نقش رابطه انسجام و اعتماد اجتماعی بر تاب‌آوری مددکاران اجتماعی در زمان بحران
فرزانه یعقوب
1
(دانشجوی دکترای جامعه شناسی گرایش گروه ها، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران)
ستار پروین
2
(دانشیار گروه مددکاری اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران)
حسین آقاجانی
3
(دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
کلید واژه: تاب‌آوری, اعتماد اجتماعی, انسجام اجتماعی, مددکاران اجتماعی,
چکیده مقاله :
شغل مددکاری اجتماعی به دلیل ماهیت حرفه‌ای خود، طاقت‌فرسا و دارای استرس و چالش‌های فراوان است، طوری که کیفیت زندگی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا؛ حفظ و ارتقاء تاب‌آوری آن‌ها توسط مدیران جامعه مهم است. هدف اصلی تحقیق حاضر شناخت، نقش رابطه انسجام و اعتماد اجتماعی بر تاب-آوری مددکاران اجتماعی در زمان بحران است. روش پژوهش پیمایش و جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه مددکاران اجتماعی بیمارستان‌های شهر اهواز، مازندران، کرمانشاه، لرستان، تهران، کرمان و تبریز درمجموع 413 بیمارستان دولتی و خصوصی دو (2) بیمارستان در هر شهر انتخاب شد و بر روی آن بیمارستان‌های منتخب در این شهرها پژوهش صورت گرفت. و روش نمونه‌گیری از نوع طبقه‌ای و تصادفی ساده و حجم نمونه 204 نفر از مددکاران اجتماعی بود. یافته‌های پژوهش نشان داد که مقدار ضریب همبستگی اعتماد اجتماعی برابر 306/0 و سطح معنی‌داری 000/0، و مقدار ضریب همبستگی انسجام اجتماعی و سطح معنی‌داری آزمون در کل نمونه برابر 305/0 و 000/0 است. با توجه به مقدار مثبت ضریب همبستگی می‌توان گفت بین دو متغیر انسجام و اعتماد اجتماعی با تاب‌آوری مددکار اجتماعی همبستگی مثبتی وجود دارد.، میانگین متغیر سرمایه اجتماعی، بیشترین سطح سرمایه اجتماعی مربوط به شهر تهران و کمترین سطح سرمایه اجتماعی مربوط به شهر تبریز بود. میانگین متغیر تاب‌آوری، بیشترین سطح تاب‌آوری مربوط به شهر کرمان و کمترین سطح تاب‌آوری مربوط به شهر اهواز بود.
چکیده انگلیسی :
Due the nature of their profession, social work is exhausting and has many stresses and challenges, so that it affects their quality of life. so; It is important for community leaders to maintain and promote their resilience. The main purpose of this study is to identify the "role of the relationship between social cohesion and trust in the resilience of social workers in times of crisis." Survey method and statistical population of the present study including all social workers of Ahvaz, Mazandaran, Kermanshah, Lorestan, Tehran, Kerman and Tabriz hospitals. A total of 413 public and private hospitals, two (2) hospitals in each city were selected and based on it. The selected hospitals in these cities were surveyed. The sampling method was simple stratified and random and the sample size was 204 social workers. Findings showed that the correlation coefficient of social trust was 0.306 and the level of significance was 0.000, and the correlation coefficient of social cohesion and the significance level of the test in the whole sample were 0.305 and 0.000. Considering the positive value of correlation coefficient, it can be said that there is a positive correlation between the two variables of cohesion and social trust with social worker resilience. The mean of social capital variable was the highest level of social capital related to Tehran and the lowest level of social capital related to Tabriz. The mean of resilience variable was the highest level of resilience in Kerman and the lowest level of resilience in Ahvaz.
_||_