رابطه‌ی تسهیم دانش و نوآوری کتابداران کتابخانه‌های دانشگاه تربیت مدرس

محورهای موضوعی : دانش شناسی

ابراهیم زارعی ¹ , عصمت مومنی ²

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی
2 - عضو هیأت علمی گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی،

تاریخ دریافت : 1393/02/15 تاریخ پذیرش : 1393/04/14 تاریخ انتشار : 1394/12/01

کلید واژه: نوآوری, مدیریت دانش, کتابداران, تسهیم دانش, کتابخانه‌های دانشگاه تربیت مدرس,

چکیده مقاله :

هدف: هدف پژوهش حاضر، از یک سو تعیین میزان تسهیم دانش و سطوح پنج‌گانه نوآوری (محیطی، رهبری، فرایند، بازخورد- محیط و بازخورد- فرد) و از سوی دیگر تعیین رابطه تسهیم دانش و نوآوری کتابداران کتابخانه‌های دانشگاه تربیت مدرس در سال 1392 است. روش پژوهش: پژوهش حاضر، از نوع کاربردی و به روش پیمایشی- همبستگی است. 44 نفر از کتابداران و مدیران کتابخانه‌های دانشگاه تربیت مدرس جامعه پژوهش را تشکیل می‌دهند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه محقق ساخته تسهیم دانش و پرسش‌نامه‌ی نوآوری سازمان آمید و همکاران (2002) استفاده شده است. روایی پرسش‌نامه با توجه به نظر اساتید حاصل شده و پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ که برای پرسش‌نامه نوآوری آمید 83/. و تسهیم دانش 95/0 استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی شامل ضریب همبستگی Pearson و t-test تجزیه و تحلیل شده است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داده است که میزان تسهیم دانش در بین کتابداران کتابخانه‌های دانشگاه تربیت مدرس با کسب میانگین 75/1 در سطح نامطلوبی است. از نظر نوآوری مطابق با سطوحی که آمید و همکاران (2002) تعیین کرده‌اند، نوآوری محیطی، فرایند و بازخورد- فرد با کسب میانگین‌هایی به ترتیب 84/2، 04/3،92/2 در کتابخانه‌های دانشگاه تربیت مدرس در سطح متوسط قرار دارند و نوآوری رهبری با کسب میانگین 26/3 در این کتابخانه‌ها در سطح پایین و نوآوری بازخورد- محیط با کسب میانگین 43/2 در کتابخانه‌های مورد نظر در سطح بالا قرار دارند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان بیان نمود بین تسهیم دانش و نوآوری بین کتابداران کتابخانه‌های دانشگاه تربیت مدرس رابطه معناداری وجود ندارد.

چکیده انگلیسی:

Purpose: It aimed to determine the level of knowledge sharing and a set of five levels of innovation (environmental, leadership, process, and feedback - the feedback - people) and the relationship between knowledge sharing and innovation. Methodology: In this study, the type of research is applied and research method used is descriptive correlation. The research population included 31 librarians and administrators of the Tarbiat Modarres University libraries. To gather data 2 questionnaires were utilized. The data, using descriptive and inferential statistics, including t-test and Pearson correlation coefficient were analyzed. Findings: The level of knowledge sharing among the librarians, 1.75, is undesirable. In general, knowledge sharing and innovation between the two variables, there is no significant relationship between them. Conclusion: The directors of the University library share their knowledge and experience to deal with subordinates followed further innovation.    

منابع و مأخذ:

برومند، م.؛ رنجبر، م.(1388). اقدامات راهبردی مدیریت منابع انسانی و عملکرد نوآوری: با تأکید بر نقش مدیریت دانش. دوماهنامه توسعه انسانی پلیس، 6(24)، 41-54.

شهرزاد بخشایش، ف.(1391). خلاقیت در مدیریت. فصلنامه رشد آموزش علوم اجتماعی، 15(4)، 24-29.

خوانساری، ج.؛ حری، ع.(1387). بررسی وضعیت مدیریت دانش در کتابخانه‌های تخصصی امور برق و ارائه الگوی پیشنهادی. مجله کتابداری، 42(47)، 31-62.

طرقی، ج.؛ پاپی، ج.(1385). کتابداران دیروز و مدیران دانش امروز.فصلنامه مدیریت اطلاعات سلامت، 5، 83-89.

علامه، س. م.؛ موسوی زاده نوقابی، ا.؛ تیموری اصل، ش.(1391). بررسی تأثیر تسهیم دانش بر نوآوری در بین مدیران سازمان‌های بازرگانی (مطالعه موردی: سازمان‌های بازرگانی شهر کرج). اولین همایش ملی مدیریت و کارآفرینی، خوانسار، دانشگاه پیام نور مرکز خوانسار.

کشاورزی، ع.ح.(1386). موانع و تسهیل کننده‌های تسهیم دانش در سازمان‌ها. مرکز همایش‌های بین المللی رازی، اولین کنفرانس ملی مدیریت دانش، 13- 14 بهمن.

فرج پهلو، ع.؛ خجسته فر، م. (1390). کاربرد مدل مطالعه زیرساخت‌های مدیریت دانش در سازمان‌ها در مراکز اطلاع‌رسانی: مطالعه موردی مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری. فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، 27(1)، 207-231.

مختاری نبی، ا. (1383). تحول نقش کتابداران و متخصصان اطلاع رسانی در مدیریت دانش. ماهنامه ارتباط علمی، 2 (2)، 36-41.

میرفخرالدینی، ح. و دیگران (1389). مدیریت دانش، نوآوری دانش و عملکرد نوآوری در شرکتهای کوچک و متوسط. چشم اندازمدیریتبازرگانی،2(35)، 103-118.

هادیزاده مقدم، ا.؛ قلیج لی، ب.، محبی، پ. (1391). بررسی رابطه بین تسهیم دانش و نوآوری سازمان‌های خدمات مالی: بانک رفاه کارگران. پژوهش‌های مدیریت در ایران، 17(1).

یوسفی، ا.؛ صادق فیضی، ج.؛ سلیمانی، م. (1390). بررسی میزان تأثیر مدیریت دانش بر نوآوری (در میان مدیران و کارکنان شرکت‌های فناور مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه ارومیه). ابتکاروخلاقیت درعلومانسانی،1 (3)، 29-51.

Darroch, J, & McNaughton, R. (2002). Examining the link between knowledge management practices and types of innovation. Journal of intellectual capital, 3(3), 210-222.

Davenport, TH. and Prusak, L. (1998). Working Knowledge: How Organisations Manage what they Know, HBS Press, Boston, MA.

Hughs C, Holbrook G. (1998) Measuring knowledge management: a new indicator of innovation in enterprises. Cprost Report [Online].

Huysman, M. & de Wit, D. (2000). Knowledge management in practice. In Edwards, J. & Kidd, J. (Eds.) Knowledge Management Conference (KMAC 2000), Birmingham,UK.

King, Marie Jennifer(2001). employee participation in organizationally maintened knowledge sharing activating.Master’s Thesis,university of Totonto. Retrieved Agust 20, 2012.

Hold,c.p. (2007).Knowledge sharing: moving away from the Obsession with best practices. Journal of knowledge management, 11(1), 36-47.Retrieved Agust14,2012.

Shepard, S. (2000). Telecommunications convergence: how to profit from the convergence of technologies, services, and companies. McGraw-Hill, Inc..

Weerawardena, J., O'cass, A., & Julian, C. (2006). Does industry matter? Examining the role of industry structure and organizational learning in innovation and brand performance.  Journal of Business Research, 59(1), 37-45.