بررسی هیستوپاتولوژی جراحات تریکومونیازیس در بوقلمون و کبوتران آلوده شهرستان زابل
محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای
اسماء سمیعی، فریبرز شریعتی، رضا نبوی، سیده‌آیدا داوری .
1
()
کلید واژه: تریکومونیازیس, شیوع, هیستوپاتولوژی, کبوتر, بوقلمون,
چکیده مقاله :
مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع و مقایسه جراحات هیستوپاتولوژیکی تریکومونیازیس در کبوتر و بوقلمون انجام گرفت. طی این مطالعه (اسفندماه 1392- مردادماه 1393) برای تشخیص تریکوموناس گالینه، به طور کل 300 نمونه سوآب مرطوب از چینه دان‌های کبوتر و بوقلمون جمع آوری شد. از میان 150 کبوتر، 7/72% )109n=) و از 150 بوقلمون، 7/0% آن ها )1n=) به تریکوموناس گالینه آلوده بودند. تست آماری مربع کاینشان داد که شیوع بیماری در بوقلمون و کبوتر تفاوت آماری معنی دار دارد (001/0P<). در بررسی کالبدگشایی، 6 کبوتر (5/5%) به صورت ماکروسکوپیکنکروز پنیری و غشاهای دیفتریتیک زرد مایل به خاکستری در دهان، مری، چینه‌دان و پیش معده مشاهده گردیدو در همان یک بوقلمون آلوده، چینه دان پاندولی و بوی متعفن از دهان قابل ملاحظه بود. بیماری در کبوتر به صورت حاد بروز کرد و ضایعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی شدیدتری را در محوطه دهانی، مری، چینه‌دان، سنگدان و کبد شامل می شد اما در بوقلمون ضایعات میکروسکوپیک به مری، چینه دان و کبد محدود شد. از لحاظ هیستوپاتولوژی، وجود ساختارهای بیضی شکل ائوزینوفیلیک با هسته بازوفیلیک تحت عنوان تریکومونادها، مشخصه این بیماری در کبد بوقلمون آلوده بود. مطالعه حاضر نشان‌دهنده میزان شیوع کمتر و ضایعات ماکروسکوپیک و هیستوپاتولوژیک خفیف‌تر ناشی از بیماری تریکومونیازیس در بوقلمون در مقایسه با کبوتر بود. همچنین مشخص شد که درگیری به این بیماری در کبوتران منطقه سیستان نسبت به بسیاری از مناطق ایران بیشتر می‌باشد.
The present study was conducted to determine the prevalence and histopathological lesions comparison of trichomoniasis in the pigeons and turkeys. During this research (from March to August 2014) for detection of Trichomonas gallinae, a total of 300 wet swab samples were collected from pigeon’s and turkey’s crops. Of the 150 pigeons, 72.7% (n =109) and 150 turkeys, 0.7% (n =1) were infected with T. gallinae. Chi-square test showed a significant difference in the prevalence of the disease in turkeys and pigeons (P <0.001). At necropsy in 6 infected pigeons (5.5%) caseous necrosis and grayish–yellow diphtheritic membranes were characterized in the mouth, esophagus, crop and proventriculus. In the infected turkey, pendulous crop and stench mouth were macroscopically noticeable. The disease in pigeons was more prominent and contained severe macroscopic and microscopic lesions in the oral cavity, esophagus, crop, gizzard and liver but in the turkey microscopic lesions were confined in the esophagus, crop and liver. Histopathologically, oval eosinophilic structures with basophilic nuclei, recognized as trichomonads, were pathognomonic in the liver of infected turkey. Gross and histopathological study revealed a lower prevalence and milder lesions of trichomoniasis comparatively in turkeys than in the pigeons. It was also noted that the prevalence of the contamination in pigeons of Sistan region is more significant than many parts of Iran.
