حذف اورانیوم و توریم از آب‌های آلوده با استفاده از پوست میگو
محورهای موضوعی : کاربرد شیمی در محیط زیست
کلید واژه: جذب سطحی, پوست میگو, آلودگی مواد رادیواکتیو, اورانیوم, توریم,
چکیده مقاله :
در کار حاضر پوست میگو به عنوان جاذب برای حذف یون‌های اورانیوم و توریم به عنوان نمونه‌ای از آلاینده های یونی رادیواکتیو از محلول های آبی به‌کار برده شد. تاثیر پارامترهای مختلفی نظیر pH، زمان تماس جاذب با یون های فلزی، غلظت اولیه یون های فلزی و مقدار جاذب بر روی فرآیند حذف بررسی شدند. نتایج تایید می‌کند که کارآیی جذب وابسته به pH محلول آبی می‌باشد و در pH برابر 5 بهترین کارایی را دارد. در شرایط بهینه زمان تماس 10 دقیقه، مقدار 3 گرم جاذب، 100 میلی‌لیتر محلول با غلظت اورانیوم و توریم 100 میلی‌گرم بر لیتر مقدار حذف یون‌ها به‌ترتیب 99 و 80 درصد حاصل شد. در بین مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم، معادله ساده ایلویچ و تابع توان، داده های تجربی مطابقت خوبی را با مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم داشتند. در مطالعه ایزوترم جذبی فرآیند، داده‌ها نشان می‌دهد که فرآیند جذب برای یون های اورانیوم از هم دمای لانگ مویر و یون های توریم از هم دمای فروندلیچ پیروی می کنند.
_||_