تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر استرس شغلی کارشناسان
محورهای موضوعی : آموزش و پرورشسلطانعلی کاظمی 1 , حجت اله جاویدی 2 , محبوبه آرام 3
1 - عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
3 - کارشناس ارشد
کلید واژه: مهارت های ارتباطی, استرس, استرس شغلی, ارتباط, آموزش مهارت های ارتباطی,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر استرس شغلی کارشناسان شهرداری شیراز انجام شد. روش پژوهش حاضر، روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با دوگروه کنترل و آزمایش است . جامعه آماری این پژوهش، کارشناسان شهرداری شیراز بودند که از بین آنها به طور تصادفی و به روش خوشه ای یک مرحله ای، 46 نفر از کارشناسان به عنوان نمونه ( 22 نفر گروه آزمایش و 24 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک (جنسیت، تحصیلات، سن، وضعیت تاهل، سابقه کار) همتاسازی شدند . سپس در هر دوگروه پیش آزمون اجرا گردید و پس از مداخله ی آموزشی که شامل برگزاری کارگاه آموزشی مهارت های ارتباطی در گروه آزمایش بود، پس آزمون و به فاصله یک ماه بعد نیز آزمون پیگیری برگزار گردید . برای اجرای آزمون ها ، از با روایی وپایایی مناسب استفاده شد. نتایج به دست HSE پرسشنامه استرس شغلی آمده حاکی از کاهش معنادار استرس شغلی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل پس 0.05 بود در زیر مقیاس های استرس شغلی فقط در p< ازمداخله ی آزمایشی در سطح 0.05 کاهش معنادار مشاهده شد ، در p< در سطح « ارتباط » و « حمایت همکار » دو بعد سایر زیرمقیاس ها(تقاضا، کنترل، حمایت مسئول، نقش و تغییرات ) تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.
This paper reports a study of the effect of communication skills training on job-related stress of the experts of Shiraz Municipality. The study involved a semi-experimental design with pre-test-post-test and control and experimental groups. A total of 46 experts, sampled from among all experts working in Shiraz municipality drawing on cluster sampling strategy, participated in the study. They were randomly assigned to the experimental (N=22) and control (N=24) groups. To ensure the homogeneity of the groups, demographic characteristics including sex, educational level, age, marital status and work experience of the participants were taken into account. Both groups were pre-tested and then the experimental group received communication skills training. Both groups were administered a post-test and after an interval of one month a follow-up test. The instrument of the study included a questionnaire (HSE) on job-related stress with high validity and reliability. The research findings indicated that there was no significant difference between job-related stress levels of the groups except for the two subscales “colleagues’ support” and “relationship” at the level of 0.05.