تحلیلی بر عوامل درونی نابرابری آموزشی در دانشگاه های استان سیستان و بلوچستان
محورهای موضوعی : آموزش عالیمحمد فاروق رگام 1 , اسماعیل شیرعلی 2 , مصطفی ازکیا 3 , عاصمه قاسمی 4
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی توسعه اقتصادی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2 - دانشیار جامعه شناسی دانشگاه ولایت، ایرانشهر، ایران
3 - استاد جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - استادیار جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: توسعه, عوامل درونی, نابرابری آموزشی.,
چکیده مقاله :
هدف: امروزه ارزیابی توسعه جوامع درسطح بین¬المللی بر مبنای میزان برابری و برقراری عدالت در همه جنبه‌های مختلف زندگی از قبیل جنسیت، آموزش و آموزش عالی، سرمایه گذاری، زندگی اجتماعی و... می‌باشد. هدف از این پژوهش تحلیلی بر عوامل درونی نابرابری آموزشی در دانشگاه های استان سیستان و بلوچستان می باشد. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه از نوع روش داده بنياد مي باشد. جامعه و نمونه آماری این پژوهش را 15 نفر از مدیران دستگاه های اجرایی، اعضای هیئت علمی رشته های مدیریت آموزشی، اقتصاد و جامعه شناسی تشکیل داده اند. روش نمونه‌گيري، در روش داده‌بنياد به صورت نمونه گیری هدفمند بوده است که افراد متخصص بعد از شناسایی براي مصاحبه دعوت شدند. در این تحقیق اطلاعات به دو روش مطالعات اسنادي و مصاحبه و کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) گردآوری شده است. بدین صورت که با بررسی چندباره مصاحبه‌ها، کدهای تبیینی استخراج شد و با ادغام و تلفیق کدهای مشابه و حذف کدهای تکراری مقوله ها و تم ها استخراج گردید. یافته ها: مهمترین عوامل درونی اقتصادی توسعه نیافتگی در استان از منظر اعضاء هيأت علمی کشور عبارتند از: آسیب و فساد در حوزه اقتصادی استان، موانع سرمایه گذاری استان، توسعه نامتوازن، چالش های اشتغال و بیکاری فارغ التحصیلان، ضعف شبکه ارتباطی و حمل و نقلی و تبعیض آموزشی است. همچنین مهم ترین عوامل درونی اجتماعی توسعه نیافتگی در سیستان و بلوچستان به ترتیب عدم اعتماد نهاد به سیستم آموزشی، ضعف سرمایه اجتماعی، ضعف سرمایه انسانی، مهاجرت نخبگان، چالش های قومی- مذهبی، فقدان امنیت و ضعف قانون گرایی بوده است. نتیجه گیری: گسترش فرصت های آموزشی و تحصیلات تکمیلی و همچنین افزایش سطح سواد موجب افزایش سطح آگاهی و همچنین ایجاد فرصت های شغلی و کاهش بیکاری فارغ التحصیلان در استان سیستان و بلوچستان می شود.
Purpose: Today, the evaluation of the development of societies at the international level is based on the level of equality and justice in all aspects of life, such as gender, education and higher education, investment, social life, etc. The purpose of this research is to analyze the internal factors of educational inequality in the universities of Sistan and Baluchistan province. Method: The current research is applied in terms of purpose and in terms of the nature and type of study, it is a data-based method. The population and statistical sample of this research are made up of 15 managers of executive bodies, faculty members of educational management, economics and sociology. Also, the sampling method was targeted sampling in the database method, and experts were invited for interviews after identification. In this research, information has been collected by two methods: documentary studies and interviews and coding (open, central and selective). In this way, explanatory codes were extracted by reviewing the interviews several times, and categories and themes were extracted by merging and combining similar codes and removing duplicate codes. Findings: The results of the research showed that the most important internal economic factors of underdevelopment in the province from the perspective of the academic staff of the country are: damage and corruption in the economic sphere of the province, obstacles to investment in the province, unbalanced development, challenges of employment and unemployment. Graduates are the weakness of the communication and transportation network and educational discrimination. Also, the most important internal social factors of underdevelopment in Sistan and Baluchistan are the lack of trust in the educational system, weak social capital, weak human capital, emigration of elites, ethnic-religious challenges, lack of security and weak rule of law. Conclusion: The expansion of educational opportunities and post-secondary education as well as increasing the level of literacy in the region will increase the level of awareness as well as create job opportunities and reduce the unemployment of graduates in Sistan and Baluchistan province.
ابراهيم¬زاده، عيسي. اسكندري ثانی. اسمعيل نژاد، مرتضي. (1389). كاربرد تحليل عاملي در تبيين الگوي فضايي توسعه و توسعه نيافتگي شهري و منطقه اي در ايران، جغرافیا و توسعه، 8(17): 28-7.
