درونمایۀ عشق در ترانه‌های گیلکی

محورهای موضوعی : زبان، گویش ها و ادبیات شمال کشور (گیلکی، مازنی، طبری و غیره))

شهره شیرین کام ¹ (دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی)

تاریخ دریافت : 1394/09/05 تاریخ پذیرش : 1395/02/08 تاریخ انتشار : 1395/10/01

کلید واژه: عشق, ترانه, ترانه های گیلکی,

چکیده مقاله :

پژوهش در ترانه‌ها به علت خاستگاه ملی و مردمی آن شیوه‌ای کارآمد برای فهم جزئیات فرهنگ توده به شمار می‌آید. این مقاله برآن است تا با بررسی ترانه های عاشقانه گیلکی به تحلیل محتوایی آن پرداخته و با کشف و آشکار سازی لایه های نهفته در آن ها، به افکار و اندیشه ها، اعتقادات و ارزش های اخلاقی این مردم پی ببرد. ترانه ها را به واحد های تحلیلی تقسیم کرده، سپس از طریق تعبیر و تعمیم بخش های مرتبط متن، به نتیجه گیری پرداختیم. یافته ها نشان می دهد که دوری از خشونت، حرمت و حیا، احترام به زنان، پای بندی به سنت و اخلاق در قالب سادگی بیان و تصاویر بومی، کاربرد تشبیهات ادبی ساده و به دور از انعقاد از مهم ترین خصوصیات ترانه های عاشقانه گیلکی است.

چکیده انگلیسی:

Research in songs is an effective method for understanding folk culture, as it has a human and national sources. This paper aims to study the Gilaki love songs and analyze their contents, meanwhile detect their hidden layers in order to understand thoughts, beliefs and their moral values. Thus, folk songs are divided into analytical units, then follow by results are achieved via interpretation and extending the related contents which show the following features of Gilaki love folk songs: mediating interaction, avoiding violence, dignity and modesty, respect to women, tradition and moral commitment in the simple verbal form and native images, using simple literal similarities and avoiding complexity are among the most important features. 

منابع و مأخذ:

 کتاب­نامه

1. استور، آنتونی، (1383)، موسیقی و ذهن، تهران، چاپ غزال


2. پناهی سمنانی، احمد، (1383)، ترانه و ترانه سرایی در ایران، تهران، انتشارات سروش.


3. خداجو، علی، (1377)، هزار ترانۀ فارسی، رشت، هنر و اندیشه.


4. خودزکو، الکساندر، (1381)، ترانه‌های محلی ساکنان کرانه‌های جنوبی دریای خزر، ترجمۀ جعفر جمالی زاده، تهران، سروش.


5. دهخدا، علی اکبر، (1377)، لغت نامه، تهران، موسسۀ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.


6. شیرین­کام، شهره، (1392)، بررسی محتوایی ترانه­های گیلکی، به راهنمایی علی صفایی، پایان­نامه ارشد، دانشگاه پیام نور گیلان.


7. سرتیپ پور، جهانگیر، (1372)، ریشه یابی واژه‌های گیلکی، رشت، نشر گیلکان.


8. عباسی، هوشنگ، (1376)، شاعران گیلک و شعر گیلکی، رشت، نخعی.


9. فرض پور ماچیانی، مصطفی، (1376)، دستور زبان فارسی، رشت، طاعتی.

10. مرعشی، احمد، (1363)، واژه نامۀ گویش گیلکی، رشت، طاعتی.

11.معین، محمد، (1371). فرهنگ فارسی، تهران، انتشارات امیر کبیر.

 

1. استور، آنتونی، (1383)، موسیقی و ذهن، تهران، چاپ غزال


2. پناهی سمنانی، احمد، (1383)، ترانه و ترانه سرایی در ایران، تهران، انتشارات سروش.


3. خداجو، علی، (1377)، هزار ترانۀ فارسی، رشت، هنر و اندیشه.


4. خودزکو، الکساندر، (1381)، ترانه‌های محلی ساکنان کرانه‌های جنوبی دریای خزر، ترجمۀ جعفر جمالی زاده، تهران، سروش.


5. دهخدا، علی اکبر، (1377)، لغت نامه، تهران، موسسۀ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.


6. شیرین­کام، شهره، (1392)، بررسی محتوایی ترانه­های گیلکی، به راهنمایی علی صفایی، پایان­نامه ارشد، دانشگاه پیام نور گیلان.


7. سرتیپ پور، جهانگیر، (1372)، ریشه یابی واژه‌های گیلکی، رشت، نشر گیلکان.


8. عباسی، هوشنگ، (1376)، شاعران گیلک و شعر گیلکی، رشت، نخعی.


9. فرض پور ماچیانی، مصطفی، (1376)، دستور زبان فارسی، رشت، طاعتی.


10. مرعشی، احمد، (1363)، واژه نامۀ گویش گیلکی، رشت، طاعتی.

11.معین، محمد، (1371). فرهنگ فارسی، تهران، انتشارات امیر کبیر.

 

.