ارزیابی ابزارها و سازوکارهای سازمان ملل متحد در حمایت از حقوق بشر
محورهای موضوعی : حقوق بین المللطاهره ربانی بیدرونی 1 , عباس بصیری 2 , عبدالمحمد افروغ 3
1 - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
2 - استادیار، گروه حقوق، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
3 - استادیار، گروه حقوق بین الملل، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
کلید واژه: سازمان ملل متحد, کميسيون حقوق بشر, حقوق بشر,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی ابزارها و سازوکارهای سازمان ملل متحد در حمایت از حقوق بشر بود. سازوکارهای بینالمللی را هرگز نمیتوان جایگزین سازوکارها و اقدامات ملی در جهت پیاده نمودن استانداردهای حقوق بشر نمود. حقوق بشر مقدمتاً و در درجه نخست باید در سطوح ملی و محلی پیاده شود. مسئولیت نخستین دولتها برای تحقق حقوق بشر درباره مردمانی است که در قلمرو آن دولت ها زندگی می کنند. گرچه با بین المللی شدن حقوق بشر و شناسایی این امر حمایت و تعالی حقوق بشر در حیطه اختصاصی دولت ها قرار ندارد. جامعه بین المللی می تواند نقش مشروع خود را در مورد تطابق استانداردهای پذیرفته شده بین المللی با هر یک از دول و یا عوامل صاحب قدرت ایفا نماید. بنابراین هر چند روش های کنترل بین المللی نمی توانند جایگزین امکانات و روش های ملی اجرای حقوق بشر شوند، لكن امکانات نقش مکمل دارند، سازوکارهای بین المللی مبین خواست عمومی جامعه بین المللی برای فراهم آوردن شرایطی هستند که اعلامیه جهانی و میثاق های حقوق مدنی سیاسی و اقتصادی، اجتماعی فرهنگی بیان داشته اند: « شناسایی حیثیت ذاتی و حقوق برابر و جدایی ناپذیر اعضای خانواده، بشری بنیان، آزادی عدالت و صلح در جهان است». هر دو دسته سازوکار از ویژگیهای مثبت و همچنین انتقاداتی از نحوه کار خود برخوردارند. در مورد کمیسیون حقوق بشر، عمده مباحث حول سیاسی بودن تصمیمات عمده مباحث حول " کمیسیون و تأثیر فضای سیاسی و توجه بیشتر کشورهای غربی به طرح موضوعات حقوق مدنی و سیاسی است.
The purpose of this research was to evaluate the tools and mechanisms of the United Nations in the protection of human rights. International mechanisms can never replace national mechanisms and measures to implement human rights standards. First of all, human rights should be implemented at the national and local levels. The first responsibility of governments to realize human rights is about the people who live in the territory of those governments. However, with the internationalization of human rights and the recognition of this, the protection and excellence of human rights is not in the exclusive domain of governments. The international community can play its legitimate role regarding the compliance of the accepted international standards with any of the states or powerful agents. Therefore, although the methods of international control cannot replace the national facilities and methods of implementing human rights, but the facilities have a complementary role, the international mechanisms show the general desire of the international community to provide the conditions that the Universal Declaration and Covenants of Civil Rights and economic, social and cultural have stated: "Recognizing the inherent dignity and equal and inseparable rights of family members is human-based, freedom, justice and peace in the world". Both types of mechanisms have positive features as well as criticisms of their way of working. In the case of the Human Rights Commission, the main debates are about the political nature of the decisions, the main debates are about the "Commission and the influence of the political environment and the greater attention of Western countries to the issue of civil and political rights."
[1] UN. Document CHR/ Res/ 5 (I)/ 16 Feb 1946.
[2]U. N document CHR/ Res/9 (11) 1947
[3] Henry J. S., Alston, P., International Human Rights in Context/ law, Politics، Morals/ Oxford: Clarendom press, 1996.
[4] U.N Documents, CHR RES/ (XII) 1956, Part 1.
[5] UN. Document/ Ecosoc/ Res/ 1235 (XLII) 1967.
[6] U.N. Document/ Ecosoc/ Res/ 1503 (XLVIII) (1970).
[7] www. Unhchr. Ch/html/menu 2/2/chr.htm.
[8] حقوق بشر در جهان امروز اولویتی برای سازمان ملل متحد، اداره اطلاعات همگانی ملل متحد تهران ترجمه توسط مرکز مطالعات عالی بین¬المللی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه، تهران، ۱۳۷۹ ص 15-14 .
[9] U.N.Doc. E, CN. 4, 2002, 84 (گزارش کری رابینسون از فلسطین).
[10] Crawford, J., “The UN Human Rights Treaty System: A System in Crises? In the Future of UN Human Rights Treaty Monitoring, edited by Alston, P., Crawford, J., cambridge Universsity Press, 2000.
[11] G.A. Res. 2200 A (XXJ), U.N. Doc. A/6316 (1966), 999 UNTS 171.
[12] G.A. Res. 34/180, 34 UN GAOR, Supp. (No. 46), Un Doc. A/ 34/46/ at 193.
[13] G.A. Res. 39/46, UN GAOR, Supp. (No. 51), UN. Doc. A/ 39/51, at 97 (1984).
[14] G.A. Res. 44/25/ annex, 44 UN. GAOR Supp. (No. 49) at 197, U.N. Doc. A/ 44/49 (1989).
[15] Res,2200 A(XXI) of 16 December 1966.
[16] UN.A/CONF.137/23 (12) July 1999.
[17]UN.A/CONF.137/23 (12) July 1999.
