تعیین تعداد بهینه ابزارهای محدود کننده نیرو در بهبود رفتار خرابی شبکه‌های دولایه تخت فضاکار
محورهای موضوعی : آنالیز سازه - زلزله
محمد عزیز افشار
1
()
محمدرضا شیدایی
2
()
مهدی درویش هاشمی
3
()
کلید واژه: ابزار محدود کننده نیرو, شکل‌پذیری, واژه های کلیدی: شبکه‌های دولایه فضاکار تخت, بهبود رفتار خرابی, خرابی پیشرونده,
چکیده مقاله :
چکیده برای بهبود رفتار خرابی شبکه‌های دولایه فضاکار، دو روش بهبود توزیع نیروها و بهبود شکل پذیری وجود دارد. در روش بهبود شکل‌پذیری، با اعمال تمهیداتی مانند استفاده از ابزار محدود کننده نیرو برای جلوگیری از کمانش عضو فشاری، رفتار سازه به رفتار شکل‌پذیر تبدیل خواهد شد، بنابراین تاثیر تعداد ابزار محدود کننده نیرو (FLD) در بهبود رفتار خرابی شبکه‌های دولایه فضاکار تا حدی موثر است که شکل‌پذیری و ظرفیت باربری سازه به طور چشمگیری افزایش یابد. در این مقاله تاثیر تعداد بهینه ابزارهای محدود کننده نیرو در بهبود رفتار خرابی شبکه‌های دولایه فضاکار با توجه به اینکه تعداد ابزارهای محدود کننده تا چه حدی بر افزایش شکل‌پذیری و ظرفیت باربری شبکه‌های دو لایه فضاکار موثر واقع می‌باشند، مورد بررسی قرار گرفته است.
Abstract There are two methods of force distribution and ductility improvement for improving collapse behaviour of double-layer space grids. In the method of ductility improvement, by applying strategies like using force limiting devices for preventing buckling of stress device, structure behaviour will change into ductility behaviour, so the impact of the number of force limiting devices in improving double-layer space grids collapse behaviour is effective until ductility and bearing capacity of structure has a considerable increase. In this article, the optimum effect of force limiting devices number in improving double-layer space grids collapse behaviour is considered according to the effectiveness of limiting devices in increasing ductility and bearing capacity of double-layer space grids from their aspect of number.