«مرگ » از دیدگاه ابوالطیّب المتنبّی و ابوالقاسم فردوسی
محورهای موضوعی : شعر
سیدامیرمحمود انوار
1
(
عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، استاد ادب و عرفان،
)
محمد فاتحی
2
(
دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران،
تهران، ایران.
)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
نوشتار فراروی، جستاری است درباره مرگ، از نگاه دو سخ نسرای پراوازۀ تازی و پارسی،ابوالطیّب متنبّی و ابوالقاسم فردوسی. هر کدام از این دو حکیم فرزانه به فراخور اندیشه و بایسته های زمانه دورنمایی از مرگ به دست داده اند، و در واکاوی باورهای این دوسراینده برجسته و بلندآوازه، فراروی مرگ با نمون ههای فراوانی از ه ماندیشی و ه مگرایی برم یخوریم. در جایگا ههایی نیز گونۀ نگرش شان با یکدیگر ناهمگون و دوگانه استو این دگرمانی بازم یگردد به هموار نبودن بستر بر پایۀ نگاه و خواسته و واداشت ههای پیرامونی.
This paper is a query about the death from the view of two celebrated Arabic and Persian belletrists Abu-at-Tayyeb Al-Mutanabbi and Hakīm Abu’l-Qāsim Ferdowsī. Each of these wise scholars has drawn an image of death up to the age’s requirements and circumstances. Analyzing these two prominent and famous poets’ beliefs, we find many examples of common thoughts and convergence concerning death. In some places, however, their attitudes are unlike and heterogeneous. And this heterogeneity goes back to the social inequality based on environmental views and demands.