ارزیابی کیفیت و بیان ژنهای اختصاصی تروفواکتودرمی Cdx2و Eomesدر بلاستوسیستهای سوراخ شده به کمک ریزسوزن، پیش از انجماد شیشه ای
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
فروغ مهدوی نژاد
1
(پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری (NIGEB)، تهران، ایران)
مجتبی دشتی زاد
2
(پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری (NIGEB)، تهران، ایران)
سمانه فیاضی
3
(پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری (NIGEB)، تهران، ایران)
کلید واژه: بلاستوسیست, لقاح آزمایشگاهی, انجماد شیشهای, سوراخ نمودن مصنوعی, ژنهای Eomesو Cdx2,
چکیده مقاله :
انجماد رویان در مراحل مختلف تکوینی شامل زیگوت، مراحل اولیهی تسهیم و بلاستوسیست، یکی از بخشهای اصلی در اکثر برنامههای لقاح آزمایشگاهی است. به دلیل هماهنگی بهتر اندومتر و رویان و نیز نرخ لانهگزینی بالاتر بلاستوسیست، انجماد آن نسبت به سایر مراحل در ارجحیت قرار دارد. با این وجود حضور مایع درون حفرهی بلاستوسل و نیز تشکیل کریستال یخ، انجماد آن را با محدودیت روبرو ساخته است. لذا در این مطالعه، با خارج ساختن این مایع با کمک تکنیک سوراخ نمودن مصنوعی و بررسی کیفیت بلاستوسیست از لحاظ سلولی و مولکولی، علاوه بر بهبود انجماد بلاستوسیست، سعی در بررسی ارتباط بین این روش و تغییر بیان ژنهای ردهی سلولی تروفواکتودرم نمودیم. بدین منظور تعداد 421 بلاستوسیست برونتنی موش از نژاد NMRIپس از انجام IVF، و کشت به مدت5/4- 4 روز در محیط آزمایشگاه، بهدست آمدند و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول پس از قرارگیری در محیطهای انجماد، به وسیلهی کرایوتاپ درون ازت غوطهور و سپس ذوب شدند. گروه دوم پس از انجام تکنیک سوراخ نمودن مصنوعی، بلافاصله منجمد- ذوب گردیدند. سپس هر دو گروه از نظر زندهمانی، خروج از زونا و بیان ژنها با نتایج گروه سوم (کنترل) مقایسه شدند.در این مطالعه، میزان خروج از زونا با سوراخ کردن مصنوعی بلاستوسیست قبل از انجماد، بهصورت معنیداری افزایش یافت. این در حالی است که میزان زندهمانی در گروههای تحت تیمار، مشابه با گروه کنترل، بالا بود. انجماد شیشهای موجب افزایش در میزان بیان ژنهای Eomesو Cdx2شد. اما با کاهش مایع بلاستوسل قبل از انجماد، میزان بیان این ژنها نسبت به گروه انجماد شیشهای بهصورت معنیداری کاهش پیدا کرد و به گروه کنترل نزدیک شد (05/0p ). از آنجایی که هیچ نتیجهای مبنی بر تاثیر منفی استفاده از این تکنیک مشاهده نگردید و با توجه به افزایش میزان خروج از زونا، کاهش حجم مایع بلاستوسل قبل از انجماد شیشهای میتواند مفید واقع شود.
Cryopreservation of embryos at different stages of development, including zygote, early cleavage and blastocyst stage is one of the main sections of in vitro fertilization programs. For better coordination of embryo and endometrium and also higher implantation rate, it is preferable to cryopreserved blastocyst than other stages. During cryopreservation, however, presence of blastocoelic fluid causes serious embryo damage, by ice crystal formation. Therefore in this study, the blastocoelic fluid was removed by a mechanical microneedle procedure and then quality of blastocysts was assessed by cellular and molecular methods. For this purpose, 421 of the NMRI mouse IVF produced blastocysts, randomly divided into three groups. The first group after placing in cryopreservation media, immersed in liquid nitrogen by cryotop and then thawed. The second group after artificial collapse techniques was immediately vitrified-thawed. Then both groups in terms of survival, hatching and gene expression compared with results of the third group (control). Comparison of the results showed that non-significant reduction in survival rate and significant reduction in hatching rate was occurred after vitrification. By puncturing the blastocoelic cavity before vitrification, hatching rate was significantly increased. Also Eomes and Cdx2 expression after the artificial collapse were reduced in compared with vitrification, but this result was closer to control genes expression (p