ریزگردها که بسیاری از استانهای ایران را گرفتار خود ساخته اند، آثار مخربی بر شرایط فیزیولوژیک انسان، گیاهان و دام های این مناطق نیز داشتهاند. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر کوتاه مدت ریزگردها بر علائم حیاتی و بعضی از فاکتورهای خونی و سرمی گاوهای نژاد هلشتاین در استان ا چکیده کامل
ریزگردها که بسیاری از استانهای ایران را گرفتار خود ساخته اند، آثار مخربی بر شرایط فیزیولوژیک انسان، گیاهان و دام های این مناطق نیز داشتهاند. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر کوتاه مدت ریزگردها بر علائم حیاتی و بعضی از فاکتورهای خونی و سرمی گاوهای نژاد هلشتاین در استان ایلام می باشد. در این مطالعه تعداد 80 رأس گاو ماده بالغ و سالم انتخاب شد. دو روز قبل از ورود ریزگردها علاوه بر ثبت علائم حیاتی، یک نمونه خون از هر دام اخذ شد (قبل از مواجهه). سپس در چهار نوبت مجزا (هر سه روز یک بار) ابتدا دمای بدن، تعداد ضربان قلب و تنفس آنها ثبت شد و در هر نوبت به میزان 5 میلی لیتر از ورید وداج آنها خون گیری به عمل آمد. ریزگردها سبب افزایش معنی دار تعداد ضربان قلب و تنفس گاوها و همچنین میزان گلبول های قرمز (RBC)، درصد هماتوکریت (PCV )، تعداد کل گلبول های سفید (total WBC)، لنفوسیت (LYM) و ائوزینوفیل های (EOS)آن ها نسبت به قبل از مواجهه شد (05/0p<). همچنین برخی از فاکتورهای سرمی از قبیل کلسترول (CHOL)، تری گلیسرید (TG)، اسید چرب با چگالی پایین (LDL)، اسید چرب با چگالی بالا (HDL)، پروتئین تام (TP) و پروتیئن واکنشیC (CRP) نسبت به قبل از مواجهه افزایش داشته که این افزایش فقط در مورد TG، TP و CRP معنی دار بود (05/0p<). نتایج مطالعه نشان داد که ریزگردها در کوتاه مدت سبب تغییرات در علائم حیاتی نظیر افزایش تنفس تعداد، ضربان قلب و تغییر در تعداد گلبولهای سفید خون گاوهای هلشتاین می شوند.
پرونده مقاله
باکتری اشریشیا کولای یکی از مهم ترین عوامل ایجاد عفونت در پرندگان میباشد. عوامل آنتیبیوتیکی به طور گستردهای بهمنظور کاهش خسارات ناشی از باکتری اشریشیا کولای در صنعت طیور استفاده میشوند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش تجویز مقطعی و ممتد داکسیسایکلین بر علائم بال چکیده کامل
باکتری اشریشیا کولای یکی از مهم ترین عوامل ایجاد عفونت در پرندگان میباشد. عوامل آنتیبیوتیکی به طور گستردهای بهمنظور کاهش خسارات ناشی از باکتری اشریشیا کولای در صنعت طیور استفاده میشوند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش تجویز مقطعی و ممتد داکسیسایکلین بر علائم بالینی وجراحات ناشی از کلیباسیلوزیس و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی سرم در طیور گوشتی بود. این مطالعه در یک فارم گوشتی که دارای دو سالن مشابه و مبتلا به کولیباسیلوزیس بود، انجام شد. در گروه اول داکسیسایکلین با روش ممتد به مدت 4 روز و در گروه دوم به روش تجویز مقطعی به مدت 4 روز و روزانه 8 ساعت استفاده شد. پس از درمان مذکور، از هر گروه تعداد 20 نمونه خونی اخذ و میزان آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP)، پروتئین تام و کراتینین سرم اندازهگیری شد. همچنین، شمارش تفریقی گلبولهای سفید انجام شد. جراحات کالبدگشایی و بالینی نیز ارزیابی گردید. برای مقایسه آماری داده ها، از آزمون T مستقل استفاده شد. بین دو روش تجویز دارو از نظر میزان AST سرم اختلاف آماری معنیداری وجود داشت (05/0p<). میزان ALT، ALP و کراتینین سرم در گروه تجویز ممتد دارو به طور غیرمعنیداری کمتر از گروه مقطعی تجویز دارو بود. همچنین، میزان گلبولهای سفید و لنفوسیت خون در گروه درمانی ممتد کاهش معنی دار (05/0p<) ولی میزان هماتوکریت، هتروفیل و ائوزینوفیل افزایش معنی داری (05/0p<) را نشان داد. نتایج مطالعه نشان داد که استفاده مقطعی از داکسیسایکلین در درمان کلیباسیلوزیس طیور نتیجه بهتری از تجویز ممتد دارو دارد.
