در هر روایت داستانی، روایتگری یکی از جنبهی اساسی و اولیهی آن است که بازنمایی اشیا، مکانها و جنبههای ایستای داستان و شخصیتها از طریق آن صورت میگیرد. از مولفه های مطـرح در روایـتگری، مسـألهی زمـان است که مورد توجه روایتشناسان مختلف قرار گرفته است. ژرار ژنت ساخت چکیده کامل
در هر روایت داستانی، روایتگری یکی از جنبهی اساسی و اولیهی آن است که بازنمایی اشیا، مکانها و جنبههای ایستای داستان و شخصیتها از طریق آن صورت میگیرد. از مولفه های مطـرح در روایـتگری، مسـألهی زمـان است که مورد توجه روایتشناسان مختلف قرار گرفته است. ژرار ژنت ساختارگرای فرانسوی از نظریهپردازان برجسته در این زمینه می باشد؛ ایشان علاوه بر (وجه و آوا) زمان و زمان پریشی هایِ روایت را یکی از مهمترین مؤلفههای روایتِ داستان درجهت انتقال سریع و بهتر پیام دانسته است. با توجه به اهمیت این موضوع در روایتگری های قرآن کریم، پژوهش مذکور سعی کرده ضمن اشاره به نظریهی روایی ژنت، با روش توصیفی – تحلیلی، زمانِ روایی داستان موسی (ع)،که از برجستهترین داستانهای قرآنی است، را مورد بررسی قرار دهد. نتیجه این بررسی مشخص می کند که در این داستان، هر چند کما بیش از تمامی شگردهای زمان پریشی، اعم ازترتیب، تداوم و بسامد استفاده گشته است، اما وجه غالب در زمان پریشی ها، با گذشته نگری درون داستانی، در بسامد با نوع مکرر و در تداوم هم بیشتر با حالت حذف یا خلاصه بوده است.
پرونده مقاله