بهشتی، محمدباقر و نصرالهی وسطی، لیلا. (1395). تحلیل پویای نقش سرمایه اجتماعی در فرآیند توسعه:رویکردی بین رشته ای، فصلنامه علوم اجتماعی، 23 (3): 76-54.
زمانی، مهدی. (1400). شناسایی و رتبه بندی عوامل اثرگذار بر توسعه نیافتگی بنگاه های کوچک و متوسط اقتصادی زود بازده با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبیAHP، پنجمین کنفرانس بین المللی مطالعات جهانی در علوم انسانی، مدیریت و کار آفرینی، تهران.
خورسندی طاسکوه، علی .(1386). نظام ارتباطی آموزشی در ایران: بررسی انتقادی رابطه بین آموزش متوسطه و آموزش عالی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
سبحانی نژاد، مهدی. افشار، عبدالله .(1387). تبیین ماهیت و مؤلفه‌های کیفیت سنجی نظام آموزش عالی. فصلنامه دانشگاه آزاد اسلامی. 12 (4): 98-81.
کیانی، وحید و طاهری، محسن. (1400). واکاوی دلایل توسعه‌نیافتگی اقتصادی و تأثیر آن بر امنیت جنوب شرق ایران (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان)، پژوهش های جغرافیای سیاسی، 7 (1): 31-19.
فتحی و اجارگاه، کوروش. پرداختچی، محمدحسن. ابوالقاسمی، محمود. محمد هادی، فریبرز .(1380). تضمین کیفیت در آموزش بر مبنای مدل تحلیل اهمیت/ عملکرد. فصلنامه راهبردهای آموزش، 12 (3): 57-41.
میرفردی، اصغر. صادق¬نیا، آسیه. مرادی، رامین. (1398). تحلیل جامعه شناختی موانع توسعه¬ی اجتماعی در ایران از دیدگاه اعضاء هیأت علمی جامعه¬شناسی دانشگاه¬های دولتی، فصلنامه مطالعات اجتماعی و فرهنگی، 7(4): 162-131.
مهدی، رضا .(1390). طراحی و تدوین مدلی جهت تضمین کیفیت آموزش مهندسی در بخش دولتی. رساله دکتری دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
معروفی، یحیی.کیامنش، علیرضا. (1388). تبیین عوامل مؤثر برکیفیت آموزش دانشگاهی. نامه آموزش عالی، 2 (2):37-9.
یارقلی، بهبود .(1392). تبیین فلسفه عدالت تربیتی برمبنای واکاوی نظریه عدالت واشاره‌های آن برای نظام آموزشی ایران. رساله دکتری دانشگاه خوارزمی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
Adda, H. D. (2017). Divergent Effect of Social capital on Economic Growth in East Asia and Latin America, Sustainable Cities and Society, 17 (2): 110-125.
Brighouse, H. (2014). The place of Education Equality in Educational Justice Routledge. London: London university press
Easterly, W. (2017). Inequality does cause underdevelopment. Journal of Development Economics, 84: 755–776.
Hartwell, R.H. (2020). Assessing quality in higher education: a study of information management practice. Submitted to the school of graduate and professional studies in partial fulfillment of the requirement for the degree of Doctor of education at Delaware Valley University.
Harvey, L., Williams, J., & Dill, D. (2012). Quality in higher education. Routledeg Talor & Franceis Group.
Li, L.w., Mahuteau, S., Dockery, A., &Junankar P.N. (2017). Equity in higher Education and graduate labour markt outcomes in Australia. Journal of Higher Education Policy and Management, 13 (4): 77-89.
Olowo, F. (2018). Transit Accessibility: Equity in Mobility for vulnerable population Groups: practices and Possibilities. submitted in partial fulfillment of the requirement for the degree of master of art in geography in the graduate school of Binghamton university state university state university of New York.
Patel, L., Noyoo, N., Du Preez, J., Triegaardt, J. (2015). Department of Social Development: Capacity Building Program, Social Policy, University of Johannesburg Department of Social Work.
Robertson, K.N. (2015). Define equity and addressing the social determinants of equity in international development evaluation. A dissertation submitted to the Graduate college in partial fulfillment of the requirements for the degree of doctor of philosophy inter disciplinary PH. D in Evaluation Western Michigan university.
Rozario, S. (2019). Higher Education in Bangladesh: An Inquiry into Educational Equity at Notro Dame University Bangladesh. published by ProQuest LLC.
Xiao, Y., Chai, J., Wang, R., & Huang, H. (2022). Assessment and key factors of urban live ability in underdeveloped regions: A case study of the Loess Plateau, China. Sustainable Cities and Society, 79, 103674.