پرونده مقاله
زونیسامید یکی از مؤثرترین داروهای ضد صرع با خواص تراتوژنی میباشد که به وفور مورد استفاده قرار میگیرد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تراتوژنی داروی ضد صرع زونیسامید بر سیستم اسکلتی نوزادان موش های صحرائی در طی دوره جنینی می باشد. در این مطالعه 12سر موش صحرایی نربالغ و چکیده کامل
زونیسامید یکی از مؤثرترین داروهای ضد صرع با خواص تراتوژنی میباشد که به وفور مورد استفاده قرار میگیرد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تراتوژنی داروی ضد صرع زونیسامید بر سیستم اسکلتی نوزادان موش های صحرائی در طی دوره جنینی می باشد. در این مطالعه 12سر موش صحرایی نربالغ و 36 سر موش صحراییماده بالغ جهت جفت گیری وباردار شدن در نظر گرفتهشد. موشهای آبستن به طور تصادفی به دو گروه تیمار و شاهد تقسیم شدند. موشهای گروه تیمار، داروی زونیسامید را با دوز mg/kg 200 در روزهای نهم، دهم و یازدهم آبستنی به صورت گاواژ دریافت کردند.موشهای گروه شاهد نیز در روزهای مشابه محلول نرمال سالین را به همان مقدار دریافت کردند. در پایان دوره آبستنی وزن و قد نوزادان متولدشده، محاسبه شدند. سپس نوزادان از نظر ناهنجاری های ظاهری توسط استریومیکروسکپ مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت برای مطالعه اختصاصی استخوانها از رنگآمیزی رد آلیزارین استفاده شد. برای تحلیل آماری دادهها از روش T-test استفاده شد. از لحاظ میانگین طول استخوانهای بازو، زند زیرین، زند زبرین، ران، درشتنی و نازکنی بین دو گروه تیمار و شاهد اختلاف معنیداری وجود داشت. در ارزیابی اختصاصی استخوانها، در گروه تیمار با زونیسامید ناهنجاریها از نوع ایجاد انحراف در ستون فقراتیا اسکولیوزیس (scoliosis)، فرم موجی دندهها (wavy rib) و تشکیل ناقص استخوانهای جمجمه شناسایی شد. نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از داروی زونیسامید در دوره آبستنی موجب اختلال رشد در جنین های موش صحرایی میشود، به طوری که اثرات کاهندهای در پارامترهای رشد ایجاد کرده و به عنوان یک فاکتور خطر برای تکامل و رشد جنینی در این حیوانات محسوب می شود.
