بازخوانی منظومة ثئوگونی هسیودس در پرتو قاعدة«الواحد»
محورهای موضوعی : اسطورهمهتاب مبینی 1 , امین شاهوردی 2
1 - استادیارگروه هنر، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
کلید واژه: اسطوره, فلسفه, هسیودس, ثئوگونی, قاعدة الواحد,
چکیده مقاله :
در این پژوهش به بررسی بنیاد یکی از قواعد مشهور فلسفة اسلامی در منظومةثئوگونی هسیودس پرداخته شده است؛ برای پیگیری این امر، نخست چارچوب‌های ممکنی که به بررسی چنین امری اختصاص دارند، مورد پژوهش قرار گرفته‌اند و از میان آنها دیدگاهی که نه بر انفکاک قطعی و تاریخی اندیشة اسطوره‌ای از اندیشة فلسفی، بلکه بر تداوم و تطور آنها رأی داده است، به عنوان منظری متناسب‌تر انتخاب شده است. در بخش دوم این پژوهش بر اساس چنین رویکردی به توضیح اجمالی قاعدة الواحد پرداخته شده و با استفاده از این قاعده به بررسی منظومةثئوگونی اقدام شده است. درک ابتدایی قاعدة علیت، سنخیت میان علت و معلول، فروکاهش کثرت به وحدت در این منظومه را می‌توان در تبارشناسی خدایان، رابطه والد و فرزند و شباهت‌های آنها و بکرزایی بازشناخت. از این منظر مفاهیم فلسفی مذکور و مشابه‌های آنها در اسطوره ثئوگونی را می‌توان در پرتو قاعدة الواحد چونان غایتی متحد کننده، مورد بازخوانی قرار داد و بساطت و نامتعین بودن علت نخستین را به خوبی مشاهده کرد.
In the present article, one of the most famous rules of Islamic philosophy in Theogony written by Hesiodis considered. We assume that there is a historical connection between mythical and philosophical thoughts, and mythical concepts have been developed in passage of time. Then and after a cursory examination of the rule of Al-Wahid (exuno non fit nisi unum, only one can come from one), we examine Theogony based on the mentioned rule. In that book with regards to genealogy of gods and the relationship of parents and children,a primary understanding of the principle of “same cause, same effect” and “reduction of plurality to unity”can be recognized. Also, simplicity and undeterminateness of the first cause can be re-examined and re-recognizedin Hesiod’s book.
