زیبایی شناسی مکاشفات عرفانی در عبهرالعاشقین

محورهای موضوعی : ادبیات فارسی

یسرا طهماسبی زاده ¹ , شاهرخ حکمت ² , محمدرضا زمان احمدی ³

1 - اموزش و پرورش اراک
2 - دانشیارگروه زبان و ادبیات فارسی،واحد اراک،دانشگاه آزاد اسلامی،اراک،ایران
3 - *استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی،واحد اراک،دانشگاه آزاد اسلامی،اراک،ایران.

تاریخ دریافت : 1400/05/12 تاریخ پذیرش : 1400/09/29 تاریخ انتشار : 1400/09/29

کلید واژه: مکاشفات, روزبهان بقلی, موسیقی درونی, عبهرالعاشقین, بیان,

چکیده مقاله :

روزبهان بقلی شیرازی به دلیل پرداختن به شطحیات صوفیه به شیخ شطاح معروف است. طریقت وی با میراث عرفانی حلاج ارتباط دارد و از سویی ادامه دهنده سنت عرفانی عاشقانه ای است که با سهروردی و ابن عربی پیوند یافته است. این کتاب که آیینه تمام نمای سنت عشق ورزی است پیرامون عشق و انواع آن به نگارش درآمده و سرشار از صور خیال و تصویر سازی های بدیعی و بیانی است. در این پژوهش، این کتاب با هدف شناخت نوع زبان عرفانی روزبهان در مکاشفات، از نظر زیبایی شناسی بررسی شده و نتیجه این است که از نظر موسیقی درونی مهمترین آرایه ها کاربرد سجع و جناس و واج آرایی است و از نظر بیانی، کاربرد تشبیه بلیغ و استعاره مکنیه بیشترین بسامد را دارد. زبان روزبهان بقلی در این کتاب مبتنی بر جملات کوتاه آهنگین بوده و وازگان کاربری وی که در خدمت بیان احساسات عاشقانه و عارفانه قرار دارد، به شکلی به هم پیوسته با عشق در ارتباط است و تمام مفاهیم به کار رفته در آن با عشق و تبعات آن در ارتباط است صور خیال نیز به همین طریق در رابطه مستقیم یا غیر مستقیم با عشق و عاشق و معشوق قراردارد

چکیده انگلیسی:

Roozbehan Baqli Shirazi is known as "Sheikh Shatah" because of his coverage of Sufism. His way is related to Hallaj's mystical heritage and on the other hand it is a continuation of the romantic mystical tradition that is connected with Suhrawardi and Ibn Arabi. This book, which is a full-fledged mirror of the tradition of lovemaking, has been written about love and its types, and is full of imaginative images and novel and expressive illustrations. In this research, this book aims to recognize the type of mystical language of Roozbehan in the Apocalypse, in terms of beauty The science has been studied and the result is that in terms of internal music, the most important arrays are the use of rhymes and phonemes, and in terms of expression, the use of eloquent simile and Meccan metaphor has the highest frequency. The language of Roozbehan Baqli in this book is based on short melodic sentences and his user words, which serve to express romantic and mystical feelings, are inextricably linked with love and all the concepts used in it are related to love and its consequences. It is related that imaginary forms are in the same way in a direct or indirect relationship with love and the lover and the beloved.