پرونده مقاله
بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس آنتریت گرانولوماتوز مزمن نشخوارکنندگان است که وقوع جهانی دارد. این بیماری در اثر مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس ایجاد میگردد و معمولترین نشانه های بالینی آن در بز لاغری مفرط، بیاشتهایی و ناتوانی شدید است. هدف از این مطالعه چکیده کامل
بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس آنتریت گرانولوماتوز مزمن نشخوارکنندگان است که وقوع جهانی دارد. این بیماری در اثر مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس ایجاد میگردد و معمولترین نشانه های بالینی آن در بز لاغری مفرط، بیاشتهایی و ناتوانی شدید است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع سرمی مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان و همچنین ارتباط آن با فاکتورهای میزبانی و محیطی بود. در این مطالعه نمونههای خون بهطور تصادفی از 368 رأس بز از شهرهای اهواز، هندیجان، ایذه، شوشتر، دزفول و سوسنگرد جمعآوری گردید و به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. شیوع سرمی ظاهری و واقعی مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس به ترتیب 07/7 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 67/9-47/4 درصد) و 8/13 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 3/17-3/10 درصد) بود. این بررسی نشان داد با افزایش سن فراوانی آلودگی نیز افزایش می یابد و شانس آلودگی بین سن بر حسب سال و بیماری 08/1 (فاصله اطمینان 95 درصد: 35/1- 86/0) است (05/0<p). فراوانی نسبی موارد مثبت در جنس ماده بیشتر از جنس نر و شانس آلودگی جنس ماده 19/1 برابر جنس نر (فاصله اطمینان 95 درصد: 59/3- 4/0) بود (05/0<p). شانس آلودگی در بزهای دارای سابقه اسهال 38/4 برابر بزهای بدون سابقه اسهال (فاصله اطمینان 95 درصد: 96/9-92/1) بود (001/0>p). شیوع سرمی در اهواز، دزفول، ایذه، شوشتر، هندیجان و سوسنگرد به ترتیب 06/8، 5، 92/4، 33/13، 67/2 و 5 درصد بود (05/0<p). این مطالعه تأیید نمود که مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان وجود دارد و اقدامات کنترلی و پیشگیری بایستی مد نظر سیاستگذاران بهداشتی قرار گیرد.
پرونده مقاله
هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسهای اثر تجویز نانوذره سلنیوم و سلنیت سدیم در میشهای آبستن بر سطح سرمی تیروکسین خون برههای نوزاد بود. بدین منظور از 20 رأس میش 4 ماه آبستن در محدوده سنی یکسان بهره گرفته شد. طی 21 روز منتهی به زایمان، مکمل نانوذره سلنیوم با دوزهای 05/0 و چکیده کامل
هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسهای اثر تجویز نانوذره سلنیوم و سلنیت سدیم در میشهای آبستن بر سطح سرمی تیروکسین خون برههای نوزاد بود. بدین منظور از 20 رأس میش 4 ماه آبستن در محدوده سنی یکسان بهره گرفته شد. طی 21 روز منتهی به زایمان، مکمل نانوذره سلنیوم با دوزهای 05/0 و 1/0 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به ترتیب به گروههای تیمار 1 و 2 و سلنیت سدیم به میزان 1/0 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به گروه تیمار 3 خورانده شد. در همین زمان به گروه شاهد نیز با حجم مساوی آب مقطر خورانده شد. تا زمان زایمان میشها از نظر درمانگاهی و آزمایشگاهی مورد پایش دقیق قرار گرفتند و سطح سرمی تیروکسین در روزهای تولد و روزهای هفتم پس از زایمان در برههای نوزاد سنجیده شد. سطح سرمی تیروکسین برههای نوزاد گروه دریافت دارنده سلنیت سدیم و نانوذره سلنیوم به میزان 05/0 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده دام، در روز هفت پس از زایمان کمتر از روز تولد بود (به ترتیب 006/0p< و 001/0p<). همچنین، مشخص شد که سطح سرمی تیروکسین برههای نوزاد گروه تیمار 2 بهطور معنیداری در روز تولد کمتر از گروه تیمار 1 بود (003/0p=). نتایج مطالعه نشان داد که عملکرد فیزیولوژیک نانوذره سلنیوم وابسته به دوز مصرفی بوده و در دوز 05/0 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده اثراتی مشابه با سلنیت سدیم در دوز 1/0 میلیگرم را القاء کرده و منجر به بالا رفتن سطح سرمی تیروکسین بره نوزاد در بدو تولد میشود.
