فرا حرفه گرایی در مدیریت علوی (مطالعه موردی: بررسی نامه ها و خطبه های حضرت علی علیه السلام به کارگزاران در نهج البلاغه)
محورهای موضوعی : نشریه پژوهشنامه معارف اهل بیت علیه السلاماکرم السادات میرممتاز 1 , عبدالحسین کنگازیان 2 , ماجد نجاریان 3
1 - عضو هیئت علمی، گروه زبان و ادبیات عرب ، دانشکده زبانهای خارجی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان، ایران.
2 - عضو هیئت علمی، گروه زمین شناسی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.
3 - عضو هیئت علمی، گروه زمین شناسی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.
کلید واژه: ", اخلاق حرفه ای مدیران", نهج البلاغه", رفتار ارتباطی قدسی", , ", رفتار ارتباطی درون شخصی", رفتار ارتباطی بین شخصی", , ", رفتار ارتباطی برون شخصی",
چکیده مقاله :
در این تحقیق سعی شده تا با استفاده از توصیه‌های حضرت علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه خطاب به کارگزاران مرام نامه اخلاقی مدیران بازخوانی شود و با مقایسه آن با مؤلفه مرام اخلاقی، از مولفه‌های حرفه‌گرایی، تفاوت توصیه‌های اخلاقی حضرت به مدیران با توصیه‌های اخلاقی در حرفه‌گرایی، بر مبنای رفتارهای ارتباطی چهارگانه انسان، تبیین و تحلیل گردد. یافته‌های این جستار نشان می‌دهد که توصیه‌های حضرت به مدیران در رفتار ارتباطی قدسی شامل تعظیم داشتن خداوند و آخرت گرایی از بعد نظری و انجام فرائض و نماز به وقت و امثالهم از بعد عملی است. توصیه‌های حضرت به مدیران در مخالفت با هوای نفس، تقویت روحیه استقامت و پایداری و نظیر آن از توصیه‌هایی است که مربوط به رفتار ارتباطی درون‌شخصی مدیران است. توصیه‌های حضرت مرتبط با رفتار ارتباطی بین‌شخصی مدیران در دو دسته ارتباط با مردم از یک طرف و ارتباط با سازمان، کارکنان و مسئولان عالی رتبه از طرف دیگرقابل دسته‌بندی است. توصیه‌های کلی حضرت امیر علیه‌السلام در حفظ امانتداری، استفاده مطلوب از نعمتها و پرهیز از فساد در زمین برای تبیین ارتباط برون‌شخصی مدیران است. از تحلیل این یافته‌ها نتیجه می‌شود که توصیه‌های حضرت علی علیه‌السلام در رفتار ارتباطی قدسی کاملا متفاوت بوده و نقش محوری را برای اجرایی شدن توصیه‌های سه رفتار ارتباطی دیگر ایفا می‌کند. از نگاه ایشان خدامحوری و آخرت‌گرایی که با انجام واجبات الهی و دوری از حرام ها و مانند آن حاصل می‌شود می‌تواند ضمانت اجرایی برای ایجاد رفتارهای ارتباطی سازنده و خوب در حوزه‌های درون شخصی، بین شخصی و برون شحصی مدیران باشد
In this study, using Imam Ali's (as) ethical advices to the rulers in Nahj al-Balāghah, and comparing them with the component of ethical code of conduct, which is one of the components of professionalism, the difference between his recommendations and the moral code of the professionalism is revealed, based on the four human communication behaviors. The findings of this study show that Imam Ali's (as) advices to the rulers in the holy communication behavior include glorifying Allah and tendency to the resurrection, in theoretical point, and performing religious duties and prayers on time and etc., in practical point. His advice related to interpersonal communication behavior of rulers can be divided into two categories: communication with people on the one hand and communication with the organization, employees and high-ranking officials on the other hand. The general recommendations of Imam Ali (as) in maintaining trustworthiness, optimal use of blessings and avoiding corruption in the land are to explain the extra-personal communication of managers. From the analysis of these findings, it can be concluded that the recommendations of Imam Ali (as) in holy communication behavior are completely different and play a central role for the implementation of the recommendations of the other three communication behaviors. From his point of view, god-centeredness and hereafter-orientation, which is achieved by fulfilling divine obligations and avoiding forbidden things and the like, can be an executive guarantee for creating constructive and good communication behaviors in the intra-personal, interpersonal and extra-personal areas of managers.
_||_