اثر ترکیبی دو هورمون گنادورلین و پروستاگلندین(PGF2α) بر تکثیر نیمه مصنوعی ماهی حوض(Carassius auratus)
محورهای موضوعی : ارزیابی محیط زیست
مهدی پارسیانی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر عباس)
مازیار یحیوی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر عباس،)
میر مسعود سجادی
3
(دانشگاه هرمزگان)
عسکر کریم آبادی
4
(مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری سد وشمگیر)
حسن محمد زاده
5
(مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری سد وشمگیر)
کلید واژه: HCG انسانی, پروستاگلاندین (PGF2α), ماهی طلایی, نیمه مصنوعی, تزریق, هورمون ترکیبی,
چکیده مقاله :
این تحقیق در اردیبهشت ماه 1388 در کارگاه تکثیر و پرورش ماهی خاویاری سد وشمگیر واقع در کیلومتر 35 شمال شهرستان آق قلا انجام گرفت.جهت مطالعه اثر ترکیبی دو هورمون گنادورلین و پروستاگلاندین(PGF2α) بر تکثیر نیمه مصنوعی ماهی حوض(Carassius auratus)، مولدین در 5 تیمار شامل : ml 4/0 هورمون ترکیبی فوق (در 2 مرحله) با نسبت های :0% pro + 100% Gn :1T, 25% pro + 75% nG :2T، 5% pro + 50% Gn :3T ،75% pro + 25% Gn :4T ، 100% pro + 0% Gn :5T به ازای هر مولد در قالب طرح کاملاً تصادفی نامتعادل بعلاوه یک شاهد با میزان ml 02/0 در مرحله اول تزریق و ml 2/0 در مرحله دوم تزریق هورمون HCG انسانی به ازای هر مولد در 3 تکرار مورد تزریق قرار گرفتند. بعد از بررسی شاخص های مورد نظر مؤثرترین نسبت در القاء مولدین، نسبت در تیمار2 بود. درصد جوابدهی ماهیان مولد در گروه شاهد و تیمار 2 تقریباً مشابه بود و با دیگر تیمارها دارای اختلاف معنی داری بود(05/0 < P). درصد لقاح و بررسی وضعیت تخمک گشایی در گروه شاهد با تیمار 2 اختلاف معنی داری را نشان نداد ولی در مقایسه با سایر تیمارها این شاخص ها دارای اختلاف معنی داری بود(05/0 < P).