عنوان مقاله: برساخت‌های شخصی پسران از نزاع‌های بین فردی خود در بستر محلات شیراز (مشارکت‌کنندگان: مهرجویان کانون اصلاح و تربیت استان فارس)
محورهای موضوعی : مطالعات جامعه شناختی شهری
کلید واژه: نزاع, محلات شهری, شهر شیراز, پسران, نظریه ی زمینه‌ای,
چکیده مقاله :
هدف از این مقاله، ارائه ی یک چارچوب نظری و مدل پارادایمی از برساخت‌های شخصی پسران از نزاع‌هایِ بین‌فردی‌شان در بستر محله‌های زندگی آنهاست. برای تحقق این هدف از روش‌شناسی کیفی و روش نظریه ی زمینه‌ای استفاده شد. مشارکت‌کنندگان این تحقیق را با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و معیار، هجده پسر ۱۵ تا ۱۸ ساله‌ی شیرازی تشکیل دادند که در کانون اصلاح و تربیت استان فارس به علت ارتکاب نزاع‌های بین‌فردی حضور داشتند. برای دستیابی به چارچوب نظری و مدل پارادایمی از طریق ۳ مرحله‌ی کدگذاری، بیش از ۵۰ مفهوم، ۱۳ مقوله ی فرعی، ۶ مقوله ی اصلی و یک مقوله ی هسته با عنوان قمپزشدن برای سازگاری با شرایط زندگی در محلات استخراج گردید. چارچوب نظری کشف شده حاصل از این پژوهش مطرح می‌کند که پسران در فضای اجتماعی نامساعد محلات خود، به طور مکرر در معرض نزاع‌های متنوع قرار می‌گیرند. با این مواجهه، علاوه بر حساسیت‌زدایی نسبت به پدیده‌ی نزاع و مشروعیت بخشی به کاربرد آن، این قضیه در ذهن پسران خطور می‌کند که آنها نیز ممکن است قربانی نزاع شوند؛ بنابراین ترس از بزه دیدگی و همچنین پیش‌بینی قربانی شدن، آنها را به فکر چاره‌ای اساسی می‌اندازد. بر این اساس پذیرش ارتکاب نزاع، مطلوب‌ترین و اجتناب‌ناپذیرترین راهبرد برای حل مسائل شخصی و خانوادگی، در دسترس پسرانِ محلات پایینِ شهری است. آنها با ارائه و نمایش یک نزاع شکوهمند و فتح آن، نه تنها مشکل حاضر خود را حل می‌نمایند، بلکه با کسب یک هویت قمپزی، از خطرات احتمالی آتی نیز پیشگیری می‌کنند. از نظر پسران، کسب هویت قمپزی در این محلات برای ادامه ی حیات ضروری است که منجر به کاهش آسیب و در نهایت باعث بیمه شدن خود و دگران مهم آنها در برابر انواع قربانی‌شدن می‌شود.
The purpose of this study is the development of a theoretical framework and paradigm model of boys' personal construct of their interpersonal fights in the context of their neighbourhoods. In this regard, qualitative methodology and grounded theory have been used. The participants were 18 Shirazi boys (aged 15-18) who have been in Reform schools for interpersonal fights and were selected through purposive and criterion sampling techniques. For the construction of the theoretical framework and paradigmatic model, through 3 coding procedures, more than 50 concepts, 13 sub categories and one central category named "being bully for coping with life situations in neighborhoods" were extracted. The extracted theoretical framework outlined that boys in disadventaged social space of their neighborhood have been repeatedly exposes to different fights. These exposures desensitize and legitimize fights and leads boys to think that they may be victim of fights. Therefore fear of victimization and prediction of victimization lead them to choose essential solution. So commitment to fight is the most favorite and inevitable strategy for personal and family problem solving that is available to downtown neighborhood boys. They present and show a huge and big fight with victory that not only solves their problems but also obtaining a bully identity (Ghompoz) prevents future probable threats. Thus, in boys' perspective, getting a bully identity in these neighborhoods is an essential way for the continuation of life that causes damage reduction and finally leads to security for them and their significant others against victimization.