اثربخشی معنویتدرمانی مبتنی بر خودآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و قضاوت اخلاقی دانش آموزان سال اول پسر دوره دوم متوسطه

محورهای موضوعی : روان کاوی، روان پویشی، روان شناسی شناختی و بهداشت روان

جمال پیری لله لو ¹ , امیر پناه علی ² , علی نقی اقدسی ³

1 - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی ، گروه روانشناسی و مشاوره ، دانشکده علوم انسانی و تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران
2 - استادیارمشاوره ، گروه روانشناسی و مشاوره، دانشکده علوم انسانی و تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تبریز، ایران
3 - استادیار مشاوره، گروه روانشناسی و مشاوره، دانشکده علوم انسانی و تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تبریز، ایران

تاریخ دریافت : 1398/08/09 تاریخ پذیرش : 1400/06/27 تاریخ انتشار : 1400/06/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

هدف: از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی معنویت‌درمانی مبتنی بر خودآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و قضاوت اخلاقی بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه‌تجربی(پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل) است. جامعه‌آماری پژوهش حاضر، تمام دانش‌آموزان سال اول پسر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 98-1397 بود. بدین منظور، 60 نفر به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. دانش‌آموزان گروه مداخله به صورت گروهی، آموزش معنویت درمانی(هفته‌ای یک جلسه 90 دقیقه‌ای)را دریافت نمودند و گروه کنترل آموزشی دریافت ننمود. همه آزمودنی‌ها قبل از آغاز آموزش و پس از آن، پرسشنامه رشد قضاوت اخلاقی- فرم کوتاه رست و همکاران(1972)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف(1995) را پر کردند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که معنویت‌ درمانی مبتنی بر خودآگاهی بر مولفه‌های بهزیستی روانشناختی (استقلال، ‌تسلط بر محیط، ‌رشد شخصی، ‌ارتباط مثبت با دیگران،‌ هدفمندی در زندگی،‌ پذیرش خود) موثر بوده است. همچنین نتایج تحلیل‌کواریانس تک‌ متغیری نشان داد که معنویت ‌درمانی مبتنی بر خودآگاهی بر قضاوت اخلاقی تاثیر معنی‌داری دارد. نتیجه گیری: بنابراین مشاوران و روانشناسان مدرسه با استفاده از معنویت‌درمانی مبتنی بر خودآگاهی می‌توانند بهزیستی روانشناختی و قضاوت اخلاقی دانش‌آموزان را بهبود بخشند.