مقدمه ای بر واجشناسی گویش نایینی

محورهای موضوعی : زبان، گویش ها و ادبیات مناطق مرکزی (اصفهان، فارس، تهران، سمنان و غیره))

سید حسن پور عابدی نایینی ¹ (عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین)

تاریخ دریافت : 1390/08/30 تاریخ پذیرش : 1391/02/15 تاریخ انتشار : 1391/03/01

کلید واژه: گویش نایینی, واجشناسی, ساختمان واجی,

چکیده مقاله :

گویش نایینی یکی از گویش های رایج درناحیه ی مرکزی ایران وجزو شاخه ی شمالغربی زبان های ایرانی است که در شهرستان نایین استان اصفهان(ماد بزرگ روزگار باستان) رواج گسترده ای دارد.دانشمندان اروپایی نخستین پژوهش های زبانشناختی درباره ی این گویش را درسده ی نوزدهم میلادی انجام دادند(آمده کری-١٨٩٦م.، ویلهلم گایگر، ولادیمیر ایوانف، اسکارمان و کارل هدنک-١٩٢٦م.). پژوهشگران ایرانی تا کنون به بررسی زبانشناختی این گویش نپرداخته اند. هدف از نگارش این مقاله توصیف ساختمان واجی گویش نایینی است.

چکیده انگلیسی:

Nâyini is widely spoken in Nâyin and its adjacent regions of Isfahan province, central Iran which belongs to the North-West branch of the Iranian languages family A number of European scholars primarily studied the Nayini Dialect such as A. Kerry (1896), V. Ivanov (1926), W.Geiger, O.Mann and C.Hadank. Among Iranian researchers M.Sotudeh (1986/1365) compiled a dictionary of Nâyini Dialect The researcher’s aim is to extract Nâini phonemes, and thereafter to describe the phonological structure of Nâyini based on a contrastive analysis using minimal pairs

منابع و مأخذ:

١. پورعابدینایینی (۱۳۷۲).سیدحسن،بررسیگویشنایینی (توصیفکلی)، پایان‌نامه در رشتۀ زبان‌شناسی همگانی.

٢. ثمره، یدالله (۱۳۶۴).آواشناسیزبانفارسی،آواهاوساختآواییهجاها،تهران: مرکزنشردانشگاهی.

۳. جامعنایینی،محمدتقی (۱۳۸۳).ویژگی‌هایزبانمحلینایین،دستورزبانوضرب‌المثل‌ها،اصفهان: مهرقائم.

۴. ستوده،منوچهر (۱۳۶۵).فرهنگنایینی،تهران: مؤسسهمطالعاتوتحقیقاتفرهنگی.

٥. صادقی،علی‌اشرف (۱۳۶۷).«فرهنگنایینی؛نقدومعرفیکتاب»،مجلـۀزبان‌شناسی،س3، ش2، ص119تا127 .

۶. کیانی،محمدیوسف (۱۳۶۵).شهرهایایران،تهران: وزارتفرهنگوارشاداسلامی.[DU1] 

٧. معین،محمد (۱۳۶۴).فرهنگفارسی، چ7،تهران: امیرکبیر.

---

 [DU1]در کتابخانه ملی آمده است: نشر جهاد دانشگاهی، 1366.