قصور در حضور نزد مرجع داوری بین المللی با تاکید بر قضیه چین و فیلیپین
محورهای موضوعی : روابط بین المللسید فخرالدین مختاری 1 , محمد علی صلح چی 2 , منصور پور نوری 3
1 - گروه حقوق بین الملل. واحد تهران جنوب. دانشگاه آزاد اسلامی. تهران. ایران.
2 - دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی. تهران. ایران.
3 - گروه حقوق بین الملل. واحد تهران مرکز. دانشگاه آزاد اسلامی. تهران. ایران.
کلید واژه: صلاحیت, اختلاف بین المللی, دیوان داوری, قصور در حضور, کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها (1982),
چکیده مقاله :
رعایت اصل تناظر ملازمه با این امر دارد که دادرسی در غیاب یکی از طرفین انجام نشود و از سوی دیگر رعایت منافع طرفی که به مرجع صالح مراجعه کرده است، مستلزم ادامه رسیدگی و صدور رای قاطع است. اگر یک کشور بتواند با عدم حضور نزد مرجع صالح، صلاحیت رسیدگی را از آن مرجع سلب نماید این امر بشدت، اعتبار شیوه های مسالمت آمیز حل اختلافات را متزلزل خواهد نمود. چین در سال 2009 با صدور نقشهای که به دبیر کل سازمان ملل متحد داده شد، خبر از ترسیم خط ۹ نقطهای در دریای چین جنوبی داد. فیلیپین به عنوان معترضترین کشور، مدعی بروز یک اختلاف بینالمللی بدلیل ناسازگاری خط 9 نقطهای چین با کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها (1982) شد و در تاریخ ۲۲ ژانویه ۲۰۱۳ با استناد به مقررات کنوانسیون دادخواست خود بر علیه چین را به دیوان داوری متشکله بر اساس پیوست 7 فصل پانزدهم کنوانسیون ارجاع داد. چین در تمام مراحل رسیدگی، از شرکت کردن خودداری نمود چراکه دیوان داوری را فاقد صلاحیت برای رسیدگی به اختلاف میدانست. این مقاله بر آن است تا اعتبار فرآیند رسیدگی به اختلافات را در صورت قصور در حضور نزد مرجع رسیدگیکننده مورد پژوهش قرار دهد. نتیجه اجمالی تحقیق اینست که کشور غایب در رسیدگی همچنان بعنوان یک طرف دعوا محسوب شده و صرف عدم حضور، باعث زوال این موقعیت یا از بین رفتن صلاحیت مراجع صالح به رسیدگی نمیشود؛ اما تکالیف ویژه ای برای مرجع رسیدگی ایجاد میگردد که در این مقاله مورد بررسی قرار میگیرد.
Observance of the adversarial principle is associated with that the trial is not conducted in the absence of one parties. On the other hand, observing the interests of the party that has referred to the competent tribunal requires continued consideration and issuance final decision. If a country can deprive the jurisdiction from the competent tribunal by not appearing, this will severely undermine the credibility of peaceful dispute resolution. China issued a plan to the UN Secretary-General in 2009 and announced the drawing of a Nine-Dash Line in the South China Sea. The Philippines as the most protesting country, alleges an international dispute over the incompatibility of China's Nine-Dash Line with the United Nations Convention on the Law of the Sea (1982) and on January 22, 2013, citing the provisions of the Convention, it referred its case against China to an arbitration tribunal under Section 7, Chapter 15 of the Convention. China declined to participate in all proceedings because it considered the arbitration tribunal incompetent to hear the dispute. This article intends to examine the validity of the dispute resolution process in the event of default to appear before the competent tribunal. The concise conclusion of this article is that the country absent from the proceedings is still considered as a party to the dispute and mere absence will not cause the deterioration of this position or the loss of competence of the competent tribunal but special tasks are established for the competent tribunal, which are examined in this article.
_||_