تحلیل دیدگاه سیوطی درباره آیات مبیّن با تأکید بر اندیشههای علامه طباطبایی(ره)
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنیفتحیه فتاحیزاده 1 , عباس مصلاییپور 2 , فاطمه حبیبی 3
1 - دانشیار دانشگاه الزهرا(س).
2 - دانشیار دانشگاه امام صادق(ع).
3 - کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا(س).
کلید واژه:
چکیده مقاله :
یکی از مباحث علوم قرآنی که توسط عالمان این علم مورد توجه قرارگرفته، موضوع مجمل و مبیّن در قرآنکریم است. جلال الدین سیوطی درکتاب الإتقان فی علوم القرآن فصلی با عنوان فی مجمله ومبیّنه دارد و آیاتی را که از نظر او دارای اجمال هستند و نیز آیات مبیّن را برشمرده و معانی مختلف آنها را بیانکردهاست. اسباب و عوامل اجمال که توسط سیوطی بیان شده، در تمامی نمونههایی که وی در کتاب الإتقان به آنها پرداخته است، قابل جستوجو و پیگیری نیست. این پژوهش کوشیده است به اقسام مبیّن(مبیّن متّصل و منفصل)، تفاوت دیدگاه جلال الدین سیوطی و علامه طباطبایی در مبیّن بودن آیات و نیز چگونگی برطرف کردن اجمال آنها بپردازد.
One of the Quranic sciences which were interested by scholars of this science is "Mojmal & Mobayan" in Quran. Jalaluddin al-Suyuti in the chapter titled "Fi Mojmaleh wa Mobayaneh" of his "Al-Etgan fi Olum al-Quran" book has enumerated the verses which he seems to have been "Ejmal", as well as the various related meaning of the verses stated. The present article attempts to investigate the "AYATE MOBAYYAN" on the verses has come in "al-Etgan fi Olum al-Quran", as well as "Hadith" at his another book "Al-dor Al-manthoor".For this investigation different books of Quranic sciences as well as "commentary Almizan" have been studied.
