رابطه سبک رهبری تحول آفرین و خودکارآمدی کارکنان
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتیسیده لیلا حسینی طبقدهی 1 , جواد خلعتبری 2
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد واحد ساری و عضو هیأت علمی واحد رامسر
2 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
کلید واژه: رهبری تحول آفرین, نفوذآرمانی, تحریک ذهنی, انگیزش الهام بخش, ملاحظات فردی و خودکارآمدی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش بررسی رابطه سبک رهبری تحول آفرین با خودکارآمدی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران بود . روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعة آماری ، کلیه کارکنان دانشگاه های آزاد اسلامی پنج شهر استان مازندران شامل تنکابن ، چالوس ، ساری ، نکاء و بهشهر به تعداد 829 نفر بود. نمونة آماری از طریق جدول کرجسی و مورگان 265 نفر محاسبه شد که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بر اساس منطقه جغرافیایی انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995) و پرسشنامه سبک رهبری باس و آوالیو (2000) بود. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد . یافته ها نشان داد که بین مؤلفه های سبک رهبری تحول آفرین (نفوذ آرمانی ، انگیزش الهام بخش ،تحریک ذهنی و ملاحظات فردی) با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<0/01). افزون براین ، تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین ، نفوذ آرمانی بیشترین نقش را در پیش بینی خودکارآمدی کارکنان دارد.
The goal of this study is to analyze the relationship between transformational leadership styles with self-efficacy of employees in the Islamic Azad universities, Mazandaran Province. The research is a descriptive correlation study. The statistical community is all employees in Islamic Azad universities in five cities of Mazandaran province include Tonekabon, Chlos, Sari, Neka, Behshahr are the number of 829 peoples. The statistical random sampling method of this research is based on Morgan’s table and the number of 256 people was determined. For collecting data and needed information, the library and field method were used. Data collection tools and informational in this study is two questionnaires: spritzer s, psychological empowerment questionnaire (1995) and Bass and Avolio, s transformational leadership questionnaire ((2000). Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis. Result showed that there is the positive relationship between self-efficacy and transformational leadership style (p<0/01). In addition, regression analysis showed that the predictor variables, Idealized influence is the most important role in predicting self-efficacy (p<0/01).