تحلیل مفهوم اسطوره در شعر بدر شاکر السیاب و احمد شاملو
محورهای موضوعی : شعرمحمدرضا شیرخانی 1 , کریم صیدی 2 , علیمحمد سهرابنژاد 3
1 - عضو هیأت علمی گروه عربی، دانشگاه ایلام(استادیار)
2 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ایلام
3 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ایلام
کلید واژه:
چکیده مقاله :
زبان نمادین و اسطورهای در شعر معاصر جایگاهی در خور یافته است. اسطورهها بخشی از هویّت، تمدن و فرهنگ هر سرزمین به شمار می روند. بدر شاکر السیاب و احمد شاملو در شعر خود به اساطیر و افسانه ها توجّهی ویژه داشته اند. در این مقاله با بررسی اسطوره در شعر این دو شاعر، به این نتیجه می رسیم که افزون بر گرایش این دو به بهره گیری از اسطوره، شیوه کاربرد اسطوره در شعر سیاب در دو سطح امید قطعی به تحوّل وضع موجود و ناامیدی شدید از آن متغیر است؛ در حالی که شاملو با استفاده از اساطیر و باز آفرینی آن ها با کلی نگری و مطلق گویی، با صدور حکم و استفاده از زبان فخیم و آرکائیک حماسی به شعرهایش رنگی از قدرت و استحکام می بخشد.
The symbolic and mythical language has been of special position in contemporary poetry. The myths are known as part of identity, civilization and culture of each country. Badr Shakir al Sayyab and Ahmad Shamlou have paid special attention to myths and legends. By studying the myth in both poets' works in the present article it comes out that not only both had tendency toward applying myth in their works but also the method of this application is too changeable in Sayyab's works; while shamlou stabilizes his poetries by enjoying recreation of myths, holistic attitude.
