پدیدارشناسیِ ساختارِ صوری سوژه در نظام‌های ساختار باور

محورهای موضوعی :  پژوهشهای معرفت شناختی

مجتبی جعفری ¹ (دانشجوی دکترای فلسفه، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران،)
محمد رعایت جهرمی ² (دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران)

تاریخ دریافت : 1402/02/16 تاریخ پذیرش : 1402/05/15 تاریخ انتشار : 1402/06/01

کلید واژه: نماد, خیال, صورت, تجربه, ناخودآگاهی,

چکیده مقاله :

ساختار صوری سوژه در سطح گسترده‌ای قابل بحث است، چرا که اساس سوژه در تمایز من/ جهان شکل گرفته و چگونه ساختار صوری می‌تواند بدون جدایی افکندن میان این و آن و افزودن امور انضمامیِ متکثر پایدار بماند؟ سوژه در ابتدای امر تنها فضایی خالی است که به غیر، مجالِ ورود می‌دهد، نمی‌توان مشخص کرد که این نفوذ سوژه است یا نفوذ شیء اما به هر صورت ساختاری است که پای غیر را به امر نفسانی باز می‌کند و مرحله‌ی بیگانگی را رقم می‌زند مرحله ای که برای ظهورِ صوریِ سوژه ضروری است. سوژه تداومِ تحلیلیِ این تصور است که مبنای آگاهی از هیچ بستری برنخواسته و گاه آغازی کاملا تهی دارد، ما این را پذیرفتیم، چرا که سوژه هرچند در مقام خیال، اما نقشی بسیار پررنگ دارد و از طرف دیگر اگر برای ظهورِ سوژه عقیده به بستری داشته‌باشیم، امکانِ دریافت طبیعیِ آگاهی را به صورتی که سوژه آن را تنها با پدید آمدن و ناپدید شدن ایجاد می‌کند، از دست می‌دهیم (نقشِ کاتالیزوریِ سوژه). پس سوژه نه تاریخی است و نه زبانی، زیرا اساسِ پیوند طبیعی و ارجاع‌های طبیعی ربطی به تاریخ و زبان ندارد اما نکته‌ی مهم اینجاست که سوژه جهان را به ورطه‌ی ساحتِ نمادین و قابل ادراک می‌کشد و این یعنی نشانه‌ها را به صورتِ گسترده واردِ سطح آگاهی می‌کند و آنجا که چیزی نمادین نشود ناخودآگاه باقی می‌ماند.

چکیده انگلیسی:

The formal structure of the subject is widely debated because "subject" is based on discrete of the "I / world" distinction, how can the formal structure remain stable without distinguishing between "this and that" by adding multiple concrete things? The subject, in the beginning, is only a space that gives the non-possibility to enter, it cannot be determined whether it is "the influence of the subject or the influence of the object" but in any case, it is a structure that opens the other Ideas to the "sensual matter" and figures the stage of alienation It enters a stage that is necessary for the "formal emergence of the subject." The subject is the “analytical continuation” of the notion that the basis of consciousness is not sought from any context and sometimes has an empty beginning. We lose the possibility of receiving consciousness naturally in such a way that the subject creates it only with the emergence and disappearance (the catalytic role of the subject). So "the subject is not historical and linguistic, because the natural connection and natural references are not related to history and language." It informs to the extent that "what does not become symbolic remains unconscious."

منابع و مأخذ:

Eliade, M. (1959). The Sacred and the Profane: The Nature of Religion, Houghton Mifflin Harcourt. 

Husserl, E., & Dahlstrom, D. O. (2014). Ideas for a Pure Phenomenology and Phenomenological Philosophy: First Book: General Introduction to Pure Phenomenology (Hackett Classics). Hackett Publishing Company, Inc.

Keck, F., & Debaene, V. (2009). Claude Lévi-Strauss: L’homme au regard éloigné (Littératures) (French Edition) (1 ed.). GALLIMARD.

Lacan, J., & Miller, J. A. (2004). The Four Fundamental Concepts of Psycho-Analysis. Routledge.

Lévi-Strauss, C. (1964). Le cru et le cuit (Mythologiques, v.1) (French Edition). Plon.

Lévi-Strauss, C. (2014). L’origine des manières de table (Mythologiques, v.3) (French Edition). Plon.

Lévi-Strauss, C. (2019). Anthropologie structurale (French Edition). Wentworth Press.   

Roffe, J. (2020). The Works of Gilles Deleuze I: 1953–1969. re. press.

Welton, D. (1999). The Essential Husserl: Basic Writings in Transcendental Phenomenology (Studies in Continental Thought) (Illustrated ed.). Indiana University Press.