ویژگی های شخصیت پردازی در سه داستان از بزرگ علوی، جمالزاده، آل احمد
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی
فاطمه کعب اصل
1
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، گروه زبان و ادبیات فارسی واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران. ایران.)
نوازالله فرهادی
2
(استاد یار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
شخصیت به عنوان مهمترین عنصر داستانی از گذشته تا به حال دارای دگرگونی‌های مهمی از نظر ویژگی‌ها و نحوه معرفی در داستان شده است. در ادبیات پس از مشروطه، داستان کوتاه با حضور شخصیت‌های واقعی و نه قهرمانان افسانه‌ای شکل گرفت و نویسنده ها اشخاص داستان خود را از میان مردم عادی برگزیدند و دگرگونی مهمی در داستان پردازی پدید آوردند. در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شد، سه داستان میرزا، ویلان الدوله و آفتاب لب بام از نظر شخصیت پردازی مورد بررسی قرارگرفت. با بررسی این داستان‌ها، به این نتیجه رسیدیم که علوی و جمالزاده شخصیت‌ها را به واسطه توصیف معرفی کرده اند ولی آل احمد از تکنیک‌های دیگری همچون کنش و گفت وگو استفاده می کند. همچنین شخصیت‌های آل احمد برای خواننده آشنا‌تر از شخصیت‌های علوی و جمال زاده هستند. علوی شخصیتی سیاسی خلق کرده است که دارای پیچیدگی رفتاری است و از نوع تیپیک محسوب می شود، ویلان الدوله جمالزاده را هم می توان نمادی از افراد آواره و سربار دانست، اما شخصیت‌های آل احمد ساده هستند. نتیجه دیگر این است که شخصیت میرزا و شخصیت‌های آل احمد به جز مادر خانواده ایستاست ولی ویلان الدله جمالزاده و مادر داستان جلال پویا هستند.
The character as the most important element of the story from the past has had significant changes in terms of features and how to introduce it in the story. In the post-Constitutional literature, the short story was created with the presence of real characters and not the legendary heroes, and the novices chose their story from ordinary people and created a significant transformation in storytelling. In this study, three stories of Mirza, Vilean al-Dawlah and Aftabe labe bam were reviewed for characterization, and we concluded that Alavi and Jamalzadeh introduced the characters through the description, but glory of other techniques such as action and dialogue use he does. Also, the characters of Jalal Al-Ahmad are more familiar to the reader than the characters of Alavi and Jamalzadeh. Alawi has created a political personality that has a behavioral complexity and is typical of the type. Vilean al-Dawla Jamalzadeh can also be considered a symbol of displaced people, but the characters are simple glories. The other result is that the character of Mirza and the characters of Al-Ahmad is apart from the mother of the family,are static , but Vilanah Al-Dula Jamalzadeh and mother of the story of Jalal are dynamic.
کتاب‌ها
مقالات
پایان نامه ها
17. ابدالی(1388) بررسی طنز در آثار جمالزاده، پایان نامه کارشناسی ارشد
18. ایزانلو، امید(1393) تحلیل و نقد جامعه شناختی داستانهای جلال آل احمد و نجیب محفوط، پایان نامه دکتری ادبیات به راهنمایی حسن عبدالهی، دانشگاه فردوسی مشهد.
_||_