پرونده مقاله
کادمیوم از جمله فلزاتی میباشد که به طور وسیع در محیط پراکنده است. منبع اصلی این فلز ترکیبات صنعتی و کودهای فسفاته میباشد. این فلز توسط گیاهان جذب شده و در بافت هایی مانند کبد و کلیه تجمع یافته و باعث بروز کم خونی، افزایش فشار خون، تخریب بافت بیضه و عوارض استخوانی میش چکیده کامل
کادمیوم از جمله فلزاتی میباشد که به طور وسیع در محیط پراکنده است. منبع اصلی این فلز ترکیبات صنعتی و کودهای فسفاته میباشد. این فلز توسط گیاهان جذب شده و در بافت هایی مانند کبد و کلیه تجمع یافته و باعث بروز کم خونی، افزایش فشار خون، تخریب بافت بیضه و عوارض استخوانی میشود. با توجه به عوارض متعدد وجود کادمیوم، لازم است در مناطق مختلف مطالعهای در ارتباط با میزان آلودگی شیر تولیدی گاوها به این فلز صورت گیرد تا در صورتی که میزان آن از حد مجاز بالاتر باشد، تدابیر لازم نسبت به کاهش آلودگی شیر به این فلز، اتخاذ گردد. برای انجام این مطالعه، به اخذ نمونه شیر از منطقه شمال، جنوب، شرق و غرب گاوداریهای صنعتی و سنتی شهرستان تبریز به تعداد مجموعاً 400 نمونه پس از بررسی میزان تولید شیر، اقدام گردید. سپس نمونهها در 21- درجه سلسیوس منجمد گشته و در پایان نمونهبرداری به اندازهگیری مقادیر کادمیوم در نمونه شیر به روش اسپکتروفوتومتری جذب اتمی شعله، اقدام گردید. مقادیر میانگین کادمیوم به ترتیب در منطقه غرب ppm 0005/0±006/0، در منطقه جنوب ppm 0005/0±004/0، در منطقه شمال ppm0004/0± 0059/0 و در منطقه شرق تبریز ppm 0002/0± 0037/0 تعیین گردید. مقایسه آماری میانگین مقادیر کادمیوم شیر در مناطق چهارگانه بررسی شده، نشاندهندة وجود اختلاف معنیداری بود (05/0p<). همچنین در این مطالعه ارتباط آماری معنیداری مابین میانگین مقادیر کادمیوم و میزان تولید روزانه شیر مشاهده نگردید. با توجه به اینکه میزان مجاز کادمیوم در شیر خام طبق کدکس 2000 (کمیته بررسی افزودنیهای مواد غذائی در ژنو) ppm01/0 میباشد، لذا نتیجه گیری می گردد که مقادیر کادمیوم شیر در چهار منطقه مورد بررسی پایینتر از حد مجاز میباشد.
پرونده مقاله
سالمونلوزیس یکی از مهم ترین بیماری های مشترک انسان و حیوان است. استفاده از آنتی بیوتیک ها شیوه ای مهم برای کاهش میزان بروز و تلفات مرتبط با عفونت های سالمونلایی است، اما مصرف نادرست و بیرویه آن ها در مزارع طیور صنعتی ممکن است منجر به پیدایش مقاومت و در نتیجه ناکارآمدی چکیده کامل
سالمونلوزیس یکی از مهم ترین بیماری های مشترک انسان و حیوان است. استفاده از آنتی بیوتیک ها شیوه ای مهم برای کاهش میزان بروز و تلفات مرتبط با عفونت های سالمونلایی است، اما مصرف نادرست و بیرویه آن ها در مزارع طیور صنعتی ممکن است منجر به پیدایش مقاومت و در نتیجه ناکارآمدی داروهای ضدمیکروبی شود. هم چنین، انتقال سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها به انسان از طریق زنجیره غذایی می تواند تهدیدی برای بهداشت عمومی باشد. هدف از این مطالعه تعیین گروه سرمی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در سالمونلاهای جدا شده از 25 گله گوشتی در اهواز بود. تمامی