مقایسه ی روش های حجم محدود و آب پویایی ذرات هموار در شبیهسازی جریان بر روی سرریزهای لبه تیز
محورهای موضوعی : برگرفته از پایان نامه
1 - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک
2 - گروه مهندسی عمران، واحد مرودشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مرودشت ، ایران
کلید واژه: آب پویایی ذرات هموار, شرایط مرز جامد, جریان سطح آزاد, سرریز لبهتیز, روش حجم محدود,
چکیده مقاله :
در این تحقیق، الگوریتم ترکیبی جدیدی برای تشکیل دیواره جامد در قالب شبیه سازی آب پویایی ذرات هموار (SPH) ارائه شده است. در این روش، چند لایه از ذرات جعلی در ناحیه ی غیرقابل نفوذ در نظر گرفته میشوند که برای بهبود دقت جواب به کار می آیند. همچنین، لایهای از ذرات با عملکرد نیروی دافعه به منظور جلوگیری از خروج ذرات از مرز جامد در طول سطح مشترک سیال-جامد قرار داده میشود. لایهی اخیر برخلاف مدل معمول لئونارد-جونز، دیگر باعث ایجاد نوسان های فشار در نزدیکی دیواره نمیگردد. این روش ترکیبی جدید همراه با شبیه سازی SPHبه عنوان یک حل لاگرانژی از معادلات 2بعدی ناویر-استوکس مورد استفاده قرار گرفته است. دقت روش پیشنهادی با شبیه سازی جریان روگذر از سرریز لبهتیز و مقایسه با نتایج حاصل از روش حجم محدود مورد بررسی واقع شده است که با همخوانی مطلوبی همراه بوده است.
This study presents a new hybrid algorithm for treating solid wall boundaries in the context of smoothed particle hydrodynamics (SPH) model. In this way, the basic concept is to fill an impervious region with some layers of dummy particles for improving the solution accuracy, and a single layer of repulsive particles to impose a no-penetration condition along the solid-fluid interface. The later consists of a new repulsion mechanism that, unlike the well-known Lennard-Jones model, induces no pressure oscillation close to the wall region. This hybrid boundary treatment technique is implemented in conjunction with a parameter-free smoothed particle hydrodynamics scheme to provide a Lagrangian solver for two dimensional Navier Stokes equations. The accuracy of the model is verified by recourse to challenging a numerical test defined for a free falling water jet from a sharp crested weir. The computed nappe profiles are compared with those of a finite volume method. Satisfactory agreement is found between all these results.
