بلوک بندی روسیه، چین و ایران در مقابل ایالات متحده آمریکا؛ دلایل و رویکردها
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
دانیال رضاپور
1
*
,
روح اله منعم
2
,
مصطفی صبوری جوینان
3
1 - استادیار روابط بین الملل گروه علوم سیاسی دانشگاه گیلان
2 - استادیار روابط بین الملل دانشگاه گیلان
3 - دکتری روابط بین الملل دانشگاه تهران
کلید واژه: روسیه, چین, ایران, آمریکا, نظام بین‌الملل,
چکیده مقاله :
با افول تدریجی موقعیت برتر ایالات متحده آمریکا مقوله بازتوزیع قدرت و به تبع آن بازتوزیع نقش‌ها در سیاست بین‌الملل اهمیت یافته است. در این وضعیت تقابل کارگزارانه بین حامیان وضع موجود و در مقابل تغییرطلبان و تجدید نظرطلبانی همچون روسیه، چین و ایران مسئله مهمی است، زیرا تاثیر مستقیمی بر وضعیت آینده عناصر بین‌المللی از جمله ساختار، کارگزاران، الگوهای ارتباطی و هنجاری و نیز بر روندهای اصلی چون موازنه‌ها، نهادها و اقتصاد بین‌الملل دارد. بنابراین پرسش اصلی پژوهش به این موضوع می‌پردازد که روسیه، چین و ایران برای مقابله و یا کاهش تاثیرگذاری اهداف و برنامه‌های هژمون (آمریکا) از چه رویکردهایی بهره جسته‌اند؟ آیا این رویکردها و به عبارتی واکنش‌های این سه کشور یکسان بوده و یا وضعیت‌های متفاوتی را تجربه نموده است؟ به منظور پاسخ به پرسش‌های یاد شده این فرضیه مطرح می‌شود که الگوهای رفتاری سه کشور روسیه، چین و ایران در قبال سیاست خارجی هژمون مطابق با مزیت‌های نسبی این سه بازیگر در حوزه‌های جغرافیا- ژئوپلیتیک، سیاسی، دفاعی- امنیتی و فرهنگی- تمدنی و نیز ماهیت روابط دو جانبه با آمریکا، روند یکسانی را تجربه نکرده و متفاوت بوده است.
With the gradual decline of the United States of America's dominant position, there is an increasing focus on power redistribution and the reshuffling of roles in international politics. This situation has given rise to a significant conflict between countries advocating for the status quo and revisionist powers such as Russia, China, and Iran. The outcome of this conflict holds direct implications for the future of international relations, encompassing elements such as structures, actors, communication patterns, norms, as well as key trends like balances, institutions, and the global economy. Hence, the primary research question at hand pertains to the approaches undertaken by Russia, China, and Iran in countering the goals and plans of the United States as the hegemonic power in international relations. Specifically, the inquiry seeks to ascertain whether these three revisionist countries have adopted similar approaches and reactions against the dominant power. In order to address these questions, we propose the hypothesis that the behavior patterns of Russia, China, and Iran as revisionist countries, in response to the foreign policy of the hegemonic power, are shaped by their respective advantages in terms of geography-geopolitics, politics, defense-security, culture-civilization, and bilateral relations with the United States. Consequently, their experiences and processes differ significantly.