ساختارشکنی به مثابه معرفتشناسی عقیم در ژاک دریدا
محورهای موضوعی : پژوهشهای معرفت شناختی
1 - گروه فلسفه- دانشکده علوم انسانی- دانشگاه ملی ملایر- ملایر- ایران
کلید واژه: ژاک دریدا, معرفتشناسی, تفاوت, ساختارشکنی, دیگری,
چکیده مقاله :
مواضع معرفتشناختی ضمنی در فلسفه دریدا، تا حد زیادی مغفول مانده است، یکی از اهداف اثر حاضر، بهرهگیری از روشی تحلیلی-انتقادی برای روشن کردن این جهان معرفتشناختی ضمنی و قرار دادن آن در معرض پرسش است. معرفتشناسیدریدا با مفاهیم “ساختارشکنی"، “تفاوت”، “دیگری” و “دال و مدلول” گره خورده است. این معرفت شناسی ساختارشکنانه مانند یک زمین بایر است که دلالت بر یک اراده معرفتشناختی معطوف به قدرت به مثابه هیچ دارد؛ گراماتولوژی به یک نیهیلیسم تبدیل میشود، زیرا همیشه به ادعای "نمیتوانم" دیگری ختم میشود؛ به این معنا که ما "نمیتوانیم" هیچ موضوع مورد بحثی را تعیین، تصمیمگیری و درک کنیم. دریدا معانی پایدار را به این دلیل رد میکند که دالها و مدلولها به آنچه نیستند وابستهاند و ماهیت متفاوت نشانه، معنا را به گونهای بیثبات میکند که مانع از خروج ما از بازی بیپایان دالها میشود و معرفتشناسی را فاقد بارگاه و لنگرگاه میکند. دردریدا بیاعتمادی به چارچوب تاریخی برای جستجوی معانی و حقایق مهم است؛ به نظر او بشریت تاریخی همیشه این کار خطا را به نام حرکت از خطا به حقیقت انجام داده است. از نظر رویکرد تاریخی فکری، دریدا نه یک نیهیلیست، نه یک نسبیگرا و نه یک پرسپکتیویست واقعی است؛ اما مواضع او معرفتشناسی را در ورطه پوچگرایی یا نازایی در خواهد انداخت.
The implicit epistemological positions in Derrida's philosophy have been largely neglected. One of the aims of the present work is to use an analytical-critical method to illuminate this implicit epistemological world and to put it into question. Derrida's epistemology is tied to the concepts of "deconstruction", "difference", "otherness" and "signifier and signified". This deconstructionist epistemology is like a wasteland that implies an epistemological will directed towards power as nothing; grammatology becomes a nihilism because it always ends with the claim of another "I cannot"; in the sense that we "cannot" determine, decide and understand any subject under discussion. Derrida rejects stable meanings on the grounds that signifiers and signifieds are dependent on what they are not, and the different nature of the sign destabilizes meaning in a way that prevents us from escaping the endless game of signifiers and leaves epistemology without a place and anchor. In Derrida, distrust of the historical framework is important for the search for meanings and truths; in his opinion, historical humanity has always made this mistake in the name of moving from error to truth. In terms of the historical approach of thought, Derrida is neither a nihilist, nor a relativist, nor a true perspectivist; but his positions would plunge epistemology into the abyss of nihilism or Barren.
Bornedal, Peter.(2024) The Barren Epistemology of Jacques Derrida, Lanham, Boulder, New York, London.
Bradley, Arthur.(2008) Derrida’s Of Grammatology, Edinburgh University Press, Edinburgh.
Brandom, Robert. (2000). “Facts, Norms, and Normative Facts: A Reply to Habermas,” European Journal of Philosophy 8 (3): 356–374.
Bush, Stephen S..(2009) “Nothing Outside the Text: Derrida and Brandom on Language and World”, Contemporary Pragmatism,Vol. 6, No. 2 (December 2009), PP45–69.
Cohen, Tom. (2001) “Introduction: Derrida and the Future of ... “ Tom Cohen, ed. Jacques Derrida and the Humanities: A Critical Reader. Cambridge: Cambridge University Press, 2001. PP 1-23.
Derrida, Jacques. (2007) basic writings, edited by barry stocker, Routledge, Taylor & Francis, London and Newyork.
ـــــــــــــــــــــــــــــ(1981) Dissemination.trans:Barbara Johnson, University of Chicago Press.
ـــــــــــــــــــــــــــــــ (1988) Limited Inc. Evanston, Ill.: Northwestern University Press.
ـــــــــــــــــــــــــــــــ (1982) Margins of Philosophy, trans: Allan Bass, Brighton, Eng., Harvester Press.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ.(1997) Of grammatology,trans:ayatri Chakravorty Spivak, The Johns Hopkins university Press, Baltimore and London.
ــــــــــــــــــــــــــــــ (2007a) Psyché. Inventions of the Other. Stanford: Stanford University Press.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ. (1973) Speech and Phenomena, and Other Essays on Husserl's Theory of Signs, trans. D. Allison, Evanston, Ill., Northwestern University Press.
ـــــــــــــــــــــــــــــــ.(1987) The truth in painting,Trans: Geoffrey Bennington and Ian McLeod,The University of Chicago Press, Chicago and London.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1978b) Writing and Difference, trans. Allan Bass, London, Routledge & Kegan Paul.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ.(2002) Writing and Difference, trans. Allan Bass, Routledge, London.
Derrida, J and John D. Caputo. (1997) Deconstruction in a Nutshell: A Conversation with Jacques Derrida. New York: Fordham University Press.
Derrida, J and Stiegler, B. (2002) Echographies of television. Malden: Blackwell.
Fynsk, Christopher.(2004) The Claim of Language: A Case for the Humanities. Minneapolis: University of Minnesota Press,
Gaston, Sean.(2006) The Impossible Mourning of Jacques Derrida. London: Continuum.
Genovesi, Innocenzo Sergio.(2016)”Otherness and Deconstruction in Jacques Derrida”, IJSSIS, VOLUME :1, NUMBER: 2
Mark, Bevir .(2000) “Meaning, Truth, and Phenomenology”, Metaphilosophy, Vol. 31, No. 4 (July 2000), pp. 412-426.
Norris, Christopher.(2014) “Truth in Derrida,” in Z. Direk & L. Lawlor (eds.), A Companion to Derrida (New York: Wiley and Sons), 35.
Plotnltsky, Arkady.(1994). AntiEpistemology after Bohr and Derrida (complementarity), Duke University Press Durham and London.
Richard, Kearney.(1998) "Hospitality, Justice and Responsibility: A Dialogue with Jacques Derrida," Questioning Ethics: Contemporary Debates in Philosophy, eds. Richard Kearney and Mark Dooley (New York: Routledge, 1998) 65.
Royle, Nicholas.(1995) After Derrida. Manchester: Manchester University Press.
Royle, Nicholas.)2003) Jacques Derrida. trans. R. Harris. London: Routledge.
Zeynep and Lawlor, Leonard.(2014) A Companion to Derrida, John Wiley & Sons, Ltd, Blackwell: London.