تحولات جدید در روابط اعراب و اسرائیل و تاثیر آن بر امنیت هستی شناسی جمهوری اسلامی ایران
محورهای موضوعی : فلسفه سیاسی انقلاب اسلامیمحمد صارمی 1 , سیامک بهرامی 2 , ایرج رنجبر 3
1 - دانشجوی دکتری گروه علوم سیاسی، واحد کرمانشاه ، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
2 - استادیار گروه علوم سیاسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
3 - استادیار گروه علوم سیاسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
کلید واژه: همگرایی, واگرایی, منازعه, امنیت هستی شناختی, روابط اعراب و اسرائیل,
چکیده مقاله :
کشورهای عربی از طریق جنگهای چهارگانه سعی در مقابله با شکل گیری از زمان اعلام موجودیت رژیم صهوینیست داشته اند و در این راستا قطعنامه ها و طرحهای صلح متعددی نیز از طرف سازمان ملل و برخی دولت ها برای پایان دادن به این منازعه صادر گردیده است، اما در نهایت ناکامی اعراب در مقابل اسرائیل تا جایی که حتی بخشی از خاک کشورهای عربی توسط رژیم صهیونیستی اشغال شد باعث گردید کشورهای عربی از موضع مقابله ای خود با اسرائیل دست برداشته و یکی پس از دیگری اقدام به عادی سازی روابط خود با اسرائیل نمایند. این بی ثباتی امنیتی در منطقه خاورمیانه برای جمهوری اسلامی ایران و دیگر کشورهای همسایه ،موضوعی است که بعنوان یکی از مسائل مهم تاثیر گذار بر امنیت منطقه مورد توجه آنها بوده است. بر این اساس سوال اصلی پژوهش حاضر این گونه مطرح شده است که تحولات جدید در روابط اعراب و اسرائیل چه تاثیری بر امنیت جمهوری اسلامی ایران از منظر هستی شناسی داشته است؟ که این فرضیه مطرح شده است که تحولات جدید در روابط اعراب و اسرائیل با کاهش شرایط عدم قطعیت ،موجبات باز تولید درک پیشین از خود و تعمیق فهم ثابت و مستمر نظام جمهوری اسلامی از هویت، ارجحیت، اهداف و منافع خویش سبب ساز ارتقای امنیت هستی شناسی نظام گردیده است. یافته ها نشان میدهد در بعد از انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران روابط اعراب و اسرائیل را در تضاد با هویت خود دیده و همواره درصدد ایجاد واگرایی در روابط اعراب و اسرائیل بوده است.
Arab countries have tried to deal with the formation of the Zionist regime through four wars, and in this regard, several resolutions and peace plans have been issued by the United Nations and some governments to end this conflict, but In the end, the failure of the Arabs in front of Israel to the extent that even a part of the land of the Arab countries was occupied by the Zionist regime caused the Arab countries to give up their confrontational position with Israel and one after the other try to normalize their relations with Israel. Based on this, the main question of the current research has been raised as follows: What effect have the new developments in Arab-Israeli relations had on the security of the Islamic Republic of Iran from an ontological point of view? This hypothesis has been proposed that the new developments in Arab-Israeli relations by reducing the conditions of uncertainty, due to the reproduction of the previous self-understanding and the deepening of the constant and continuous understanding of the Islamic Republic of Iran's identity, priorities, goals and interests, will lead to the improvement of security. It has been systematized. The findings show that after the Islamic Revolution, the Islamic Republic of Iran saw the relations between Arabs and Israel in conflict with its identity and has always tried to create divergence in the relations between Arabs and Israel.
_||_