سیاست خاورمیانه‌ای ترامپ؛ مطالعه موردی بحران سوریه و حمله موشکی امریکا
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
امیر ساجدی
1
(عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
کلید واژه: بحران سوریه, قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای, شخصیت ترامپ, حمله موشکی,
چکیده مقاله :
چکیده سیاست خاورمیانه ای امریکا در دوره یک ساله ترامپ باعث انتقاد زیادی شده است. سیاست های نژادپرستانه، خارج کردن امریکا از پیمان پاریس، حمله موشکی به پایگاه هوایی سوریه، تهدید به خارج شدن از برجام، انتقال سفارت امریکا به بیت‌المقدس و غیره همگی نشان از سیاست خارجی متفاوت ترامپ با سلفش (اوباما) دارد. بخشی از سیاست خارجی ترامپ، ناشی از رفتار غیر معمول شخصیتی وی می باشد. بحران سوریه و نقش قدرت های منطقه ای و فرامنطقه‌ای (به خصوص امریکا) در آن باعث گردیده تا این بحران به یکی از طولانی ترین و پیچیده ترین بحران های ناحیه خاورمیانه تیدیل و پایان یافتن آن با مشکل مواجه گردد. با گذشت شش سال از شروع ناآرامی ها در سوریه و عدم دستیابی به یک پیروزی قاطع از جانب هر یک از طرفین، نگاه ها به تدریج بسمت مذاکرات سوق داده شد. هرچندگفتگوها به موفقیت نیانجامید ولی برای طرفین درگیر، امید مذاکرات بیشتر برای حل بحران از دست نرفته بود. حمله شیمیایی در خان شیخون و متعاقب آن تصمیم یک جانبه دولت ترامپ در بمباران موشکی پایگاه هوایی الشعیرات و حمایت از کردهای سوریه برای ایجاد یک منطقه امن باعث گردید تا گروه‌های مسلح مبارز به حمایت نظامی امریکا امیدوارتر و تمایل کمتری به گفتگوی صلح نشان دهند. پرسش اصلی در مقاله حاضر این است که چرا دولت جدید امریکا در بحران سوریه تغییر تاکتیک داد؟ در پاسخ ﺳﺆال فرضیه اینگونه مطرح است که زندگی سیاستمداران، تحصیلات، سوابق سیاسی، تجارب تعیین‌کننده زندگی اجتماعی و سلامت جسم و روان آنها در تصمیم‌های شخصی و گروهی آنها ﻣﺆثر می باشد. ترامپ با تغییر مواضع خود سعی می نماید تا با افزایش نفوذ اقتصادی و همزمان با تهدید نظامی در خاورمیانه دوران یکه‌تازی امریکا را در برخی از مناطق آشفته جهان مانند ناحیه خاورمیانه مجدداً احیا کند.
The Trump's foreign policy towards the Middle East has been criticized by many governments over the past year. The Trump's racist policies, the removal of the United States from the Paris pact, the missile attack on the Syrian air base, the threat of getting out from Comprehensive Joint Action Program , the transfer of the US embassy to Jerusalem, all reflect his different foreign policy from its predecessor (Obama). This kind of Trump foreign policy is due to his unusual behavior and personality. Six years after the onset of the conflict in Syria with the ensuing stalemate we had slowly moved to a possibility of a negotiated settlement through discussions which were inconclusive but however ongoing. The unilateral missile attack order by President Trump on the Al-Shaeirat airbase, led the armed group opposing the Assad regime to show less desire to engage in peace discussion. Our main concern in this paper is to analysis the change of tactics by the new U.S. president and there cause thereof. We hold that the private lives of the politicians, their education, their political history, the formative experiences of their public life, their physical, and mental health affects their personal and public decisions. The changed positions of Trump and his ensuing policy show the desire of his administration to rest on the American military superiority and its will to renew the era of the US adventurism in hot spot such as the Middle East.
منابع:
- اسماعیلی، علی؛ نیکو، حمید و گل محمدی، مهدی. (1391). مبانی، زمینه‌ها و پیامدهای ژئوپلیتیک بیداری اسلامی. تهران: انتشارات سوره مهر.
- امیرعبداللهیان، حسین. (1392). ناکارآمدی طرح خاورمیانه بزرگ در خیزش بیداری اسلامی. تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
- برچر، مایکل. (1382). بحران در سیاست جهان، ظهور و سقوط بحران‌ها. ترجمه میر فردین قریشی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- دوئرتی، جمیز و فالتزگراف، رابرت. (1372). نظریه های متعارض در روابط بین الملل. ترجمه علیرضا طیب و وحید بزرگی. تهران: نشر قومس.
- سیف اده، سید حسین. (1372). نظریههای در روابط بین‌الملل. تهران: نشر سفیر.
- فرازمند، محمد. (1388). ایران و مناسبات جدید قدرت در خاورمیانه، ایران و اعراب. تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام، مرکز تحقیقات استراتژیک.
- کاظمی، علی اصغر. (1372). روابط بین‌الملل در تئوری و در عمل. تهران: نشر قومس.
- واعظی، محمود. (1390). بحران‌های سیاسی و جنبش‌های اجتماعی در خاورمیانه: نظریه‌ها و روندها. تهران: وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی.
- هالستی، کالوی یاکو. (1388). مبانی تحلیل سیاست بین الملل، ترجمه بهرام مستقیمی و مسعود طارم سری. تهران: موسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
- ترابی، قاسم. (1391). «رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی در تحولات جهان عرب». پژوهشنامه دفاع مقدس، سال اول، شماره 2.
- ساجدی، امیر، (1392). «بحران سوریه و دخالت قدرت های بیگانه». پژوهشنامه روابط بین‌الملل. سال ششم، شماره 24.
- سهرابی، محمد. (1393). «سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه». پژوهشنامه روابط بین‌الملل. سال هفتم، شماره 25.
- فیروزآبادی، سیدجلال دهقانی و فرازی، مهدی. (1391). «بیداری اسلامی و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران». فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی. سال نهم، شماره 28.
- کدیور، محمد علی. (1384). «زمینه لیبرالیسم و محافظه کاری در اندیشه توماس هابز». اطلاعات سیاسی - اقتصادی، شماره 5 و 6.
- نیاکویی، امیر و بهمنش، حسین. (1391). «بازیگران معارض در سوریه: اهداف و رویکردها». فصلنامه روابط خارجی. سال چهارم، شماره چهارم.
- Sajedi, Amir. (1993). “Iran’s Relations with Saudi Arabia”. Indian Quarterly, A journal of International Affairs, Vol. XLIX (1 & 2).
- Filhins, Dexter. (2016). “Trump and Syria”. available at: www.newyorker.com/news/news-desk/president-trumps-policy-
- Beauchamp, Zack. (2017). “Trump’s response to an atrocity in Syria: talk tough and blame Obama”. available at:www.vox.com/world/2017/4/5/15189820/trump-response-atrocit
- Miller, Paul D. (2017) “With Syria chemical attack, another Obama foreign policy deal fails hard”. available at: http://thehill.com/blogs/pundits-blog/foreignpolicy/328654 -after.
_||_