نقد تطبیقی منطق الطیر اثر عطار و داستان‌های کانتربری اثر چوسر
محورهای موضوعی : شعر
شاهرخ حکمت
1
(
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک (استاد یار گروه زبان و ادبیات فارسی)
)
مریم پریزاد
2
(
دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد اسلامی اراک (زبان و ادبیات انگلیسی)
)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
فریدالدین عطار و جفری چوسر هر دو جایگاه ویژه‌ای در ادبیات و فرهنگ خود و ادبیات جهان دارند. آن‌ها استعداد شگرفی در سرایش شعر و نگارش نثر داشته‌اند. نقش بزرگ عطار در نگارش متون عرفانی و ارائه تعالیم عرفانی در ادبیات فارسی بسیار ستودنی است. چوسر نیز با بهره‌گیری از نثر شیوا و ساده و سبک انگلیسی به‌خصوص‌اش نام خود را در ادب انگلیس بلندآوازه نمود. هرچند هر دو شاعر از ملیت، زبان، و فرهنگ های مختلفی برخاسته‌اند، اما بهره‌گیری آن‌ها از مفاهیم مشترکی چون سفر، زیارت، و خودشناسی در آثار سترگ‌شان منطق الطیر و داستان‌های کانتربری به عنوان نقاط اشتراکی است که نه از سر تأثیرپذیری بلکه به علت جهانی‌بودن مفاهیم ادبیات به وجود آمده است.
Farīd ud-Dīn Attar and Geoffrey Chaucer both have special state in their own literature and culture. They have had outstanding talent in poetry and prose. Attar’s role in composing mystic concepts in Persian Literature is commendable. Chaucer also is well known by his simple, Eloquent, fluent and English method in English literature. Although both poets were from different nations, languages and cultures the common points such as travel, pilgrimage, self – analysis can be seen in their famous works: The Conference of the Birds (manteq Al – Teir) and Canterbury stories.