تأثیر تمرین هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه بر نشانگرهای استرس اکسیداتیو و آسیب DNA در بافت ریه موش‌های صحرایی مسموم با پراکسیدهیدروژن
محورهای موضوعی : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی
شیوا بهرام وش شمس
1
,
پروین فرزانگی
2
,
محمدعلی آذربایجانی
3
1 - گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
3 - استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: تمرین هوازی, استرس اکسیداتیو, ریه, دانه خرفه, آسیب DNA,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: ریه از بافت های مهم بدن است که دائماً در تماس با بالاترین فشار اکسیژن و آلودگی هوا قرار دارد که به دلیل ظرفیت کم آنزیم های آنتی اکسیدان، این بافت به تولید رادیکال آزاد بسیار حساس است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه بر سطوح ATP، MGMT، مالون دی‌آلدئید (MDA) و تعادل پرواکسیدانی-آنتی‌اکسیدانی (PAB) در بافت ریه موش‌های صحرایی مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. مواد و روش ها : در این کارآزمایی تجربی، 72 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 9 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل+H2O2، ورزش هوازی+ H2O2، ورزش هوازی و 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ه خرفه+ H2O2و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره دانه خرفه+ H2O2. استرس اکسیداتیو با تزریق داخل صفاقی 1 mmol/kg پراکسید هیدروژن سه بار در هفته به مدت هشت هفته القا شد. تمرین هوازی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام شد و عصاره دانه خرفه به صورت روزانه در دوزهای ذکر شده به صورت داخل صفاقی تزریق شد. نتایج : تمرین هوازی و عصاره دانه خرفه به تنهایی یا ترکیبی باعث افزایش معنی‌دار ATP، MGMT و کاهش معنی‌دار سطوح MDA و PAB در بافت ریه موش‌های در معرض پراکسید هیدروژن شد (P<0.05). هم چنین اثر عصاره دانه خرفه وابسته به دوز بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف بذر خرفه هر کدام به تنهایی و به طور ترکیبی دارای اثرات تعاملی در کاهش استرس اکسیداتیو، ترمیم DNA و بهبود عملکرد میتوکندریایی در بافت ریه موش های صحرایی مسموم شده با H2O2 می باشند.
Background and aims: The lung is one of the important tissues of the body and is constantly in contact with the highest oxygen pressure and air pollution, which is very sensitive to the production of free radicals due to the low capacity of antioxidant enzymes. The aim of the present study was to evaluateeffects of aerobic exercise and ethanolic extract of purslane seed on ATP, O-6-MethylguanineDNA methyltransferase (MGMT), malondialdehyde (MDA) and prooxidant-antioxidant balance(PAB) levels in the lung tissue of rats poisoned with hydrogen peroxide. Materials & Methods: In this experimental trial, 72 male Wistar rats were randomly divided into nine groups: (1) control + H2O2 , (2) aerobic exercise, (3) aerobic exercise and 50 mg/kg purslane seed extract, (4) aerobic exercise and 200 mg/kg purslane seed extract, (5) aerobic exercise and 400 mg/kg purslane seed extract, (6) 50 mg/kg purslane seed extract, (7) 200 mg/kg purslane seed extract, (8) 400 mg/kg purslane seed extract, and (9) healthy control. Oxidative stress was induced by intraperitoneal injection of 1 mmol/kg hydrogen peroxide three times a week for eight weeks. Aerobic exercise was performed three sessions a week for eight weeks, and the purslane seed extract was intraperitoneally injected daily at the mentioned doses.Results: Aerobic exercise and purslane seed extract alone or combined significantly increased ATP, MGMT and significantly reduced MDA and PAB levels in lung tissue of rats exposed to hydrogen peroxide (P<0.05). Moreover, the effect of purslane seed extract was dose dependent. Conclusion: It seems that aerobic exercise together with consumption of purslane seeds each alone and in combination have interactive effects in reducing oxidative stress, repairing DNA and improving mitochondrial function in the lung tissue of rats poisoned with H2O2.
_||_