پهنه‌بندی حساسیت زمین‌لغزش با سامانه اطلاعات جغرافیایی ومقایسه‌ی کارایی روش‌های رگرسیون لجستیک و نسبت فراوانی در(مطالعه موردی: حوزه‌ی آبخیز چشمیدر، کردستان)

محورهای موضوعی : کاربرد GIS&RS در محیط زیست

شقایق میرکی ¹ (دانشگاه)
قربان وهاب زاده ² (دانشگاه)
عطااله شیرزادی ³ (دانشگاه کردستان)

تاریخ دریافت : 1396/03/11 تاریخ پذیرش : 1396/05/20 تاریخ انتشار : 1396/06/01

کلید واژه: رگرسیون لجستیک, کردستان, زمین‌لغزش, نسبت فراوانی,

چکیده مقاله :

هدف از انجام پژوهش، مقایسه‌ی کارایی دو روش آماری رگرسیون لجستیک و روش احتمالاتی نسبت فراوانی در تهیه نقشه‌ پهنه‌بندی حساسیت زمین‌لغزش در حوزه آبخیز چشمیدر واقع در استان کردستان است. در ابتدا با مرور منابع، مصاحبه محلی و پرسشنامه، 17 عامل شامل درصد شیب، جهت شیب، ارتفاع از سطح دریا، انحنای شیب، انحنای طولی شیب، انحنای عرضی شیب، لیتولوژی، کاربری ارضی، فاصله از شبکه آبراهه، تراکم آبراهه، فاصله از گسل، تراکم گسل، فاصله از جاده، بارندگی، شاخص حمل رسوب، شاخص توان آبراهه و شاخص رطوبت بر وقوع زمین‌لغزش مؤثر شناخته شدند. سپس، 60 نقطه زمین‌لغزشی و نیز 60 نقطه غیر زمین‌لغزشی در منطقه شناسایی و ثبت شدند. نقشه رگرسیون لجستیک به پنج طبقه با حساسیت خیلی کم (57/44%)، کم (48/11%)، متوسط (51/12%)، زیاد (38/14%) و خیلی زیاد (03/17%)، طبقه‌بندی شد. روش نسبت فراوانی نیز به پنچ طبقه با حساسیت خیلی کم (15/37%)، کم (40/33%)، متوسط (55/17%)، زیاد (11/9%) و خیلی زیاد (3%) تفکیک گردیدند. نتایج نشان داد روش رگرسیون لجستیک با %2/82 گستره زیر منحنی مشخصه عملکرد، در مقایسه با روش نسبت فراوانی با مقدار 80% ، توانایی پیش‌بینی‌ بالاتری در شناسایی مناطق مستعد و حساس به زمین‌لغزش در منطقه مورد بررسی دارد. بنابراین، روش آماری رگرسیون لجستیک برای تهیه نقشه پهنه‌بندی حساسیت زمین لغزش-های منطقه مورد مطالعه پیشنهاد می‌گردد.