اثر رنگدانه آستازانتین روی رشد و میزان بازماندگی پیش مولد میگوی پاسفید( Litopenaeus vannamei ) در شرایط خارج از فصل

محورهای موضوعی : ارزیابی محیط زیست

قنبر سیرپور ¹ ()
علیرضا سالار زاده ² ()
فلورا محمدی زاده ³ ()

تاریخ دریافت : 1394/04/10 تاریخ پذیرش : 1394/06/10 تاریخ انتشار : 1394/07/01

کلید واژه: رشد, بازماندگی, آستازانتین, پیش مولد, <litopenaeus vannamei>,

چکیده مقاله :

در این مطالعه، اثر رنگدانه آستازانتین روی رشد )افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، وزن پایانی(، بازماندگی و ارزیابی رنگدانهآستازانتین موجود در بدن پیش مولد میگوی پا سفید ) Litopenaeus vannamei ( با میانگین وزن اولیه 5/ 0± 30 بررسی شد.آزمایش بر اساس یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار غذایی ) 0 ، 100 ، 200 ، 400 میلی گرم آستازانتین در کیلوگرم جیره( در 3تکرار اجرا گردید. میگو چهار بار در روز و به مدت 60 روز در دمای 2/ 0± 30 ، اکسیژن محلول ) 04 / 0± 2/ 5 میلی گرم در لیتر(،شوری ) 1± 30 قسمت در هزار( و 0/04( pH 8/2± ( و شرایط طبیعی نور تغذیه شدند. نتایج حاصل نشان دهنده تفاوت معنی داریدر افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، وزن پایانی و میزان رنگدانه آستازانتین در تیمارهای مختلف نسبت به گروه شاهد بود ) 05 / .)p >0در خصوص نرخ بازماندگی بین تیمارهای مختلف ، تیمار 4 نسبت به گروه شاهد، تفاوت معنی داری را نشان داد ) 05 / p >0 (. در بینچهار جیره نیز، جیره حاوی 200 میلی گرم آستازانتین ، بیشترین افزایش وزن ) 9/ 1± 78 / 15 (، ضریب رشد ویژه ) 03 / 0± 24 / 0( را ایجادنمود امّا در مجموع جیره حاوی 100 میلی گرم آستازانتین به دلیل صرفه اقتصادی، جیره مناسب در پرورش پیش مولدین م یباشد.