جدایه ها با استفاده از آنتی سرم های تجارتی از نظر گروه سرمی و به روش انتشار دیسک (Kirby-Bauer) از نظر مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیک های رایج در صنعت مرغداری (انروفلوکساسین، فلورفنیکل، فسفومایسین، لینکوسپکتین، سولتریم و داکسی سایکلین) و انسانی (جنتامایسین، آموکسی کلاو، سیپروفلوکساسین، سفالکسین، سفوتاکسیم و سفتری آکسون) بررسی شدند. سالمونلاهای جدا شده در گروه های سرمی B (2 جدایه)، C (3 جدایه) و D (45 جدایه) قرار داشتند. از 50 جدایه سالمونلا، 24 جدایه (48 درصد) حداقل به یک نوع آنتی بیوتیک مقاوم بودند. همه جدایه ها به سولتریم، فسفومایسین، فلورفنیکل، سفالکسین و سفتری آکسون حساس بودند. بیش ترین و کم ترین میزان مقاومت به ترتیب در برابر لینکوسپکتین (36 درصد) و آموکسی کلاو (2 درصد) مشاهده شد. شیوع بالای مقاومت دارویی در میان سالمونلاهای جدا شده از ماکیان نشان می دهد که تجویز آنتی بیوتیک باید با احتیاط بیش تری صورت گیرد.
پرونده مقاله
کراتین یکی از رایج ترین مکملهای بهبودبخش اجرای ورزشی است که توسط ورزشکاران مورد استفاده قرار میگیرد. به علت افزایش بار پروتئینی ناشی از مصرف کراتین، تأثیرات سوء آن بر کلیه به عنوان مهم ترین موضوعات قابل بحث وجود داشته است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ور چکیده کامل
کراتین یکی از رایج ترین مکملهای بهبودبخش اجرای ورزشی است که توسط ورزشکاران مورد استفاده قرار میگیرد. به علت افزایش بار پروتئینی ناشی از مصرف کراتین، تأثیرات سوء آن بر کلیه به عنوان مهم ترین موضوعات قابل بحث وجود داشته است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ورزش هوازی بر آسیب کلیوی ناشی از مکمل کراتین منوهیدرات در موش صحرائی انجام گرفت. بدین منظور 30 سر موش صحرائی نر ویستار به طور تصادفی به 3 گروه 10تائی تقسیم گردیدند. گروه اول به عنوان شاهد فقط غذای استاندارد دریافت کرد. گروه دوم روزانه مقدار g/kg b.w. 5 مکمل کراتین منوهیدرات را به مدت 8 هفته به صورت گاواژ و گروه سوم روزانه 30 دقیقه قبل از انجام ورزش هوازی مکمل کراتین منوهیدرات را به همان ترتیب دریافت کردند. تمرین هوازی، هفته ای پنج جلسه دویدن روی تریدمیل با سرعت 25-10 متر/دقیقه به مدت 30-10 دقیقه با شیب 5 درجه انجام شد. در پایان 8 هفته، میزان آب مصرفی و دفع ادرار موش ها اندازه گیری شد و نمونه خون جهت اندازه گیری شاخص های سرمی عملکرد کلیه شامل اوره، اسید اوریک و کراتینین اخذ شد. در نهایت موش ها جهت آسیب شناسی بافتی کلیه آسان کُشی شدند. در موش های گروه 3، با انجام ورزش منظم هوازی، میزان آب مصرفی و دفع ادرار نسبت به گروه 2 به طور معنی داری (05/0>p) افزایش و شاخص های سرمی آسیب کلیه به طور معنی داری (05/0>p) کاهش پیدا کرد. در گروه 3، مطالعات میکروسکوپی کاهش معنی دار (05/0>p) آسیبهای گلومرولی- توبولی و بینابینی کلیه را در مقایسه با گروه 2 نشان داد. نتایج به دست آمده نشان داد که انجام ورزش منظم هوازی می تواند آسیب بافت کلیه را متعاقب دریافت مکمل کراتین منوهیدرات در موش های صحرایی کاهش دهد.
پرونده مقاله