ارتباط موثّر؛ مهارتی سرنوشت‌ساز در شاهنامه

محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی

مینا نبئی ¹ (دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.)
رضا فهیمی ² (استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران،)

تاریخ دریافت : 1399/11/18 تاریخ پذیرش : 1399/11/18 تاریخ انتشار : 1399/10/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

شخصیت‌ها و ارتباطات آن‌ها در شاهنامه اهمیت ویژه‌ای دارند؛ در پژوهش حاضر با تکیه بر مهارت ارتباط‌ موثر، که یکی از مهارت‌های دهگانه زندگی در تعریف سازمان جهــانی بهداشت است، نمونه‌های ممتاز از ارتباطات انسانی شاهنامه، به‌منظور درک این مهارت و عوامل موثر در شکل‌گیری آن و همچنین برای شناسایی موانعـی که یک ارتباط را، به بن بست‌های ارتباطی و غمنامه‌ای دردناک بدل می‌کند، مورد واکاوی و تحلیل روان‌شناسی قرار گرفته است. این که کدام ارتباط را می‌توان موثر نامید ؛ نقش خرد در برقراری ارتباط موثر چیست و در سرزمین آرمانی ایران، با اینکه ارتباطات بر مبنای خرد شکل می‌گیرد، چگونه است که گاهی انسان‌های نیک و خردمند قربانی می‌شوند؛ از موضوعات محوری این نوشتار است؛ و نتیجه شگفت آن که فردوسی، استاد توانمند آفرینش ارتباطات متنوع است و چنین بر می‌آید که هزار سال پیش، با اصول آخرین حلقه این علمِ به ظاهر نوین اروپایی، آشنا بوده است و به ظرافت، فرجام دو اتفاق مشابه را به تمایزِ ارتباط موثر یا ناموثر، متفاوت، رقم می‌زند. روش این مقاله، تحلیل محتوای کیفی و جامعه آماری آن، تمام ابیات شاهنامه است.

چکیده انگلیسی:

Characters and their connection to the stories of Shahnameh are of particular importance  Therefore, today's research on the effective communication skills of the ten life skills in the definition of the World Health Organization, all human connections have been extracted and categorized from the stories of Shahnameh.  Then exemplary examples of this communication have been analyzed in this psychological work by identifying the causes and obstacles that make communication unhelpful and the painful communication and impasse.  What determines which communication is effective? What factors can lead to correlation or conflict? The role of reason is intriguing, and the ideals of Iran, although it is based on wisdom, is sometimes the case of good and evil people, as well as some of the main characters, sometimes Changing the direction of the flow of communication is a central theme of this text، and, surprisingly, Ferdowsi, the professor of the power of creating a diverse relationship, finds that, one thousand years before today, the knowledge of the last part of this science has become apparent to the European, and, through this communicative skill, in the light of the prevailing doctrines, sometimes deliberately and elegantly, Effective, different. This methodology, analyzing its qualitative content and its statistical society, all of the variegated archeology of the ancient Naqvar.

منابع و مأخذ:

کتاب ها

آبوت، پاملا و والاس، کلر (1387) جامعه‌شناسی زنان،ترجمۀ منیژه نجم عراقی، ج5، چاپ پنجم، تهران: نی.

امرایی، مجید (1382) شناخت شخصیت‌های شاهنامه فردوسی از کیومرث تا شغاد، تهران: آنزان.

امین، سیدحسن (1389) فردوسی و شاهنامه، تهران: دایره‌المعارف ایران‌شناسی.

پایدار، محمود و جلوه، مازیار (1395) الف، ب، سه نقطه (مجموعه مهارت‌های زندگی- ارتباط‌موثر)، تهران: کتاب ابزار.

جلوه، مازیار (1397) شارژ اعصاب با تکیه بر مدیریت خشم، تهران: ابزار.

دبیر سیاقی، سید محمد (1380) برگردان روایت‌گونه شاهنامه فردوسی به نثر، تهران: قطره.

رادفر، شکوفه و حمیدی، فریده (1387) دربارۀ مهارت‌های زندگی، تهران: پژوهشکدۀ مهندسی و علوم پزشکی جانبازان.

رستگار فسایی، منصور (1384) فردوسی و هویت‌شناسی ایرانی، تهران: طرح نو.

ریو، مارشال (1380) انگیزش و هیجان، ترجمه‌ یحیی سید محمدی، تهران: ویرایش.

سرّامی، قدمعلی (1383) از رنگ گل تا رنج خار، تهران: علمی و فرهنگی.

فتی و دیگران (1391) آموزش مهارت‌های زندگی، تهران: میانکوشک.

فردوسی، ابولقاسم (1386) شاهنامه، تصحیح خالقی مطلق، جلال، چاپ اول، تهران: مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.

فروغی، محمدعلی (1351) مقالات فروغی، به اهتمام یغمایی، حبیب، تهران: توس.

کومار، ویجایا (1396) زبان بدن، ترجمه زاهدی، زهره، چاپ دهم، قم: میم.

گیل، دیوید و اَدَمز، بریجیت (1384) الفبای ‌ارتباطات، ترجمۀ رامین کریمیان و دیگران، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی(مرکز تحقیقات رسانه­ ها).

لفرانسو، کی­آر (1382) نظریه‌های یادگیری انسان، ترجمه‌ یحیی سیدمحمدی، تهران: روان.

مجلسی، علامه محمد باقر (1394) بحارالانوار، چاپ 6، تهران: دارالکتاب الاسلامیه.

محجوب، محمدجعفر (1378) آفرین فردوسی، تهران: مروارید.

محمد زاده، خلیل علی و توانایی، محمد حسین (1383) کلید طلایی ارتباطات، تهران: اندیشه مهر.

منصور، محمود (1371) احساس کهتری، تهران: دانشگاه تهران.

محمد خانی و دیگران (1396)مهارت‌های زندگی(مهارت‌های رفتاری)، تهران: طلوع دانش.

هیندل، تیم (1383) فنون مذاکره، ترجمه الهی، شفیع، تهران: سارگل.

مقالات

شجری، رضا و جوادی نوش آبادی، حمید رضا (1394) بازتاب مفاهیم قرآنی پاداش و کیفر اعمال در شاهنامه، مجله علمی‌پژوهشیِ پژوهش ­های ادبی- قرآنی، سال سوم، شماره1، صص137-158.

مهرکی، ایرج و عجلی، سارا (1391) آز و نیاز در شاهنامه و آیین مزدیسنا، فصلنامه علمی‌ تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)، دانشگاه آزاد کرج، دورۀ4، شماره 14، صص 123-134.