علت کاوی گرایش ترکیه به برنامه هسته ای (2016- 1955)
محورهای موضوعی : روابط بین المللفرشته میرحسینی 1 , محمدصادق کوشکی 2
1 - دانشجوی دکترای آینده­ پژوهی مطالعات سیاسی دانشگاه شاهد
2 - استادیار مطالعات منطقه ای خاورمیانه دانشگاه تهران، تهران، ایران
کلید واژه: ترکیه, امنیت انرژی, انرژی هسته ای, آسیای جنوب غربی, نیروگاه هسته ای,
چکیده مقاله :
چکیده اگرچه در حال حاضر در منطقه آسیای جنوب غربی، ج.ا.ایران تنها کشور دارای نیروگاه هسته ای است اما در سالهای آتی، کشوری بی رقیب در صنعت هسته ای باقی نخواهد ماند. بررسی روند تحولات و آمارها نشان میدهد سایر کشورهای منطقه به سرعت در حال کار برای ساخت نیروگاه هستهای هستند و تلاش میکنند تا سهم انرژی هستهای را در سبد انرژی و تولید برق خود افزایش دهند. در منطقه آسیای جنوب غربی، ترکیه، مصر، امارات متحده عربی و عربستان کشورهایی هستند که در این مسیر بیش از دیگران برنامه ریزی نموده و برای تحقق آن تلاش می کنند. این مقاله به بررسی تاریخچه، اهداف و وضعیت کنونی برنامه انرژی هسته ای کشور جمهوری ترکیه می پردازد. ترکیه از جمله کشورهایی است که بسیاری از ظرفیتهای اولیه و انگیزه های تاریخی برای حرکت به سمت انرژی هسته ای در آن مشاهده می شود. اما به ویژه از زمان روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه در سال 2002 و موفقیت های برنامه هسته ای ایران توجه بیشتری به ساخت نیروگاه هسته ای در ترکیه صورت گرفته است. سؤال اصلی مقاله حاضر این است که چرا دولت ترکیه برنامه انرژی هسته ای را بیش از شش دهه دنبال کرده است؟. به نظر می رسد نگرانی های مربوط به وابستگی به واردات انرژی و تلاش برای کسب امنیت انرژی از مهمترین علل تلاش ترکیه برای دستیابی به توانمندی قانونمند هسته ای به شمار می آید. بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد ترکیه در آینده نزدیک، اولین نیروگاه هسته ای خود را به بهره برداری خواهد رساند.
Although already in South West Asia, the Islamic Republic of Iran is the only country with a nuclear power plant, but in the coming years, the country will not remain unrivaled in the nuclear industry. Turkey, Egypt, the United Arab Emirates and Saudi Arabic are countries that plan to have nuclear power plant in the future.This paper examines the history, goals and current status of the nuclear energy program of the Republic of Turkey. there are most of the initial capacity and historical motives for moving toward nuclear energy in Turkey. But especially since the AKP came to power in 2002 and the success of Iran's nuclear program more attention to nuclear plant construction in Turkey. The purpose of This paper is examining nuclear energy program of Turkey. The main question of paper is, "Why the Turkish government's nuclear energy program has followed more than six decades?". It seems that concerns about dependence on energy imports and the quest for energy security are the most important reasons for Turkey to achieve "nuclear. capability". Review and analysis of the data shows that in the near future Turkey's first nuclear power plant will be operate.
منابع
- تیشه یار، ماندانا و میلاد گرجی. (1395). «سیاست امنیت انرژی ترکیه و نقش آن در انتقال انرژی به اروپا». مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 9، شماره 1.
- زبیب، رضا. (1387). « برنامه هستهای ترکیه و آخرین تحولات آن». ماهنامه رویدادها و تحلیل ها، شماره 228.
- Barton, Barry & et al. (2004). Managing Risk in a Dynamic Legal and Regulatory Environment. London & Oxford: Oxford University Press.
- Chipman, John. (2008). Nuclear Programmes in the Middle East in the Shadow of Iran. London: The International Institute for Strategic Studies.
- “Energy policy of IEA countries”. (2016). turkey, International Energy Agency.
- Ahmad, Ali & Ryan Snyder. (2016). “Iran and multinational enrichment in the Middle East”. Bulletin of the Atomic Scientists, Vol. 72(1), 52–57.
- ElBaradei, Mohamed. (2007). “Nuclear Power and the Global Challenges of Energy Security”. in: World Nuclear Association Annual Symposium. London (United Kingdom), International Atomic Energy Agency.
- Finlay, Brian & et al. (2010). Beyond Boundaries in the Middle East: Leveraging Nonproliferation Assistance to Address Security/ Development Needs with Resolution 1540. (s.l.), TheStimson Center and the Stanley Foundation.
- Lotfian, Saideh. (2008). “Nuclearization of the Middle East: From Threat to Preventive Actions”. in: The Proceedings of the International Conference on Nuclearization in Europe and the Middle East. Switzerland: PSR/ IPPNW.
- Jewell, Jessica & Ahmet Ates Seyithan. (2015). “Introducing nuclear power in Turkey: A Historic State Strategy and Future Prospects”. Energy Research Science, Vol. 10, P. 273-282.
- Salih SARI. (2016). “Current Status of Nuclear Power Program in Turkey”. IAEA Technical Meeting on Country Nuclear Power Profile. Vienna, Austria.
- Özel, Gizem Ebrar. (2016). Turkey'sNuclear Issues - The Past and Future Dynamics. available at: www.energypolicyturkey.com.
- Topal-Namili, Hanife & Suat Sean Namili. (2014). “Nuclear power in turkey: prose & cons”. available at: www.westeastinstitute.com
- Ulgen, Sinan & others. (2011). “the Turkish model for transition to nuclear power”. available at: www.edam.org.tr.
- Sameh Aboul-Enein et al. (2016). “Prospect for Nuclear Power in the Middle East: Russiia,s Interests”. accessible at: http://valdaiclub.com/multimedia/photos/valdai.
- Windsor, Lindsay & Carol Kessler. (2007). “Technical and Political Assessment of Peaceful Nuclear Power Program Prospects in North Africa and the Middle East”. available at:http://cgs.pnnl.gov/pdfs.
_||_