زمینه و هدف: به غیر از فشارخون بالا و بیماری عروق کرونر دیابت نیز می تواند به طور مستقیم بر ساختار و عملکرد قلب تأثیر گذارد و عارضه ای را که کاردیومیوپاتی دیابتی نام گرفته است به دنبال داشته باشد، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دو نوع تمرین (تداومی و تناوبی) و داروی آتر چکیده کامل
زمینه و هدف: به غیر از فشارخون بالا و بیماری عروق کرونر دیابت نیز می تواند به طور مستقیم بر ساختار و عملکرد قلب تأثیر گذارد و عارضه ای را که کاردیومیوپاتی دیابتی نام گرفته است به دنبال داشته باشد، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دو نوع تمرین (تداومی و تناوبی) و داروی آترواستاتین بر بیان ژن های PP2Ac و GSK-3β بافت قلب رت های مدل دیابتی می باشد.مواد و روش: 64 سر موش صحرایی نر، که در 8 گروه به صورت تصادفی تقسیم بندی شدند: شامل 1) کنترل، 2) دیابتی، 3) دیابتی+ تداومی، 4) دیابتی + تناوبی، 5) آترواستاتین، 6) تداومی + آترواستاتین، 7) تناوبی + آترواستاتین و 8)سالین. رت ها دو نوع تمرین تداومی و تناوبی را 5 روز در هفته و به مدت 8 هفته اجرا نمودند. آترواستاتین به صورت روزانه با دوز 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی به آنان تزریق شد.نتایج: القای دیابت منجر به کاهش معنی دار بیان ژن PP2Ac و افزایش معنی دار بیان ژن GSK-3β بافت قلب رت ها شد، که انجام تمرین تداومی و ترکیب تمرین تناوبی و تداومی با داروی آترواستاتین منجر به افزایش PP2Ac و کاهش GSK-3β بافت قلب رت های دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی گردید.نتیجه گیری: این احتمال وجود دارد که فعالیت ورزشی منظم در ترکیب با آترواستاتین ب تواند از طریق افزایش ژن PP2Ac و کاهش ژن GSK-3β بافت قلب از توسعه کاردیومیوپاتی که در اثر القای دیابت بوجود آمد جلوگیری نماید و دارای اثر حفاظتی بر قلب باشد.
پرونده مقاله