توسعه پایدار از منظر مولفه های محیط زیست در نظام حقوقی ایران
محورهای موضوعی : دستاوردهای نوین در حقوق عمومی
سیده نیکو موسوی داویجانی
1
(دانشجوی دکتری، گروه حقوق، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.)
خیرالله پروین
2
(استاد، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.)
عبدالکریم شاحیدر
3
(استادیار، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.)
کلید واژه: توسعه, توسعه پایدار, حقوق نسلهای آینده, حقوق بین‌الملل محیط‌زیست, محیط‌زیست,
چکیده مقاله :
محیط زیست و پالایندگی آن بدون تردید یکی از ضروریات حفظ بقای حیات در زیست کره محسوب می شود. از آنجا که بحران زیست محیطی ناشی از رفتارهای علیه محیط زیست به عنوان یک معضل در سطح بین المللی بوده است مراجع بین المللی به ویژه سازمان ملل متحد تلاش خود را برای حفاظت و حمایت از محیط زیست، کاهش میزان آلودگی و پایین آوردن گسترده صدمات وارده بر آن آغاز کردند که در این میان می توان به برگزاری کنفرانس های مهم جهانی مانند کنفرانس ۱۹۷۲ محیط زیست و انسانی در سوئد و کنفرانس ۱۹۹۲ محیط زیست و توسعه در برزیل، تدوین برنامه تسهیلات جهانی محیط زیست، اساسنامه دادگاه نورنبرگ ۱۹۴۵ و نیز اساسنامه ۱۹۹۸ دیوان بین المللی کیفری اشاره نمود.در کنار مفهوم محیط زیست،توسعه پایدار عبارتی است که امروزه گوش همه انسانها با آن آشناست، لذا یکی از الزامات توسعه پایدار این است که محیط زیست و منابع طبیعی به عنوان میراث جمعی بشریت به گونه ای محافظت شود که علاوه بر پاسخگویی به نیازهای نسل حاضر، ظرفیت پاسخ دهی به نیازهای نسلهای آینده را نیز داشته باشد ،بنابراین توسعه را زمانی پایدار می خوانیم که مخرب نباشد و امکان حفظ منابع را برای آیندگان فراهم آورد.و از آنجه که یکی از مهم ترین الزامات برای قرار گرفتن در مدار توسعه پایدار توجه به تعادل بخشی و تخصیص بهینه منابع بین مناطق برای رسیدن به توسعه پایدار است.از سوی دیگر افرایش ،جمعیت رشد اقتصاد فعالیتهای صنعتی و پیشرفتهای حاصل از فن آوری ها موجب شده تا بشر جهت
Development is a multidimensional and complex category whose importance has doubled with the progress and industrialization of countries. In this regard, the protection of the environment and the reasonable and fair use of resources in order to achieve a sustainable future, according to which the rights of future generations are guaranteed, is considered the duty of the international community. The concept of sustainable development and the environment in the framework of the rights of future generations, which first entered the field of international law with the adoption of the United Nations Charter in 1945 and subsequently developed in international environmental law with the issuance of the Stockholm Declaration of 1972, is significant. However, the concept of "rights of future generations" as a moral or normative principle faces many ambiguities. In this research, by reviewing the available texts and library documents, the policies of the organizations and institutions of the international community on sustainable development and the environment have been investigated. Reference to future generations has been made in a wide range of national and international legal documents, including treaties, declarations, conventions and constitutions, and national institutions have also been established in various jurisdictions with the authority to protect the interests of future generations. Most of the legal documents, both national and international, refer to the rights of future generations, such as the Stockholm Declaration and other documents. It must be said that it is very important for the earth and humanity that the present institutions learn to respect the
_||_