اثر سرمایه گذاری دولت در بخش حمل و نقل بر رشد اقتصادی در ایران
محورهای موضوعی : اقتصاد کار و جمعیت
کلید واژه: رشد اقتصادی, اقتصاد حمل و نقل, سرمایه گذاری دولت, الگوی خود توضیح با وقفه‌های گسترده,
چکیده مقاله :
حمل و نقل از امور زیربنایی و یکی از اجزای مهم چرخه ی تولید- مصرف محسوب می گردد و در فرآیند رشد اقتصادی نقش مهم و تأثیر گذار دارد. سرمایه گذاری در این بخش موجب افزایش تحرک نیروی کار و سرمایه شده و آثار جانبی مثبتی بر دیگر بخشهای اقتصاد بر جای می گذارد.این مقاله به بررسی اثر سرمایه گذاری دولت در بخش حمل و نقل بر رشد اقتصادی در ایران طی دوره 1387- 1352 می‌پردازد. بدین منظور، از االگوی خود توضیح با وقفه‌های گسترده (ARDL) استفاده گردیده است. به طور کلی نتایج حاکی از این است که در کوتاه مدت سرمایه گذاری دولت در بخش حمل و نقل اثر مثبت و معنی داری بر تولید ناخالص داخلی دارد. در بلند مدت نیز کشش تولید ناخالص داخلی نسبت به سرمایه گذاری دولت در بخش حمل و نقل مثبت و معنی دار و برابر 0.08 می‌باشد. بنابراین با توجه به مثبت بودن اثر مزبور، افزایش سرمایه گذاری دولت در این بخش پیشنهاد می‌گردد.
Transportation sector is an important Part of the production and consumption cycle. The expansion of Transportation increases the activity of the labor and capital and creates positive externalities for other economic sectors. Therefore, it has an important role in the process of economic growth. This paper investigates the effect of government investment in the transportation sector on economic growth during 1973-2009 in Iran. For this purpose, an Autoregressive Distributed Lag (ARDL) model will be developed. Our findings show that, in short term., the investment in transportation has a significant positive effect on GDP. In long run, GDP elasticity to public investment in transportation is a significant positive value equal to 0.08. Then, by the positive effects mentioned above, we recommend more and more governmental investment in this sector.
فهرست منابع
-بابازاده م، قدیمی خ، محسنی ر (1387):" تأثیر سرمایه گذاری در بخش حمل و نقل بر رشد اقتصادی در ایران"، فصل نامه پژوهشهای بازرگانی،50، صص199-157.
- رحیمی بروجردی ع، ستوده ملاشاهی م(1386):" بررسی عملکرد اعتبارات عمرانی استانها در بخش حمل و نقل و رابطه آن با رشد اقتصادی با استفاده از روش MFR"، فصلنامه بررسیهای اقتصادی، 3، صص 81-61.
- رضایی ارجرودی ع،تسبیحی آ (1386)، ارائه مدل ارتباطی توسعه حمل و نقل و رشد اقتصادی در ایران بر مبنای الگوی رگرسیون برداری، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی، 2، صص135-125.
- گجراتی د(1387): مبانی اقتصاد سنجی، ترجمه ابریشمی ح. تهران: جلد دوم. مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران. نوبت چاپ: پنجم.
- موسوی جهرمی ی، عبادتی فرد م(1387):" اثر سرمایه گذاری دولت در زیر ساخت حمل و نقل بر سرمایه گذاری بخش خصوصی و رشد اقتصادی در ایران"، پژوهش نامه حمل و نقل، 4، صص371-361.
- نوفرستی م(1378): ریشه واحد و همجمعی در اقتصاد سنجی، چاپ اول. تهران، انتشارات رسا.
- Berchman, J.(2001), “Transport Investment and Economic Development, Is There a Link?”, Paper Presented at the ECMT Round Table 119, ECMT, Paris.
- Boopen S. (2006), “Transport Infrastructure and Economic Growth: Evidence from Africa Using Dynamic Panel Estimates”, The Empirical Economics Letters, 5(1).
- Haque M.E, Kim D. (2003), “Public Investment in Transportation and Communication and Growth: A dynamic panel approach”, Center for Growth and Business Cycle Research, The University of Manchester, M13 9PL, U.K.
- Kustepeli Y, Gulkan Y, Akgungor S. (2008), “Transportation Expenditures, Growth and International Trade”, Dokuz Eylül University, Faculty of Business, Discussion Paper Series. 08/03.
- Reinhart C, Khan M. (1989), “Private investment and economic growth in developing countries”, Munich Personal REPEC Archive, University of Maryland, College Park, Department of Economics, MPRA Paper No. 13655, posted 27.
پیوست: شکل(1)