Accounting Review, Elsevier, 51(6):16-30.
Kinh Kieu, T., & Singer, J. (2017). Involvement of NGOs in Training Teachers in Education for Sustainable Development in Vietnam:A Case Study, European Journal of Sustainable Development, 6(1):153-166.
Lewis, D. (2014). Non-Governmental Organizations Management and Development, London: Routledge.
Vishwakarma, J.H., & Sthapak, S. (2017). A review paper on the role of NGO’s in educational development, International Journal of Advanced Educational Research, 2(5):150-152.
Volmink, J., & Van der Elst, L. (2019). The evolving role of 21st century education NGOs in South Africa: Challenges and opportunities. Johannesburg: National Association of Social Change Entities in Education (NASCEE).