تبیین گفتمان روایی رمان «پساز تو» براساس آراء تودوروف و ژنت باتأکیدبر دلالتهای فرهنگی
محورهای موضوعی : فرهنگزهره نصررمزی 1 , معصومه نظریچروده 2 * , بهرام خوشنودیچروده 3
1 - گروه زبان و ادبیاتفارسی، واحد آستارا، دانشگاه آزاداسلامی، آستارا، ایران.
2 - گروه زبان و ادبیاتفارسی، واحد آستارا، دانشگاه آزاداسلامی، آستارا، ایران.
3 - گروه زبان و ادبیاتفارسی، واحد آستارا، دانشگاه آزاداسلامی، آستارا، ایران.
کلید واژه: پساز تو, روایت, شخصیت, فرهنگی.,
چکیده مقاله :
رمان «پساز تو» اثر جوجو مویز با پیچیدگیهای روایت و بازنمایی تجربههای درونی شخصیتها، بستری غنی برای بررسی سازوکارهای گفتمان روایی و دلالتهای فرهنگی فراهم میآورد. این پژوهش با رویکرد روایتشناسی ساختارگرا مبتنیبر نظریههای تزوتان تودوروف و ژرار ژنت و با روشتحلیل کیفی-توصیفی، به بررسی تحول شخصیت لوئیزا کلارک و تعاملات او با شخصیتهای مکمل میپردازد. تودوروف با مدل سهمرحلهای شامل وضعیت اولیه، دگرگونی و تعادل جدید، مسیر احساسی و بازسازی هویت لوئیزا پساز مرگ ویل ترینر را تبیین میکند. نظریۀ ژنت با مفاهیمی همچون زمان، دیدگاه و صدای روایی، تحلیل سازماندهی روایت و استفاده از فلشبکها و روایت غیرخطی را ممکن میسازد و بازنمایی تجربههای ذهنی شخصیت اصلی را تقویت میکند. یافتهها نشان میدهد که این ترکیب رویکردها نقش مؤثری در بازنمایی دلالتهای فرهنگی مرتبطبا سوگ، هویتیابی، مناسبات عاطفی و تعادل میان استقلال و وابستگی دارد. نتایج حاکی از آن استکه تلفیق تحلیل ساختاری و روایتشناسانه، درک عمیقتری از قدرت روایت و تولید معناهای چندلایه فرهنگی در رمان فراهم میآورد.
Jojo Moyes’ novel After You, with its complex narrative structure and representation of characters’ inner experiences, provides a rich framework for examining narrative discourse mechanisms and cultural implications. This study, adopting a structuralist narratology approach grounded in the theories of Tzvetan Todorov and Gérard Genette and employing a qualitative-descriptive methodology, investigates the development of Louisa Clark’s character and her interactions with supporting characters. Todorov’s three-stage model—comprising the initial situation, disruption, and new equilibrium—illuminates Louisa’s emotional journey and identity reconstruction following Will Traynor’s death. Genette’s theory, with concepts such as time, focalization, and narrative voice, facilitates the analysis of narrative organization, the use of flashbacks, and non-linear storytelling, thereby enhancing the depiction of the protagonist’s mental experiences. Findings indicate that the integration of these approaches plays a crucial role in representing cultural implications related to grief, identity formation, emotional relationships, and the balance between independence and dependency. The results suggest that combining structural and narratological analysis offers a deeper understanding of the power of narrative and the production of multilayered cultural meanings in the novel.